arch/ive/ief (2000 - 2005)

Naam: Ernesto Guevara de la Serna, bijnaam ‘Che'
Nationaliteit: Argentijn en Cubaan en Internationalist
Geboren: Rosario, Argentinië, 14 juni 1928
Vermoord: La Higuera, Bolivia, 9 oktober 1967
Functies: directeur van de Nationale Bank en minister van Industrie in Cuba

Als student-geneeskunde trekt Ernesto Guevara met een vriend op de moto door Latijns-Amerika. Hij werkt onder andere als vrijwilliger in een lepradorp. "Ik werd geconfronteerd met miserie, honger en ziekten, en met de onmogelijkheid die te genezen bij gebrek aan middelen. Ik begon in te zien dat aan de kant gaan staan van deze mensen minstens even belangrijk is als onderzoeker worden of een bijdrage leveren aan de medische wetenschap."

Er is nog een wetenschap die de jonge Che fascineert: het marxisme. Op zijn 17de begint hij een filosofisch woordenboek aan te leggen. Het worden zeven schriftjes vol opmerkingen over het werk van Karl Marx en over het socialisme. Hij schrijft: "Je moet marxist zijn met dezelfde vanzelfsprekendheid waarmee je Newton volgt in de fysica of Pasteur in de biologie. De verdienste van Marx is dat hij een kwalitatieve sprong heeft gemaakt in de sociale filosofie. Hij interpreteert de geschiedenis, verklaart haar dynamiek en voorziet de toekomst. Bovendien formuleert hij een revolutionair concept: het is niet voldoende de natuur der dingen te begrijpen, het is ook nodig haar te veranderen."

Als minister leidt Che Guevara Cubaanse delegaties naar zowat alle socialistische landen: de Sovjet-Unie, de landen van Oost-Europa, China en Noord-Korea. Daarover schrijft hij: "Toen ik de socialistische landen bezocht, voelde ik me als Alice in Wonderland. Er is werkelijk geen vergelijking mogelijk tussen een socialistische en een kapitalistische maatschappij."

Che engageert zich als Argentijn in de Cubaanse revolutie, aan de zijde van Kabila in het Congolese maquis en als guerrillero in Bolivia. Hij is een internationalist: "Je moet er rekening mee houden dat het imperialisme een wereldsysteem is, je moet het dus bevechten in een groot, wereldwijd offensief." En hoe die strijd met succes voeren? "Val de vijand overal aan en gun hem geen minuut rust, zodat hij het gevoel heeft een opgejaagd dier te zijn." De antiglobaliseringsbeweging heeft dat goed begrepen. Ze gunt de machtscentra van het wereldkapitalisme nergens een minuut rust en doet hen als een opgejaagd dier vluchten naar de woestijn (de top van de Wereldhandelsorganisatie in Qatar), de sneeuwbergen (de volgende G8-top in Canada) of versterkte vestingen.

De jongeren krijgen van Che een eersterangsrol om de wereld te veranderen. In een toespraak aan de Universiteit van Algiers geeft hij hen mee: "Het belangrijkste is dat jullie altijd in staat zijn om gelijk welk onrecht, begaan tegen om het even wie, overal ter wereld, in jullie binnenste te voelen." En elders: "Ik heb er steeds op aangedrongen dat jullie niet zouden ophouden jong te zijn, dat jullie zich niet zouden omvormen tot oude theoretici, dat jullie een jeugdige frisheid en een enthousiasme zouden bewaren, zodat jullie in staat zijn de motor te worden van de hele massabeweging."

Niet te missen: zaterdag 6 oktober vanaf 13 u in de Passage 44, Kruidtuinlaan, Brussel: CHE PRESENTE. Met o.a. rap-workshop met Starflam, info-actie Bah-cardi, Cubaanse muziekgroepen en films, fiesta latina,...!

Even signaleren: er staat hier een commentaar bij het artikel, maar dat wordt niet gemeld in het overzicht. Dat remt de discussies wel, want het is alsof er niet gereageerd wordt. Duikt dat probleem ook elders op ? Zo ja, kan het verholpen worden ?

Het is precies om de mythes rond Che te doorprikken ("een avonturier", "een 'rebel without a cause'", "onenigheden met Fidel Castro en met de communistische partij" e.d.)dat wij pogen eerlijke informatie over Che te brengen aan de vele jongeren en minder jongeren die vandaag, meer dan de voorbije tien jaar, geconfronteerd worden met het symbool Che, o.a. in de antiglobaliseringsbeweging.
Personencultus en het creëren van rooie heiligen is daar wat mij betreft niet bij. Wel het propageren van het voorbeeld van engagement en verzet dat Che gegeven heeft - en met hem natuurlijk zovele duizenden naamloze mensen overal ter wereld. Wie er inspiratie uit wil putten, kan dat doen. Wie dan niet wil, kan dat evenzeer.
Maar die keuze kan je alleen maar maken als je effectief iets over Che te lezen krijgt, of dat nu in Solidair of op Indymedia is. Wil je de lezer zijn vrijheid en volwassenheid laten aub?
En, a propos, ik heb je recencies over Agalev- en PVDA-publicaties niet gezien of gelezen, en snap het verband niet tussen beide, noch met het posten van dit Che-artikel.