arch/ive/ief (2000 - 2005)

België is zowat slechtste milieu-leerling in EU
Bart Martens
Bond Beter Milieu
(ook namens Waalse collega's en WWF en Greenpeace) :
De consensus lijkt te groeien dat vrijhandel niet zozeer een deel van de olossing is maar eerder een deel van de oorzaken. Zowel de EU als België als voorzitter moeten lessen trekken, en zulks nog vòòr Doha. Daar moeten ze pleiten voor een evaluatie van de Uruguay-Ronde, kijken wat er is misgelopen tijdens de vorige liberalizeringsronden en dan de Wereldhandelsorganisatie herstellen en hervormen. Naast de WHO moeten er ook wereld-sociale of wereld-milieu-organisaties komen in de VN. Want er zijn wel multilaterale milieu-akkoorden maar die zijn lang niet zo sterk als de akkoorden voor de vrijmaking van de wereldhandel. De WHO-akkoorden zijn Hard Law, de milieu-akkoorden zijn Soft Law. In Marrakech is er nog altijd discussie of Kyoto wel wettelijk bindend zal zijn, dat is Crazy ! Er moeten dezelfde handhavingsmaatregelen zijn als voor handel. De schrik bestaat dat de milieu-akkoorden ondergeschikt worden gemaakt aan handel. Daarom moet er een mondiaal General Agreement on Environment komen, gebaseerd op het principe bvb. dat de vervuiler betaalt. Dat moet zo worden ingeschreven. Ander vb. in plaats van dat Europa ivm. hormonen de bewijslast moet leveren dat ze slecht zijn voor de gezondheid, moet de bewijslast omgedraaid : wie wil hormonenvlees wil importeren, moet maar bewijzen dat het niet schadelijk is. Tenslotte : één van de conclusies vandaag is dat er met dubbele standaarden en moraal wordt gewerkt. Mooie verklaringen, maar na 10 jaar is er nog geen EU-energietax, geen aansprakelijkheid voor bedrijven qua milieu. Belgie spreekt ook met dubbele tong. Het claimt nu globaal leiderschap, het zegt een wereldredder te zijn. Maar België is een vrijhaven voor Multinationale ondernemingen. Via de coördinatiecentra bij ons worden ze fiscaal vrijgesteld, ze kunnen hier winsten accumuleren zodat die niet afgeroomd worden via belastingen en bijgevolg niet herverdeeld. In de Europese ministerraad was onze minister Gabriels de vurigste verdediger van een protectionistisch suikerregime. België spreekt bijgevolg met dubbele tong. In protocol van Göteborg was er sprake van grensoverschreidende luchtpollutie, maar België gaat op de rem staan, en wil de uitstootplafonds voor ons land niet aanvaarden. Binnenskamers is Guy Verhofstadt eerder een soort Baby Bush. Ons land heeft nog altijd geen energie- of CO2-tax, terwijl 8 andere EU-lidstaten die wel hebben. De belasting op energie is in België het laagst van heel de EU. België blijft rekenen op een comparatief voordeel om (taxen ?) niet door te reken. Dat is met andere woorden geen toonbeeld van goed leiderschap.