arch/ive/ief (2000 - 2005)

Het wapenembargo werd ingesteld met de VN-resolutie 1076 (1996) en bevestigd door resolutie 1333 (2000) en wel degelijk ten aanzien van "alle partijen in het conflict in Afghanistan". Het embargo is o.m. gekomen omwille van de zware mensenrechtenschendingen die bij nagenoeg alle betrokken partijen zijn vastgesteld.

De EU overtreedt met deze beslissing niet alleen VN-resoluties, maar ook de Europese gedragscode inzake wapenhandel. Daarin staat dat sancties uitgevaardigd door de VN-Veiligheidsraad dienen gerespecteerd te worden. Bovendien maakt de gedragscode wapenleveringen afhankelijk van het respect voor mensenrechten en mag er niet geleverd worden ingeval er in het land van eindbestemming spanningen of gewapende binnenlandse conflicten bestaan.

Volgens diverse rapporten van Amnesty International zijn de fracties binnen de Noordelijke Alliantie al diverse keren betrokken geweest bij zware mensenrechtenschendingen, zoals grootschalige buitenrechterlijke executies, wraakacties op etnische basis, folteringen en schendingen van vrouwenrechten, etc. Amnesty International heeft trouwens ook al zijn bezorgdheid over het opheffen van het wapenembargo uitgedrukt.

Door wapens te leveren, is de kans zeer groot dat de EU medeplichtig wordt aan mensenrechtenschendingen. De opheffing van het wapenembargo ondermijnt verder de geloofwaardigheid van de Belgische regering, die beweerde van mensenrechten een prioriteit te maken tijdens het Belgische voorzitterschap. Tijdens de Top van Gent (19/10) heeft de Belgische regering eerder al geweigerd haar verantwoordelijkheid te nemen door haar 'onvoorwaardelijke' steun voor de militaire acties uit te spreken.

Met het opheffen van het wapenembargo is de EU meer dan ooit ver verwijderd van een vredespolitiek waarop de Afghaanse bevolking al zolang wacht.

Ter info:
De EU-beslissing vindt u op: http://europa.eu.int/eurlex/nl/dat/2001/l_289/l_28920011106nl00360036.pdf
De VN-resolutie vindt u op: http://www.un.org/Docs/scres/1996/9628426E.htm

graag een concrete uitwerking van "een vredespolitiek" waar je wel mee akkoord zou gaan; hoe zou zo "een vredespolitiek" er dan uitzien ?

