Een Electorale strategie? Jamaar, geen demagogie aub by Arne Baillière Saturday November 03, 2001 at 05:46 PM |
to_arne@hotmail.com 0473 532 494 |
In een reactie op Tom Demeester's artikel over een electorale strategie voor de democratische globaliseringsbeweging ontleed ik een vorm van drogredeneringen die men nogal veel aantreft bij starre organisaties en die volgens mij de credibiliteit van de linkerzijde schaadt.
Dat er veel geluld wordt bij de postmoderne ideologen (of wat ervoor doorgaat)staat als een paal boven water. Maar vanuit een eng- marxistische invalshoek een discours voor de democratische globaliseringsbeweging proberen te schrijven brengt geen zoden aan de dijk. Tom Demeester schrijft in zijn artikel ("Een electorale strategie voor de antiglobalisten? Om wat te doen?"):
" Moet er dan werkelijk niets meer zijn ? Vinden we dan niet meer dat dit kapitalistisch systeem een misdadig systeem is ? Moeten we er dan niet over nadenken of we het hart van dit systeem niet moeten vernietigen ? En er iets anders voor in de plaats stellen ? Moeten we niet nadenken of het wel normaal is dat duizenden mensen aan een Volvo werken, terwijl tien man met de winsten gaat lopen ?"
Kijk, dit is nu eens een typisch voorbeeld van een ontsporing die het risico in zich draagt, wanneer ze op grote schaal gebruikt wordt, de hele beweging onderuit te halen.Let op de "vrije" rol die het publiek ,de lezer dus, toebedeeld krijgt.
Vraag: Moet er dan werkelijk niets meer zijn ?
antwoord: "Neen!Er moet wel nog iets zijn!"
Vraag: Vinden we dan niet meer dat dit kapitalistisch systeem een misdadig systeem is?
antwoord: "Jawel! wij vinden nog steeds dat dit kapitalistisch systeem een misdadig systeem is !"
Vraag: Moeten we er dan niet over nadenken of we het hart van dit systeem niet moeten vernietigen ?
Antwoord: Ja! We moeten EROVER NADENKEN OF we het hart van dit systeem niet moeten vernietigen!
Zelfbevestiging in Vlaanderen. De abberratie: De laatste vraag bestaat eigenlijk uit twee afzonderlijke vragen, namelijk (a)"moeten we er (al) dan niet over nadenken?" en (b) "Moeten we het hart van dit systeem niet vernietigen?". Omdat alle voorgaande vragen van de schrijver erop gericht zijn om de steun van de lezer te krijgen, en hij er dus volmondig "ja" of "neen" op kan antwoorden, is de kans groot dat hij dit nu ook zal doen.
MAAR gezien de kernboodschap van de tweede deelvraag "we moeten het hart van dit systeem vernietigen" in feite het antwoord is op het eerste deel van de deelvraag "we moeten er eens over nadenken" wordt dit eerste deel van zijn waarde ontheven. Dat het hart van het systeem vernietigd moet worden is al wat overblijft. "Erover nadenken of dit nodig is" kan op zijn beurt weer met ja of nee beantwoord worden:
"Ja we moeten erover nadenken"
of
"Nee, we moeten er niet over nadenken"
Wat natuurlijk niemand zal zeggen, wil hij niet als idioot door het leven gaan. Maar door die vraag te koppelen aan "het hart van het systeem vernietigen" wordt het eindresultaat:
Ja, We moeten erover nadenken
We moeten het hart van dit systeem vernietigen
(met de vraag over Volvo doet hij precies hetzelfde)
Bij schrijvers die een dergelijke stijl hanteren meen ik toch een erg grote minachting voor hun publiek te kunnen bespeuren. Men probeert de lezer na het zelfbevestigingsritueel het idee te geven dat hij er moet over nadenken, en levert hem meteen de conclusie: Het Systeem moet vernietigd worden. "De idioten zullen door het leven gaan met het idee dat ze het zelf bedacht hebben, en zelfs dat hebben we hen wijsgemaakt..." , lijkt er wel vanaf te druipen.
