arch/ive/ief (2000 - 2005)

Dat de Morgen zo wild om zich heen schopt en Indymedia in één klap verkettert samen met Nostradamus en Satan, verbaast me niet echt. Ik lees de krant uit arren moede en stel me steeds meer vragen bij het progressieve gehalte van de krant die elke dag meer op Knack Weekend gaat lijken.
Hoe progressief is een berichtgeving die voornamelijk op de grote Westerse persagentschappen is gebaseerd?
Probeer maar eens een lezersbrief geplaatst te krijgen als je Desmet niet naar de mond praat.
Yves Desmet verkoopt kranten zoals een ander haring of zeep verkoopt. Met kortingsbonnetjes, gratis cd's en punten van Artis. Yuppie Desmet, van wie genoegzaam bekend staat dat het lot van de verworpenen der aarde hem niet te nauw aan het hart ligt wil marktleider worden van de zogeheten progressieve pers. Wie hem daarin zou kunnen hinderen, wordt
met de grote middelen neergebliksemd. Zo werd het bladMao verrot gescholden nadat ze hem een primeur hadden afgesnoept.Flutbladen die geen enkel eksemplaar verkopen moeten hun bakkes houden, volgens onze-democraat. Nu zien we krek hetzelfde gebeuren met Indymedia. Desmet kan het niet verkroppen dat steeds meer mensen de onafhankelijke informatie van Indymedia verkiezen boven zijn blad.
Losse flodders noemt hij de berichten over de Amerikaanse aanslagen. Indymedia heeft inderdaad toegegeven dat het bericht over de vervalste CNN-beelden niet klopte. De Morgen, de kampioen van de losse flodders, heeft zijn fouten nooit toe. DM heeft zijn groeiende oplage nu net te danken aan die losse flodders over Notaris X, de X-affaires enz. Journalist Ludwig Verduyn moest zelfs zijn ontslag indienen vanwege een losse flodder. 'You can't fool all the people all the time,'mijnheer Desmet.

Het is correct dat Yves Desmet zichzelf en De Morgen ten onrechte als de fine fleur van progressief Vlaanderen zien. Ondanks het feit dat DM op bepaalde momenten tamelijk progressief uit de hoek komen (bv. de aandacht die in de berichtgeving rond de aanslagen op Amerika gegeven wordt aan dissidente stemmen zoals Robert Fisk,...), neemt ze op andere momenten net hetzelfde standpunt in als een liberaal medium als Knack. Een voorbeeld daarvan zijn de bedenkingen van Desmet bij de brief van Verhofstadt aan de 'anti-globalisten' waarin hij stelde dat de enige weg vooruit nog meer vrije markt is.

Wat economische thema's betreft bestaat er in Vlaanderen geen degelijk oppositioneel massa-medium. Indymedia draagt die potentie in zich, maar haalt zelden het niveau van de commerciële pers. Dat is geen verwijt naar de ploeg die Indymedia runt. Indymedia is immers nog volop in opbouw en mist de nodigde financiële middelen. Wel wil ik hier mijn ongenoegen uiten over het feit dat er op de Indy-site onder het mom van persvrijheid nogal eens zaken geschreven worden die niet stroken met de realiteit (zoals het recente bericht over censuur bij villamedia en het gerucht over de valsheid van de CNN-beelden van juichende Palestijnen). En ja, ook de commerciële pers schrijft nog al eens dingen die niet correct zijn. Het verschil is dat daar telkens bekend is wie de blunder beging en daar in het vervolg rekening gehouden mee kan worden.

Bij indymedia is dit nogal dikwijls niet het geval. Nogal wat artikels worden gepost door mensen die geen e-mailadres achterlaten, enkel hun voornaam vermelden of onder een pseudoniem schrijven. Daardoor is het soms onmogelijk te achterhalen of een bericht klopt of niet en deze persoon er later op aan te spreken.

Ik stel dan ook voor dat mensen die berichten op indymedia posten verplicht worden een geldig e-mailadres achter te laten en onder hun echte naam schrijven. Dat zal de credibiliteit van het medium sterk verhogen. Uiteraard kan de auteur in bepaalde gevallen anoniem blijven.

Ik hoop via deze mail een discussie uit te lokken over de juistheid van de berichtgeving op Indymedia en hoe die te verhogen zonder aan de persvrijheid te raken.

vriendelijke groeten,
Stijn Oosterlynck

de beelden van de juichende palestijnen, waren VALS. Is ondertussen toegegeven door verschillende kranten.

