arch/ive/ief (2000 - 2005)

Antiglobalisering beroert SP.A

(aho)
15/10/2001
GENT -- SP.A-voorzitter Patrick Janssens en PS-voorzitter Elio Di Rupo, te gast op het SP.A-congres zaterdag, hebben discreet contact met de antiglobalisten. Enkele SP.A-militanten namen de partijleiding op de korrel omdat ze niet het voortouw neemt in de antiglobalistische beweging. Sinds kort noemt die zich trouwens het democratisch globalisme.

Dit stukje komt uit de Standaard van vandaag (zondag).
Blijkbaar heten wij nu democratische globalisten. Het was mij inderdaad al opgevallen dat veel mensen vraagtekens zetten bij die naam. "Ja, maar eigenlijk past die naam ons toch niet. Eigenlijk zijn wij toch niet tegen de globalisering op zich. Eigenlijk duwt die naam ons bij extreem-rechts." Er doken ook alternatieven op: anders globalisten, democratische globalisten,...

Nu blijkt dat we ons door die naam af te zwakken aanvaardbaarder maken bij de SPA. Wel, als dat zo is dan blijf ik liever anti-globalist.

Is het geen mooie geuzennaam? Zaait de naam echt zoveel verwarring? Duwt die naam ons bij extreemrechts of is het eerder sowieso de strategie van onder andere Verhofstadt om ons met extreemrechts op één lijn te plaatsen (zie zijn brief)? Is het weer geen poging om een onderscheid te maken tussen goede en slechte anti-globalisten? Tussen zachte en harde? Komt de stok met de wortel daar weer om de hoek kijken?

Hallo,

ik ben lid van ATTAC-RUG, en ook ATTAC gebruikt de term democratische globalisten. Ik denk echter dat "anti-globalisten" misschien wel een betere naam is om naar buiten te treden, gezien de beweging door de breedste laag van de bevolking zo gekend is. In dit opzicht moeten we meegaan met het bewustzijn van de mensen.
Dit neemt niet weg dat in discussies, debatten, praatprogramma's telkens opnieuw de nuance gemaakt kan worden dat eigenlijk de meesten onder ons geen anti-globalisten zijn, maar voor een andere soort globalisering of internationalisme. Het debat over de naam wordt dus in plaats van een formele discussie, een tactiek om het inhoudelijke debat aan te wakkeren.

Verhofstadt probeert juist door alleen op de naam "anti-globalisten" in te spelen, de hele beweging af te breken. Dit kan hij natuurlijk veel moeilijker doen met een beweging die zichzelf democratisch noemt. Dan moet hij al met inhoudelijke en niet met formele argumenten afkomen.
Het is dus geen zaak van principe, maar wel één van tactiek.

Net hetzelfde met SP/AGALEV. Waarom zouden we "bang" moeten zijn dat centrum-links ons wil recupereren? Laat ons niet vergeten dat er al verschillende mensen van SP en AGALEV lid zijn van ATTAC, wat normaal is voor een ruime beweging zoals ATTAC en wat zeker normaal is voor de hele ruime beweging die de anti-globalisatiebeweging wil zijn.
Ik denk dat het heel goed mogelijk is om met veel verschillende visies binnen deze beweging te werken, beïnvloeding is immers geen one way street; de anti-globalisatiebeweging zal zeker ook haar radicaliserende invloed op semi-dood links hebben.

b.

Beste Christophe,

als lid van Attac heb ik de term anti-globalist altijd verworpen. Niet omdat de term te radicaal zou zijn, maar simpelweg omdat deze de lading niet dekt en we ze niet zelf gekozen hebben (maar opgedongen werd door de commerciele media).

De term globalisering wordt doorgaans gebruikt om te verwijzen naar de toename van internationale communicatie en interdependentie. Ik ben daar uiteraard niet tegen, integendeel. Ik ben echter wel tegen neoliberale globalisering. Maar omdat de term 'anti-neoliberale globaliseringsbeweging' niet erg goed bekt, dient een andere term gezocht worden. Democratische globalisten is geen slecht voorstel.

Deze beweging wordt meestal omschreven als een anti-kapitalistische beweging. En inderdaad, de beweging keert zich tegen een economie en samenleving waarin het maken van winst de hoofdbekommernis is. Maar als we gaan kijken naar de alternatieven die de beweging naar voren schuift, zien we een waaier van - soms contradictorische - voorstellen en strategieen. Het valt dan ook niet te ontkennen dat er absoluut geen overeenstemming is over hoe een andere samenleving er moet uit zien en hoe we die moeten nastreven. Er is dus helemaal geen goed uitgewerkte en in brede kringen aanvaardde anti-kapitalistische strategie.