Kijk, op zo'n manier aan politiek doen is dus niet aan mij besteed. Los van het inhoudelijke. In de publicaties van Militant Links en de PVDA komt deze techniek ontelbare keren terug. Het is gewoon intellectueel oneerlijk en getuigt van een gebrek aan respect voor het eigen denkvermogen van de lezer. Iemand die voor de eerste keer in aanraking komt met deze "politiek" op één of ander links zomerkamp voor jongeren zal er misschien nog plezier aan beleven, maar de pret is er snel af: Iedereeen schreeuwt : "Ja, laat ons nadenken!" maar de conclusies liggen al vast (sinds 1917... )
Ja, we moeten erover nadenken
Maar bij nader inzien is het misschien nog niet het
gepaste moment. Bovendien zijn er voor het ogenblik
in Vlaanderen andere prioriteiten zoals het verder uitbouwen van de
brede massabeweging die zich voor het moment niet door
een vernietigingsdiscours laat leiden, maar vanuit alle
lagen van de samenleving wil streven naar een eerlijker
wereldhandel en meer reële rechtvaardigheid. De onmiddellijke pogingen tot recuperatie van de gehele beweging voor de eigen agenda van enkele actoren (de vernietiging van het kapitalisme) kan wel eens haar doodsteek betekenen nog voor ze zelf tot een verdere ontwikkeling van haar eigen standpunten is kunnen komen.
We moeten leren dat we in de huidige fase ook maar een factor zijn in de democratische globaliseringsbeweging, dat deze beweging geen marxistisch georchestreerde volksopstand is en derhalve ook niet zo moet beoordeeld worden. Ze is het resultaat van een toenemend sociaal bewustzijn in ALLE lagen van de civiele maatschappij. Het is natuurlijk makkelijk om alle bijdragen aan het debat van hedendaagse niet-marxistische ideologen af te schieten aan de hand van orthodoxe maatstaven en zelfbevestigingsrituelen (kijk eens hoe fout die wel is en hoe goed wij wel zijn . Ja!Ja!Ja! -of desgewenst: Nee!Nee!)maar daar raken we volgens mij echt geen stap verder mee.
In de huidige context meer dan ooit: Wat is het fijn om bij de Kommunistische Partij te zijn...
Allez, ik zal nog eens afsluiten met een slogan (heb ik in jàààren niet meer gedaan):
Voor een democratisch- linkse electorale eenheid in 2003!
Weg met de inhoud, leve de psychologische analyses! by gunther lippens Sunday November 04, 2001 at 03:00 PM |
gunther.lippens@intec.rug.ac.be |
"democratisch-linkse ELECTORALE eenheid?" En diegenen dan die voor het anarchisme zijn, niet gaan stemmen maar wel op bewuste manier aan politiek doen? "ALLE lagen van de civiele maatschappij ..." Jaja, anarchisten zijn inciviel en daar zwijgen we maar over zeker? Over de pot en de ketel gesproken...
Jouw theorietje klopt bovendien niet. Een Agalev-(st)er (die lid uitmaakt van democratisch-links bijvoorbeeld) had bijvoorbeeld kunnen antwoorden "Neen, wij vinden het systeem op zich niet misdadig, maar er zijn een heleboel mankementen aan die moeten bijgestuurd worden. Neen, het is niet prioritair om na te denken over de vernietiging van het hart van het systeem, regeringsdeelname en invloed aan het beleid is nu meer opportuun." (Voor de goede verstaander : dit is niet mijn zienswijze)
Ga bovendien eens een andere plek zoeken om Tom Demeester, de PVDA, de Militant schoolmeesterig het vingertje te wijzen.
Is het niet belangrijk dat iedereen haar/zijn vragen kan formuleren hoe hij dat wenst? Is het niet meer dan normaal dat iedereen zijn/haar vragen zal formuleren vanuit zijn/haar standpunt en/of politieke voorkeur?
Ja! Ja! Ja!
Gunther
Degelijke repliek volgt by jpe Sunday November 04, 2001 at 10:37 PM |
Arne, ik werk aan een antwoord op jouw text en die van Tom en zal daarin met de argumenten van jullie beiden trachten rekening te houden.
