arch/ive/ief (2000 - 2005)

Ofschoon de BBC-documentaire 'The Accused' een onpartijdig werkstuk is dat zo objectief mogelijk de betrokkenheid van de Israëlische premier Sharon bij het bloedbad (1982) onderzoekt, blijft de uitzending ervan Israëlisch protest uitlokken. Eerst was het de beurt aan de BBC om niet voor de druk te zwichten. Later volgde onder andere de RTBF en nu dus de VRT. De Morgen van 22/11 vermeldt dat "joodse koepelorganisaties hun ongenoegen bij de VRT lieten blijken, waarna de Israëlische ambassadeur protesteerde tijdens een onderhoud met VRT-gedelegeerd bestuurder Bert De Graeve." De VRT blijft wel bij zijn voornemen de documentaire volledig uit te zenden maar is het niet vreemd dat een ambassadeur bij het hoofd van de openbare omroep ontvangen wordt om er tegen een uitzending te protesteren ? De Morgen stelt de vraag niet, maar past het wel dat Bert De Graeve de Israëlische ambassadeur in zo'n zaak ontvangt ?

Ook in Franstalig België kunnen ze van joodse en Israëlische druk meespreken. Zo werd er (aldus De Morgen) "door de Israëlische regering heel wat druk uitgeoefend om de uitzending op de RTBF te voorkomen."

Onze openbare omroepen laten zich natuurlijk niet zo verregaand onder druk zetten dat ze zo'n uitzending ter elfder ure zouden intrekken. Maar de op hen uitgeoefende druk verhoogt wel de kans dat het bij deze ene uitzending zal blijven. Zoals het Vlaams Blok de VRT voortdurend lastig valt en zoals extreem-rechts in Oostenrijk de publieke omroep constant aanvalt, zo kan ook de druk van joodse en Israëlische kant, maken dat de omroepen in het vervolg een stuk 'voorzichtiger' worden.

De druk van extremisten allerlei (extreem-rechts zowel als het deel van de joden en Israëli dat oorlog met de Palestijnen boven vrede verkiest), weegt echter ook op andere media die niet altijd sterk genoeg staan om weerstand te bieden. Een voorbeeld hiervan vind u in een interview uiteengezet in het jongste nummer van het tweetalig mediatijdschrift DIOGENE(S). Het betreft 'Contre-Pied', een educatieve Franstalig Belgische uitgave die na een dossier over Palestijnen en Israëli, gewoon opgedoekt werd. Reden: het joods gelobby bij de Franstalige overheid die de publicatie financierde. In de Vlaamse media werd aan dit geval geen aandacht besteed. Aan Franstalige kant verergde de commerciële zender RTL-TVI de zaak nog door pure desinformatie uit te zenden.