M.i. gaat deze discussie de verkeerde kant op: indymedia moet vooral niet de concurrentie aangaan met de grote media, dat is en gevecht dat zij niet kan winnen, en zal gegarandeerd corrumperend werken...
Indymedia moet de stem van een (radicale) beweging blijven,in al haar diversiteit, en al degenen die nergens anders en stem hebben een stem geven...
Ook al willen zij dat anoniem doen (en daarvoor kunnen verschillende goede redenen bestaan); geen censuur (door het opleggen van regeltjes - voilà, hier begint de corrumpering reeds), maar zelfregulering door directe dialoog, argumentatie en tegenargumentatie, woord en tegenwoord...

Lieven, akkoord met het meeste van wat je zegt. Alleen, dat van de X-dossiers was géén losse flodder. Het hele dossier van DM is later onderbouwd door een 570 pagina's tellend boek: "De X-dossiers - Wat België niet mocht weten over de zaak Dutroux". Dit boek werd ofwel doodgezwegen ofwel ongelezen neergesabeld door de rest van de pers. Hoogst lezenswaardig. Twee jaar later blijken er trouwens amper detailfouten in te staan.

harpal, al waren die beelden vals, wat maakt het uit? Het zou niet de eerste manipulatie van beelden zijn door CNN, dat ze dit wel eens doen behoeft geen bewijs meer. Anderzijds, het lijkt mij ontzettend waarschijnlijk (en is ook bevestigd) dat er inderdaad gevierd is in de Palestijnse gebieden, en al praat ik het niet goed, ik kan wel begrijpen waar die feeststemming vandaan komt.

Maandag in DM, heel mooi artikel over de reclaim the streets, een paar weken geleden en artikel over de non-violence training in Brugge, na Genua de foto van het brandblusapparaat dat eerst uit de politiewagen werd gesmeten, mensen van JNM die hun verhaal konden doen, lezersbrieven die nergens anders geplubiceerd worden.
Intervieuw met hans Soete.

Het is toch niet vanwege een "aanval" op indymedia dat met dit allemaal moet vergeten.
Indymedia bereikt ik weet niet heoveel mensn. DM iets van een 100.000, het kan tellen.

Debat over het wezen van Media maken

Of we nu al dan niet zouden moeten selecteren wat er op de voorpagina komt is volgens mij niet de belangrijkste discussie.
Met het Belgische Collectief vroegen we trouwens al aan het tech team om dit mogelijk te maken, maar dat schijnt niet zo vanzelfsprekend te zijn.

De wezenlijk discussie hier gaat over betrouwbaarheid van de informatie.
Als de Morgen op zijn voorpagina de vermoedens van de politie geberuikt om een artikel te schijven waarin staat dat de vermeende terroristen van plan waren de Amerikaanse Ambassade in Parijs, het Europees Parlement, en de Brussels Kerstmarkt op te blazen, dan zijn er weinig mensen die die informatie betwijfelen, en is dat voor De Morgen voldoende om het op de voorpagina te zetten.
Nochtans zijn het gerecht en de politie diensten niet altijd even betrouwbaar in hun informatie, en zou men de informatie moeten controleren alvorens er voorpagina nieuws van te maken.

Maar als een student uit Brazilië, een arbeider uit België, een activist,.... een bericht de wereld instuurt dat wordt die informatie niet als betrouwbaar gezien.
Wel Indymedia werkt inderdaad anders. Voor ons is informatie en nieuwsmaken geen voorrecht voor mensen met een universitair diploma.
Voor ons is een student in Brazilië betrouwbaarder dan de Belgische politie of het Belgische gerecht,...

Natuurlijk hebben journalisten en academici het daar moeilijk mee, heh.... hun functie, hun methodes,... worden in vraag gesteld
En het is inderdaad zo dat professionele media makers hun functie, plaats en rol binnen dit netwerk moeten zoeken, herdenken, ....

De basis stelling is dat objectieve informatie niet bestaat.
En dat dus ook de geveinsde objectiviteit in de traditionele media eigenlijk zeer gekleurd en gefilterd is.
Wij vragen dus van journalisten om dat masker even af te zetten, en "duidelijk" kant te kiezen. Het feit dat artikels passievol en gekleurd zijn op deze website kan enkel leiden tot meer objectiviteit. Deze manier van media maken vraagt van de deelnemers om duidelijk te maken met welke bril ze naar de wereld kijken.

En het blijkt voor de professionelen veel moeilijker te zijn dan voor de activisten, de jongeren in de straat, de arbeiders in staking, .....

Terwijl de discussie hier volop aan de gang is, heeft De Standaard ook zijn best gedaan om verkeerde informatie te geven.