Bedankt voor je bijdrage aan de discussie
jan-pieter
geen stemvee! by anar Sunday November 04, 2001 at 11:17 PM |
Wat een lachertje, de beweging is nog maar ontstaan, of daar staan er al enigen te springen om ze te kanaliseren naar een politieke partij; van creativiteit gesproken...
Na de Socialistische Partij, de Kommunistische Partij (en partijtjes), AGALEV, ... gaan we het dus nog eens doen; honderd jaar parlementarisme en streven naar staatsmacht, zonder dat dit systeem werkelijk werd veranderd, en toch: laten we toch weer allen gaan stemmen... Erg!
Neen, wij zijn geen "civielen" (dwz staatsonderdanen), net zomin als we "burgers" (dwz. "vieze vette varkens")zijn
WIE STEMT IS GETEMD!
De strijd gaat voort! op de straat, in de wijken, in de fabrieken, wereldwijd!
voor een radikale (politieke en economische) democratie
voor het libertaire communisme
Viva l'anarchia
ambiance! by Arne Baillière Monday November 05, 2001 at 12:19 AM |
to_arne@hotmail.com |
Hallo,
Bedankt voor jullie reacties.
Günther, ik wil niemand terechtwijzen, maar als je zegt:
"Is het niet belangrijk dat iedereen haar/zijn vragen kan formuleren hoe hij dat wenst? Is het niet meer dan normaal dat iedereen zijn/haar vragen zal formuleren vanuit zijn/haar standpunt en/of politieke voorkeur?"
terwijl je één zin eerder schrijft:
"Ga bovendien eens een andere plek zoeken om Tom Demeester, de PVDA, de Militant schoolmeesterig het vingertje te wijzen."
!!!!??!!!???
Hier hoef ik echt geen inhoudelijke analyse van te maken hoor. Misschien ben ik wel te kritisch voor vele 'linksen', maar dat is mijn probleem niet.
Over schoolmeesterig vingerwijzen gesproken: lees eens dat artikel van Tom Demeester en je zal zien dat de gehele democratische globaliseringsbeweging die nièt in het pvda-kamp zit inderdaad op die wijze benaderd wordt... Is het dan niet normaal dat mensen uit de linkerzijde die een meer genuanceerde benadering van al deze actoren voorstaan ook hun stem laten horen? De "wij hebben van niemand iets te leren, want wij hebben de communistische waarheid sowieso in ons bezit- mentaliteit is echt enorm schadelijk voor het imago van links. Gezien iedereen het recht heeft op dit forum te publiceren, maak ik er gebruik van, zoals iedereen.
Zeg mannekes... by yvan brys Monday November 05, 2001 at 11:46 AM |
yvan.brys@advalvas.be |
Arne zegt: "De onmiddellijke pogingen tot recuperatie van de gehele beweging voor de eigen agenda van enkele actoren (de vernietiging van het kapitalisme) kan wel eens haar doodsteek betekenen nog voor ze zelf tot een verdere ontwikkeling van haar eigen standpunten is kunnen komen." Revolutionaire ideeën dodelijk voor deze beweging???? En wat zijn dan de 'eigen' standpunten en in welk ideologisch en politiek vacuüm zullen die dan wel ontstaan? en welke recuperatie is er het meest bedreigend voor een opstandige beweging: door de revolutionairen of de reformisten?
Ik heb in een vorige stukje geschreven: wie niet nadenkt over de keuze tussen revolutie en reformisme komt bijna altijd automatisch in reformistisch vaarwater terecht. Om het cru te zeggen: deze beweging zal revolutionairen voortbrengen, maar evengoed ministers in toekomstige kapitalistische regeringen van dit land. Mij interesseert het vooral wie tot de eerste groep wil behoren en waarom. Wat er met de tweede groep gebeurt dat zien we bij de SP en bij Agalev. Daar moet geen tekeningetje meer bij gemaakt worden. Paul Staes is begonnen in de milieubeweging en is via Agalev en de CVP nu vrolijk op weg richting VLD.