arch/ive/ief (2000 - 2005)

Vincent Decroly die bij de laatste parlementsverkiezingen op de lijst van Ecolo ruim 100.000 stemmen achter zich kreeg, stapt uit de meerderheid. Hij zal mee oppositie voeren tegen het paarsgroen, neo-liberale beleid van Verhofstadt 1. Dat is niet verwonderlijk en een moedige beslissing. De laatste maanden is steeds meer duidelijk geworden dat deze regering absoluut ingaat tegen de principes van AGALEV en ECOLO. Helaas verkiezen de meeste gemandateerden van die partijen om hun postje te behouden in plaats van hun idealen te verdedigen. Op de demonstraties van de beweging voor een sociale globalisering en de vredesbetogingen wordt steeds meer duidelijk hoe er een kloof gaapt tussen de groene politici en hun achterban. De steun van onze regering aan het oorlogszuchtige optreden van de VS en de verdere, meedogenloze globalisering van de liberalen, hebben Decroly beslist niet langer achter deze regering te staan. Een moedige beslissing, maar misschien moet hij er zich over bezinnen om in de oppositie te zitten in het parlement. Zou het niet een nog krachtiger signaal zijn als Decroly zijn plaats in het parlement opgeeft en zich op straat begeeft, waar zijn kiezers al staan? Steeds duidelijker wordt immers dat het volk, de echte democraten van dit land, op straat hun onvrede met het beleid demonstreren. België broeit van de strijd tegen het beleid, het parlement blijkt machteloos. Waarom zou Decroly nu niet een signaal geven aan die mensen én aan het beleid door te breken met het politieke werk in Brussel. Of gelooft hij toch nog in oppositiewerk als oplossing van het neo-liberale wanbeleid? Bovendien moeten andere progressieve politici van AGALEV, ECOLO, maar ook van andere partijen stilaan beseffen dat de stem van het volk niet langer in het parlement klinkt, maar op straat. Het voorbeeld van Decroly is moedig, verdient navolging en moet zelfs nog verder gaan door uit dit systeem te stappen dat langzaam maar zeker naar zijn ondergang gaat.