arch/ive/ief (2000 - 2005)

Conference on Globalisation: De conferentie van de hypocresie
by han Tuesday October 30, 2001 at 10:36 PM
han@indymedia.org

"Kan je je dat nu voorstellen, Bill Clinton houdt hier een speech over het klimaat alsof hij zelf van de milieubeweging was, maar het was diezelfde Clinton administratie die in De Haag de klimaat conferentie kelderde," aldus Naomi Klein

De conferentie van de hypocresie

"Kan je je dat nu voorstellen, Bill Clinton houdt hier een speech over het
klimaat alsof hij zelf van de milieubeweging was, maar het was
diezelfde Clinton administratie die in De Haag de klimaat
conferentie kelderde," aldus Naomi Klein

Ik had dit weekend nog een lange discussie met Maria. Maria is Free
Lance journaliste en wilde graag met Indymedia naar de conferentie gaan.
Ik had het niet zo gemakkelijk om uit te leggen waarom we met
Indymedia niet wilden deelnemen.
Ik twijfelde zelf een beetje, laten, we geen kans voorbij gaan,
moeten we die mogelijkheid tot dialoog niet aangrijpen,... ?
Ik trachtte aan Maria te vertellen waarom sommigen vonden dat we er
niet konden aanwezig zijn.

# "De meesten hier dachten dat het een groot spektakel zou worden,
sommigen spraken over een koffieklets,..."
# "Maar we gaan ons laten misbruiken door Verhofstadt. Als we gaan
praten dan is het op basis van de agenda van de beweging,..."
# "Om Naomi en of Susan George te horen moeten we helemaal niet naar
die conferentie, dat organiseren we beter zelf, waar die mensen eens
uitgebreid aan bod kunnen komen."
# "In Gent zegden we met 20.000 neen aan de oorlog, terwijl ze binnen
eensgezind besloten om nog meer achter Bush te gaan staan. Je kan
toch niet geloven dat Verhofstadt echt wil luisteren.

Maria ging uiteindelijk toch, samen met Raf Custers, om er verslag uit te
brengen van de conferentie. Ze vond het spijtig dat er niemand als
INDYMEDIA zou deelnemen, maar wilde graag incognito verslag
uitbrengen voor de indymedia website.

Maria: "Je had helemaal gelijk. Van de eerste minuut dat ik hier binnen kwam
wist ik dat een groot spektakel zou worden voor de media. Goed dat
jullie hier niet waren."

Ik ging niet naar de conferentie, maar kwam terecht op de receptie
omdat ik er met Naomi Klein had afgesproken voor een interview.
En die paar minuten waren voldoende om te beseffen dat we gelijk hadden.

"Ik ben naar hier gekomen om te kijken of die dialoog ook echt
mogelijk was, om te kijken of ze ook echt met onze eisen zouden
rekening houden. Ik ga altijd in op de mogelijkheid tot gesprek.
Maar dit was geen gesprek hé, en dus zullen we met nog meer energie
moeten kiezen voor de actie."
Hans Lammerant (Forum voor Vredes actie)

"Het is eigenlijk ongeloofelijk dat dit hier doorgaat. Drie jaar
geleden was het ondenkbaar dat dergelijke conferentie zou doorgaan.
Tot nog toe deed men of we uitschot waren, met deze conferentie hebben
ze moeten toegeven dat we ook iets te vertellen hebben."
Gie Goris (Wereldwijd)

"Het was de moeite om Clinton eens "Live" aan het werk te zien. De
manier waarop hij op zijn lipje beet, ... echt demagogie.
Maar je hoorde hier niets nieuws,...
# Norina Hertz is een soort nieuwe Sociaal democrate, Blair in zijn
jonge jaren.
# Naomi Klein kon slechts 6 minuten spreken
# ...

Maar ontstellend was toch dat geen enkele van de vragen van "de
beweging" werden beantwoord, tenzij met met die ene cliché. "Meer
vrije markt."
Jullie hadden inderdaad gelijk dat jullie hier niet waren"
(een deelnemer die liever anoniem wenste te blijven)

Afspraak op 14 december 11 uur aan het Klein Kasteeltje in Brussels.

Het likje van de moederhond
by Maarten Van Hove Wednesday November 07, 2001 at 05:44 PM
vanhovemaarten@yahoo.com

Ik heb aan de deur gestaan van die conferentie - hen gevraagd of ik binnen kon, want het interesseerde me. Het antwoord: 'neen - 't is op uitnodiging'. 'Door wie is die verstuurd'? 'Door het ministerie van Binnenlandse Zaken.

Nu, ik heb mijn Indymedia-perskaart. Die lag echter nog thuis - ik was hier slechts toevallig. Toch even testen. 'Mag ik binnen als ik een perskaart voorleg?' vroeg ik. Een twijfelend antwoord: 'mm... misschien.' Zijn ogen namen me van kop tot teen op. Ik droeg geen deftig pak. 'Maar het is op uitnodiging', herhaalde hij. Geen verdere uitleg. De mensen aan de poort negeerden me verder.

Ik ben maar niet teruggekeerd. Dit was eens te meer een versterkte burcht - ditmaal zonder betogers buiten. Een zalvend likje van een moederhond aan haar pups - en dan weer zwijgen. De pup is tevredengesteld...

Toch jammer dat al die mooie mensen van zover kwamen om dan voor zo een beperkt en niet representatief deel van de bevolking te speechen.