Beste Angelina,

Dat is een vraag die je niet zomaar in twee lijntjes op een website plaatst. Maar toch enkele ideetjes.
1 Een belangrijke maatregel is tegelijk ook de meest simpele: vermijd oorlog om politieke (en hier criminele) problemen op te lossen. Zelfs vanuit 'humanitaire overwegingen' (denk aan het discours rond Kosovo) schuift men soms het ultieme middel naar voor: een gewelddadig ingrijpen. Alleen vergeet men dat in de meeste gevallen de zaken er door nog erger worden. Voorbeelden legio: Somalië, Palestina (door Israel), Irak, Kosovo en nu Afghanistan. In al die gevallen blijft het oorspronkelijke 'probleem' niet alleen bestaan, maar is het door militaire acties verergerd. M.a.w. de drang om iets te doen bij de publieke opinie, zorgt er meestal voor dat we het oorspronkelijk conflict verder laten verrotten of doen escaleren.
2. Geef de VN weer waar het recht op heeft (met alle zijn zwaktes). Er is een groeiende tendens tot unilateralisme van de kant van het westen door instituten als het Gem. buitenlands en veiligheidsbeleid van de EU of de NAVO. Dikwijls gaan daar andere (vb. economische belangen) achter schuil. Om dezelfde redenen wordt er trouwens ook niet opgetreden (Koerden in Turkije, Palestijnen, Saudi-Arabië) of een bepaald regime zelfs ondersteund en bewapend. Parallel daarmee is er dan ook geen media-aandacht: het conflict bestaat dus niet (opnieuw de Koerden; de tienduizenden doden in Angola op het ogenblik van het conflict om Kosovo).
In elk geval: de VN is gebaseerd op een Handvest waarin een aantal princieps en instrumenten staan om met conflicten om te gaan. Boutros Gali heeft in 1992 zijn 'agenda for peace' voorgesteld: vol concrete elementen (zoals permanente blauwhelmen), alleen is er geen kat in geïnteresseerd en ligt het onder het stof in een of ander VN-kantoor.
3. Nog simpeler: wapenhandel aan banden leggen. Dezelfde landen die 'humanitair' willen optreden, beheersen 85 procent van de wereldwijde wapenmarkt (VS en EU-landen samen) en zorgen ervoor dat conflicten aan de gang blijven. Alle terroristische organisaties profiteren daarvan.
4. Diplomatieke veel meer laten spelen. In Afghanistan was een vreedzame oplossing mogelijk, op voorwaarde dat het evenwichtig verliep. Men wilde Bin Laden uitleveren indien er garantie bestond op een eerlijk proces en de bewijzen werden geleverd. Beide voorwaarden zijn nog altijd niet vervuld. Samen met andere organisaties vragen we al zeer lang de installatie van een internationaal Strafhof: uitstekend instrument om internationale criminaliteit (uitleveringsprocedures, onafhankelijke procesvoering, ...) mee aan te pakken. Maar landen zoals de VS zien dat helemaal niet zitten;
Taliban zijn verfoeilijk? Klopt, maar dat zijn de Pakistaanse dictatuur, de Israelische regering van genocidair Sharon, het Saudische vrouwonvriendelijk regime, enz. ook. Onze politici en media zijn nogal selectief in hun verontwaardiging en laten dikwijls veel conflicten juist 'links' liggen.
Wat men nu doet in Afghanistan is de Somalisering van het conflict. Warlords en smerige mensenrechtenschenders (surf eens naar http://www.amnesty.org voor een overzicht van de praktijken van de fracties van de Nationale Allinatie) bewapenen waardoor Afghanistan dreigt opgedeeld te geraken. Ik zie daar geen enkele vredespolitiek in. dat is duidelijk.
Wie stelt er zich trouwens vragen bij het feit dat het pakken van de daders plots een oorlog is geworden tegen een heel land (ergens zijn blijkbaar plots de 'doelstellingen' veranderd - voordeel daarvan is dan men de militaire campagne nu plots wel als een succes kan afschilderen)
5. Een langetermijn politiek. Elk conflict moeten we verwijten aanhoren dat onze visie op conflictpreventie (langetermijnmaatregelen) misschien interessant is, maar op korte termijn tijdens een brandhaard niet realistisch. Nu zeggen we wel al vele jaren dat bepaalde maatregelen moeten genomen worden: strengere wapenwet, stopzetting financiering van moslimfundamentalisten, indammen defensiebudgetten (nu gebeurt het omgekeerde), uitwerken van een early warning-early respons-systeem, terreindiplomatie,.. (ik kan je een heel lijstje bezorgen als je wilt) Maar op het ogenblik dat het conflict naar de achtergrond verdwijnt, 'vergeet' men daaraan te werken. Tijdens het conflict komt men dan bij de vredesbeweging vragen naar een oplossing.... Sorry hoor we zijn geen ontmijners. Lees onze publicaties, daarin staat genoeg over een preventieve aanpak. Alleen ontbreekt de politieke wil.
Grondige hervormingen zijn nodig; bronnen van frustratie en terrorisme kunnen weggenomen worden als onze politici hun verantwoordelijkheid nemen: wegwerken schuldenlast, toepassen VN-resolutie in Palestijnse kwestie, stopzetting militaire steun aan Israël (1,8 miljard dollar militaire steun, twee weken geleden gegeven aan Israel door de VS!!!), zorgen voor een groter politiek evenwicht (hoe krijgen arme landen meer zeggenschap in de verschillende internationale instituties), etc....

Kortom, Angela, er is zeer veel onder vredespolitiek te rangschikken. Als maar een kwart van alle voorstellen van de vredes- en andere bewegingen wordt uitgevoerd en op lange termijn wordt gedacht, zal onze wereld al veel minder geweld kennen. Jammer genoeg kunnen we maar blijven kloppen op dezelfde nagel. Voor de uitvoering van zo'n politiek moet je op andere deuren kloppen. Kijk overigens ook eens naar http://www.vrede.be

en nu concreet ?
bvb. binnen nu en een maand ?

Ik dacht dat ik daar al min of meer op geantwoord had: we zijn geen ontmijners!!!! We hebben op 7 oktober gemanifesteerd om geen oorlog te voeren om criminele daden aan te pakken. Als men dat toch doet, moeten wij dan voorstellen formuleren om puin te ruimen? Als men weigert om onze langetermijnvoorstellen (waar we vandaag mee kunnen beginnen) om conflicten van morgen op te lossen, uit te voeren, moeten wij dan de obstakels van deze verkeerde politiek verwijderen?

Anders gezegd: als men morgen atoomwapens inzet, waartegen we al tientallen jaren actie voeren, vraag dan niet aan de vredesbeweging hoe we dan de ramp moeten proberen overleven. Dat is voer voor zij die de bommen hebben gegooid.

Verder kon ik niet duidelijker zijn: stop met de fracties te bewapenen, te bombarderen,... Hoeveel slachtoffers al: in elk geval al meer dan de aanslagen van 11 september (als we de hongerdoden meetellen). Is dat een oplossing? Dus nogmaals: stop de oorlog en er is al veel leed voorkomen.
Hoe we nu met het wespennest dat men van Afghanistan heeft gemaakt verder moeten omgaan, sorry: er is niet voor alles een oplossing. We hebben ervoor gewaarschuwd. Elke dag meer geweld, brengt nog meer problemen. Pakistan is misschien de volgende in de rij. Lees onze persberichten van eerder maar eens. Maar toch: een uitgebreid antwoord op jouw vraag en zeer concreet: lees een aantal van onze vredescahiers (o.m. over conflicthantering en -preventie). Lees o.a. ook de teksten (met concrete voorstellen) van Jan Oberg van het TFF: http://www.transnational.org (ook over Kosovo, Macedonië,..)
CONCRETER KAN HET NIET. Stel jouw vraag overigens eens aan zij in de regering die beweren een vredespolitiek te voeren. Is benieuwd welk antwoord je daar krijgt.

ach;
wat helpt het ons vooruit als de zogenaamde denkers zich blijven verschuilen achter zo een redeneringen :
we zijn niet verantwoordelijk voor het verleden, dus hoeven we ook niet mee te denken hoe we uit deze "ramp" geraken.

