Verhofstadt in dialoog

In Juni van dit jaar had Verhofstadt hen nog tot "politieke hooligans" bestempeld na de rellen tijdens de EU-top in Goteborg. Dat deze rellen voor een groot deel uitgelokt werden door politieprovocatie kregen we echter nooit te horen in de meeste media. Recentelijk echter kwamen er nog bewijzen aan het licht over geknoei met beeldmateriaal over deze rellen vanwege de Zweedse politie. Een maand later, tijdens de zwaar met geweld gespijsde g8-top in Genua, begon het charme-offensief van Verhofstadt. Veel inhoudelijke hoogstandjes waren er op de top niet te beleven en de media richtte zich vooral op wat er buiten de rode zonde gebeurde. Net op dat moment profileerde de Belgische premier zich als voortrekker voor meer steun aan Afrika. In de pers kreeg hij er veel lof voor, kritische stemmen vonden dit echter bijlange niet ver genoeg gaan; dweilen met de kraan open is volgens deze beweging namelijk geen oplossing. Half september was het dan tijd voor Verhofstadt's brief aan de "Anti-globalisten" waarin hij concludeerde dat de beweging wel heel interessante vragen stelt, maar geen antwoorden te bieden heeft. De Premier blijkt nog steeds doof voor initiatieven als de Tobin-tax, opheffing van de derde wereldschuld ed. In plaats hiervan blijft hij echter nog druk bezig met onderscheid te maken tussen "goede" en "slechte" betogers en denkt hij nog steeds de armoede uit de wereld te gaan helpen d.m.v. meer vrije markt.
Tegen deze achtergrond vond Verhofstadt's "conferentie over globalisering" plaats in Gent, op 30 oktober. Vele organisaties binnen de "Andere Wereldbeweging" stonden hier heel kritisch tegenover. De meesten gingen echter wel in op deze kans op dialoog. Achteraf was er echter vooral veel ontgoocheling; Besluiten waren zo goed als unaniem dat dit inderdaad een groots mediaspektakel was, stevig gecontroleerd door Verhofstadt en z'n neo-liberale vrienden en dat de dialoog vooral vanuit hun kamp gedicteerd werd, met maar weinig ruimte voor discussie. Een dialoog waar Clinton zich zowat profileerde als een milieu-activist, "maar was het niet zijn administratie die de klimaatconferentie in Den Haag kelderde?" aldus Naomi Klein. Een gelijkaardige conclusie van veel kritische deelnemers over de conferentie: veel mooie woorden, maar enkel de wil om meer van hetzelfde, lichtjes ingebed in een "ethisch globalisme".

arch/ive/ief (2000 - 2005)