In het licht daarvan, lijkt het me dan ook niet slecht de term democratische globalisten te hanteren. 'Democratisch' wijst hier dan op de immense variatie van meningen en alternatieven die in de beweging naast elkaar bestaan.
Jouw suggestie dat we deze term niet zouden moeten hanteren enkel en alleen omdat die ons aanvaardbaar maakt bij de SP.A is idioot. Het doel van deze beweging is mijns inziens nog altijd een andere wereld opbouwen. Je moet me toch eens uitleggen hoe de verbeten strijd die jij tegen de SP.A en Agalev voert, ons naar die andere wereld moet leiden. En ja, het is juist dat SP.A en Agalev hun principes meermaals aan de kant plaatsten en nu - de oorlog op Afganisthan - nog altijd doen. Maar als diezelfde SP.A of Agalev ECHT werk maken van een aantal van onze voorstellen, kan een verstandig mens daar toch niets op tegen hebben. En binnen SP.A en Agalev zitten mensen die daar op een integere manier werk van maken - wat uiteraard niet betekent dat er massa's anderen zijn die dat niet doen of die de beweging proberen te recupereren.

In kan me echter niet van de indruk ontdoen dat jij je hier bezighoudt met een achterhoedegevecht die de beweging niets oplevert.

Vriendelijke groeten,
Stijn Oosterlynck

"Jouw suggestie dat we deze term niet zouden moeten hanteren enkel en alleen omdat die ons aanvaardbaar maakt bij de SP.A is idioot."

Als een nieuwe sociale beweging ontstaat, wordt onmiddellijk een gans arsenaal aan strategieën in gang gezet om die beweging kapot te maken.
Die strategieën zijn even divers als de antiglobaliseringsbeweging zelf is.
In Frankrijk heb je bijvoorbeeld in de jaren '80 les marches des beurs gehad. Dat waren jongerenmarsen die duizenden geradicaliseerde migrantenjongeren op de been brachten. Mohsin Abdallah heeft daar een prachtig boek over geschreven: "J'y suis, j'y reste." Het boek gaat over dertig jaar strijd van de migranten in Frankrijk. De interessantste bladzijden in dat boek vond ik de beschrijving van de wijze waarop de beweging is kapot gemaakt en de manier waarop daar door de beweging is op gereageerd. De beweging IS kapotgemaakt, maar uit les marches des beurs is wel een nieuwe beweging ontstaan die wel eens omschreven wordt als de intifadah des banlieus. De nieuwe beweging probeert met vallen en opstaan de fouten van het verleden te vermijden.
De strategieën tegenover les marches des beurs waren heel divers. Er was het buitensporige geweld. Jongeren werden gewoon vermoord door extreemrechts en/of de politie. Er was vooral ook de politieke recuperatie. De PS richtte met veel geld een aparte organisatie op met de bedoeling de gematigde woordvoerders van de beweging te recupereren. Verschillende mensen hebben de radicale beweging verlaten en zitten nu voor de PS of de PCF in het Franse parlement of hebben een goed betaalde job in een partij-organisatie.
De nieuwe jongeren zijn daar zo van bewust dat ze bijna gruwen als je de naam van de PS of de PCF uitspreekt. Een lijfelijke afkeer, ik kan het niet anders omschrijven.
Een heel interessant boek dat ons moet waarschuwen voor de toekomst van de anti-globaliseringsbeweging. Ik zie zo'n beetje dezelfde technieken. Het geweld, de infiltratie door extreemrechts en veiligheidsdiensten die verdeeldheid zaaien, de politieke recuperatie, enzovoort.
Het is altijd goed om een beetje geschiedenis te kennen als je je als jongere lanceert in een nieuwe beweging. De ervaring is er, laten we ze gebruiken.

Ik ben ook niet gelukkig met de term anti-globalist.
Maar draag hem als een geuzennaam.

Democartische globalisering ??
Asjeblieft zeg wat voor nen tjeven naam is me dat, het is alsof de Paus himself hem bedacht heeft.

"Een andere wereld is mogelijk" dat is ons motto.

Waarom noemen we onszelf niet gewoon niet "Nieuwe wereld beweging."

Op het vernieuwings weekend van 11.11.11 werd deze naam gebruikt, en ik voelde mij daar goed bij.

En ik geef Chritsof 100% gelijk.

Reclaim your history ....
Niets is onschuldig ...

Er zijn mensen die huiveren bij het woord Anti ...
Wel ik wil het recht op eisen om tegen iets te kunnen zijn....
Dat is trouwens het enige waar we het in deze beweging over eens zijn,... waar we tegen zijn.

Verblind door het eurocentrisme slaag ik er niet eens in de naam van de auteur juist te schrijven.
Het moet dus zijn:

MOGNISS H. Abdallah, J'y suis j'y reste. Les luttes de l'immigration en France depuis les années soixante, Éditions Reflex, 2000.

Waarvoor mijn excuses.