Is dat een visie ?

"We kunnen alleen zeggen hoe we niet binnen 20, 50 jaar een andere ramp vermijden". Waar halen je "langetermijnvoorstellen" hun geloofwaardigheid vandaan als je weigert een minimum aan kortetermijnvisie te 'bedenken' ?

Gegeven de analyse die je maakt van de wereld, vertel me hoe en wanneer volgens jou (verplaats je terug in de maand augustus) de Taliban ooit van het toneel had kunnen verdwijnen. Door aan mekaar mailtjes te sturen om te zeggen hoe erg het wel allemaal is ?

Blijkbaar luister je niet goed.
1. zijn mijn voorstellen dan geen voorstellen? Is stopzetten van oorlog en zorgen dat de vluchtelingen terug naar huis kunnen dan geen vredesvoorstel. Welke mirakels hoop je te horen? We hadden voor de bombardementen massa's oplossingen (zie mijn eerste bericht). En we doen ons best om voor elke nieuwe fase in het conflict naast kritiek opnieuw ideeën te formuleren. Maar mirakels? Wij vredesactivisten moeten blijkbaar supermensen met superoplossingen zijn.
2. Er zijn mensen die elke keer wakker schieten (blijkbaar ben je zo iemand) als de media er over berichten. Wil ik je eens een lijstje geven van problemen waar je GEEN vredesvoorstel voor vraagt en waar vredesorganisaties (nogmaals lees onze voorstellen, o.a. in onze en andere orgisaties hun publicaties, dan praten we verder, want we ZE ZIJN ER!!!! - kom eens een babbel doen, lees wat we al concreet hebben daarrond en probeer van mij niet ) al jaren rond werken en wel degelijk alternatieven voor hebben. Denk aan het veldwerk in Turks-Koerdistan (ooit al van gehoord?), onze vredestrein van '97 en pogingen om Turken en Koerden met mekaar te verzoenen (door allerlei organisaties waar jij niets over leest in onze media). Tussen haakjes: het conflict telt daar al 37.000 doden; 3.500 dorpen zijn met de grond gelijk gemaakt (IHD en AI-gegevens). Vraag me daar eens iets over?
Heb je al wakker gelegen van het Palestina-probleem? De vele tienduizenden doden daar? Vraag daar ook eens iets over (zeer simpel antwoord trouwens: pas de VN-resoluties toe en ik garandeer je morgen al vrede) etc. etc. etc.

Vraag eens iets over het 'verschrikkelijke vrouwonvriendelijke regime in Saudi-Arabië. Over IRAK van voor de golfoorlog (toen werden massa's voorstellen gedaan om Saddam NIET MEER TE STEUNEN - achteraf begonnen mensen zoals jij dan ook te vragen: welke oplossing NU. Wij zeggen simpel: 1e regel: stop met bommen gooien, want voordien heb je dat regime ook getolereerd en ondersteund.

Wanneer je echt graag meer info wil: bezoek ons eens, doen we een uitgebreide uitleg, tonen we alle informatie (van na 11/09 zoals je wil, met zoveel concrete dingen als je maar wil) en doe eens wat ik zeg: ga naar TFF, International crisis centre, Peace Brigades International, en zoveel duizenden veldwerkers, denkers, activisten waar jij blijkbaar nog nooit van gehoord hebt.

Ik heb al waarschijnlijk meer wakker gelegen dan dat jij slaapt en droomt.

Bedankt voor de eer om telkens een lang antwoord te krijgen, over de hele wereldsituatie, behalve op die ene simpele vraag die ik je stel : "hoe en wanneer had volgens jou (verplaats je terug in de maand augustus) de Taliban ooit van het toneel kunnen verdwijnen"

Als je daar niet rechtstreeks op kan antwoorden, is de rest even ongeloofwaardig. ("zie mijn eerste bericht" : waar ?)

Als je alleen hoeft na te denken over de dingen waar je zelf voor verantwoordelijk bent (= zelf gedaan, neem ik aan), dan hoef je je met niet veel anders dan je moestuin te moeien.

En de vlotheid waar je van alles over me veronderstelt zegt veel over je open blik op de wereld.

Ik stel voor dat we hier de discussie stoppen.
Als A. echt geïnteresseerd is in vredespolitiek, heeft ze nu genoeg sporen aangereken gekregen om verder op zoek te gaan. De verschillened opvattingen hierover naast elkaar te leggen, in het kader van wat er in het verleden in gebeurd en mislukt is, de zaak grondig te onderzoeken.

En dan kan je achteraf met je eigen inzichten iets nuttigs bijdragen.