1000 betogers in Brussel voor een vrij Palestina

Een 1000 tal demonstranten kwamen in Brussel op straat om hun protest te uiten tegen 50 jaar Israelische bezetting van Palestina. De betoging werd aangevoerd door een grote groep vrouwen met kinderen. Onvermoeibaar riepen zijn slogans: "Liberez Palestine" "Resistance, resistance" en "Zionists, c'est vous les terroristes". Veel Marokkaanse vrouwen voelde zich erg solidair: "niet omdat ze muslim zijn, maar omdat ze lijden. En hun lijden wordt zo weinig getoond in de Westerse pers. Ik ben tegen terrorisme. Maar in palestina sterven elke dag kinderen door oorlogsgeweld. Wij willen vrede en gerechtigheid, voor hen, voor iedereen, kristen, jood, muslim." Zegt Hannan, een 25-jarige studente. Als ik haar en haar vriendinnen vraag wat ze van Europa verwachten zeggen ze : " We zien geen de EU geen acties ondernemen ter ondersteuning van het Palestijnse Volk. Ik heb eerder de indruk dat ze de VS - en dus Israel - volgen, deels uit schrik, deels uit economische belangen." Of ze komen betogen 14 december: " We waren niet op de hoogte. Maar als het tegen het Europa voor het geld is en tegen de oorlogen dan komen we zeker".

"Vive la paix. Pour une palestine libre." Gillen ze als ik een groepje vrouwen - toch al tussen de 40 en de 60 vraag waarom ze komen betogen. "50 jaar van onderdrukking, 50 jaar van bezetting, geweld van Israel. Wie zijn hier de terroristen?" "En elk Westers land heeft op een moment in de geschiedenis terroristen gesteund als het hen uitkwam. Zeker de VS." "Ik ben op elke actie voor solidariteit met de palestijnen. Dus als die actie op 14 december aan de kant van de onderdrukten staat, dan zal ik proberen komen"

Het tweede deel van de betoging zijn de mannen. Veel jongeren die erg boos zijn en iets minder communicatief dan de vrouwen. Een beetje betoging in "Palestijnse stijl". Met opgeheven armen, maskers, palestijnensjaals en jongetjes op de schouders van hun vaders. Dezelfde slogans voor een vrij Palestina. Verder "Sharon, assasin" en ook stukken gebed.

De betoging stopt aan de beurs. Daar is er een korte speech van de indrukwekkende Souad Srour Al Meri. Zij was de enige van haar familie die de slachting in Chabra overleefde, toen milities met goedkeuring van Sharon, toen defensieminister, de ganse bevolking van dit palestijns vluchtelingenkamp afslachtte. Zelf hield ze er een ernstig heupletsel aan over, maar ze hield er aan tijdens de betoging te lopen. Zij was ook een van de mensen die klacht indiende tegen Sharon voor misdaden tegen de mensheid. "Meer dan 50 jaar bezetting door een staat, voor ons betekende dat terrorisme, massamoorden, neergeschoten kinderen. Ook de kleine pesterijen die onder het zionistisch "apartheidsysteem" leven, maken een leven haast onmogelijk. Maar ook 5o jaar van weerstand, hoe lang de strijd ook duurt, het palestijnse volk zal zich verzetten. En dat is geen terrorisme, dat is een legitieme bevrijdingsstrijd. Dank aan iedereen die gekomen is. En dank ook voor de beheersing die jullie aan de dag hebben gelegd. In vergelijking met de jongeren in Palestina is ons verzet misschien klein, maar vanuit hier zullen we verder gaan. Leve Palestina, leve de rechtvaardigheid".

arch/ive/ief (2000 - 2005)