Persoonlijk kan het mij weinig schelen hoe de beweging heet. De mensen kennen ons als anti-globalisten, maar je kan toch niet ontkennen dat deze naam de lading volledig dekt? Dankzij deze naam kan men ons gemakkelijk als reactionairen bestempelen die terug willen naar kleinschaligheid. Zoals ik eerder gezegd heb, denk ik dat het opportuun is om ons als anti-globalisten te profileren, maar meteen daaraan de hele discussie waarvoor we wel zijn te koppelen. ATTAC doet dit door de naam "democratische globalisten" naar voor te schuiven, waardoor ze er op willen wijzen dat deze beweging een globalisering van de democratie wil op alle vlakken van de samenleving.

Mocht het aan mij liggen dan had de beweging eerder "revolutionaire internationalisten" geheten of zoiets ;)
De aglobbeweging is echter een heel ruime beweging, wat volgens mij haar sterkte is, gezien ze op die manier brede lagen van de bevolking kan mobiliseren. bv. rond de term "democratie".

Binnen deze beweging is het echter noodzakelijk dat er verschillende organisaties, partijen enz, werkzaam zijn, om de discussie over een alternatief aan te wakkeren, en te zorgen dat de sociale beweging ook een politieke beweging wordt.
De aanwezigheid van SP en Agalev, wat hun motieven ook zijn, mag niet omwille van principiële redenen (het zijn vuile reformisten of dergelijke redeneringen) geweigerd worden. Zij zullen gebruik van ons willen maken, maar ook WIJ zullen gebruik van hen willen maken om onze eisen op de politieke agenda te zetten.

Nu kan ik mij voorstellen dat samenwerking met SPA en Agalev voor bepaalde mensen tegen hun ideologische/organisatorische lijn ingaat. Ik heb daar geen probleem mee, zolang ze duidelijk stellen dat de bezorgdheid van "recuperatie" vanuit hun partij/organisatiepolitiek voortspruit, en niet vanuit een bezorgdheid tov de gehele beweging.

Ik heb er geen probleem dat er mensen van allerlei strekkingen meewerken, zolang het independent mediacenter ook independent blijft...

b.

Wil Brecht eens uitleggen wat hij met zijn laatste zin bedoelt?

Over alle sociale bewegingen van de laatste 100 jaar werden dikke boeken geschreven.
De black panters, anti-apartheid in Zuid-Afrika, de onafhankelijkheidsstrijd, migrantenbeweging, anti-racismebeweging, vredesbeweging, mei '68, ecologische beweging, renault,...

Lees eens wat de rol was van bepaalde krachten binnen die bewegingen en hoe zij geduldig gewerkt hebben aan de ondergang van die bewegingen.

Ik weet heus wel op wat voor verschillende manieren 'the powers that be' de beweging proberen te neutraliseren en uit te schakelen. De suggestie van een aantal mensen binnen de beweging om ons voortaan democratische globalisten te noemen heeft echter niets van doen met een poging ons aanvaardbaar te maken bij de mainstream-partijen.

Ik heb in mijn vorige bijdrage uitgelegd wat dan wel de redenering is achter de keuze voor de term 'democratische globalisten'. Christophe gaat helemaal niet in op mijn argumenten. Sta me toe te denken dat het negeren van mijn argumenten een en ander aantoont. Bijvoorbeeld dat het goede argumenten zijn die niet passen binnen het kader van zijn stelling en dan maar genegeerd moeten worden.

Christophe redeneert in de - gevaarlijke - denkcategorieen van zuiveren en onzuiveren. Alles wat van de SP.A of Agalev komt is per definitie onzuiver. Iedereen die ooit actief was in een protestbeweging, maar naderhand overstapte naar een van de twee partijen wordt volgens hem onzuiver vanaf het moment dat hij een van deze partijen vervoegt.

En ja, Christophe, er wordt dezer dagen tegen de sterren op gemanipuleerd rond de beweging tegen de neoliberale globalisering en er zijn bij oudere protestbewegingen erg smerige technieken gebruikt om ze te neutraliseren en uit te schakelen. Maar laten we de nuances behouden en inzien dat verschillende mensen verschillende taktieken gebruiken om hun doelstellingen te bereiken. En inderdaad sommigen kiezen voor de weg van de mainstream partijpolitiek en vergeten naderhand hun originele doelstellingen en 'verraden' daardoor hun achterban. Maar een andere groep blijft min of meer trouw aan hun idee van een betere samenleving en probeert daar min of meer consequent in te zijn.

Laten we dus een beetje meer ruimte laten voor de visie van anderen en elke poging tot contact vanuit de mainstream-samenleving niet onmiddellijk als recuperatie afdoen (alhoewel dat heel dikwijls het geval zal zijn).

Stijn Oosterlynck

PS: Han, de suggestie van 11.11.11 over de 'Nieuwe wereldbeweging' vind ik ook niet slecht.