arch/ive/ief (2000 - 2005)

STAD IN OPSTAND
Er klinkt muziek vanachter de barricaden
Terwijl de macht wanhopig vergadert
Alles is verduisterd
In de straten van de stad

En de middenstand blindeert haar etalages
Terwijl soldaat na soldaat zich verzamelt
In het donker
Aan de rand van de stad.

Dit zijn de jaren tachtig
En niet op het Plein van de Hemelse Vrede
En niet in Teheran of in Praag
Maar hier in Holland
In een stad in opstand

Zingen duizend stemmen in koor
Het lied van de wanhoop
Slaan duizend stokken op één ritme
Een bevroren nacht door

Er vallen stenen uit de hemel
Op de schilden
Van de slaven van de macht

Je hoort gejuich en loeiende sirenes
En voor wie het nog niet heeft begrepen
Je vecht tegen je eigen leger

Dit zijn de jaren tachtig
En niet op het Plein van de Hemelse Vrede
En niet in Santiago of in Warschau
Maar hier in Holland
In een stad in opstand

Zingen duizend stemmen in koor
Het lied van de wanhoop
Slaan duizend stokken op één ritme
Een bevroren nacht door

En misschien wordt deze slag verloren
In een storm van bruut geweld
Maar geen enkel volk is ooit overwonnen
Dat zich tot de laatste man verzet

Dit zijn de jaren tachtig
In een stad in opstand
Bestreden met traangas
Met het geweer in de aanslag

Verstand op oneindig
Marionetten van het gezag
Tegen een weerloze vijand
In een stad in opstand.

__________________________

Actuele versie 'Stad in Opstand' (door Kenneth Rumes)

Er klinkt muziek vanachter de barricaden
Terwijl de macht wanhopig vergadert
Alles is verduisterd
In de straten van de stad

En de middenstand blindeert haar etalages
Terwijl soldaat na soldaat zich verzamelt
In het donker
Aan de rand van de stad

Dit is tweeduizend en één
En niet op de pleinen van een stad in Italië
Niet in Seatle of in Praag
Maar hier in ons land
In een stad in opstand

Zingen duizend stemmen in koor
Het lied van de wanhoop
Slaan duizend stokken op één ritme
Een bevroren nacht door

Er vallen stenen uit de hemel
Op de schilden
Van de slaven van de macht

Je hoort gejuich en loeiende sirenes
En voor wie het nog niet heeft begrepen
Je vecht tegen je eigen leger.

Dit is tweeduizend en één
En niet op de pleinen van een stad in Italië
En niet in Göteborg of in Seatle
Maar hier in ons land
In een stad in opstand

Zingen duizend stemmen in koor
Het lied van de wanhoop
Slaan duizend stokken op één ritme
Een bevroren nacht door

En misschien wordt deze slag verloren
In een storm van bruut geweld
Maar geen enkel volk is ooit overwonnen
Dat zich tot de laatste man verzet

Dit is tweeduizend en één
In een stad in opstand
Bestreden met traangas
Met het geweer in de aanslag

Verstand op oneindig
Marionetten van het gezag
Tegen een weerloze vijand
In een stad in opstand

_______________________________