In een artikel over de anti-globalisatiebeweging met o.a. Han Soete en Eric Goeman heeft De Standaard een foto afgedrukt van de betoging van nationalisten tegen de globalisering in Brugge van 7-9.

Raar, denk ik, want na de betoging werd er geen foto geplubiceerd.

Nu smijt men extreem-rechts en anti-globalisten(universalisten) op eenzelfde hoop.

Hopelijk zetten ze deze fout in de volgende dagen recht.

De basisstelling van Indymedia is dat objectiviteit niet bestaat. Volledig mee akkoord. Het is dan ook een belangrijke verdienste van Indymedia dat ze deze stelling als uitgangspunt neemt. Op die manier wordt de vermeende objectiviteit van de commerciële media immers in vraag gesteld.

De reactie van Han en anderen op mijn argumenten is echter vertekend.

Ten eerste heb ik enkel gesteld dat absolute persvrijheid geen vrijgeleide mag zijn om om het even wat te gaan schrijven. Hoe zal Indymedia reageren als een negationist een artikel post waarin hij de holocaust minimaliseert? (Ok, ik gebruik hier een karikatuur om mijn punt duidelijk te maken). Allerlei voorbeelden van hoe de Morgen uit de bocht gaat kunnen dus niet als weerlegging dienen van mijn stelling.

Ik stel enkel dat het -volgens mij- de bedoeling zou moeten zijn dat de bevolking tegenover gelijk welke info even kritisch staat. Stellen dat een arbeider of Braziliaanse activist per definitie betrouwbaarder is dan een journalist of academicus is even idioot als het omgekeerde stellen.

Dat objectiviteit niet mogelijk is, betekent nog niet dat alles wat geschreven wordt even dicht bij de waarheid ligt. Zeggen dat men deze site door woord en wederwoord wel tot een soort objectiviteit zal komen is naïef. Zeker, dat mechanisme werkt tot op zekere hoogte. Alleen werkt het verre van perfect genoeg om daar genoegen mee te nemen.
Persoon X heeft immers meer tijd, toegang, belang, zin, ... om zijn punt te maken op deze site dan persoon Y. Betekent dit dat persoon X automatisch gelijk heeft.

'Iedereen heeft altijd wel een beetje gelijk' is geen afdoend antwoord op mijn argumenten. Het is niet omdat nogal wat academici, economische leiders, politici, journalisten onder het mom van de objectiviteit dingen vertellen die onjuist of vertekend zijn, dat we vanaf nu moeten stoppen ook maar een minimale vorm van objectivitiet na te streven. In het ene geval is objectiviteit makkelijker te bereiken (bv. kloof tussen rijk en arm groeit), in het andere geval is dat al heel wat moeilijker (bv. een reëel ingevoerd socialistisch systeem zal die armoede doen verdwijnen).

Ten tweede probeert Han mijn argumenten in diskrediet te brengen door mij tussen de regels te verwijten dat ik -als universiteitsstudent- niet graag zou zien dat niet-universitairen hier zomaar kunnen posten. Dat is een oneerlijk en vals argument, Han. Nogmaals, ik heb enkel gesteld dat de betrouwbaarheid van de info op Indymedia verhoogd zou kunnen worden als de auteurs hun naam en e-mailadres bij hun stukjes zouden plaatsen. Er hoeft dus helemaal niet bij te staan of de persoon in kwestie activist, bankdirecteur, journalist of bandwerker is.
Een naam en contactadres is voldoende om een sterke verhoging van de betrouwbaarheid te bereiken. Indien eenzelfde persoon meermaals foute berichten post (en ja, ondanks de onmogelijkheid volledig objectieve info te geven, is er info die duidelijk fout is) dan kunnen mensen die persoon aanschrijven of in het vervolg extra kritisch zijn ten aanzien van zijn posts.

Dat hiermee weer regels ingevoerd worden, is juist. Het voordeel van een formele regel (duidelijk afgesproken en op papier gezet) is echter dat die bekend en dus bediscuteerbaar is. En als er geen formele regels komen, dan groeien na verloop van tijd informele regels die heel wat moeilijker aan te klagen en te wijzigen zijn.

Ok, mijn punt is verduidelijkt, laat maar komen die reacties.

vriendelijke groeten,
Stijn Oosterlynck

Een interessante discussie, maar nog geen reactie van Han gekregen op dit:

Han zegt: "De basis stelling is dat objectieve informatie niet bestaat."

Nu, die uitspraak kun je op verschillende niveaus bekijken:

1. We kunnen stellen dat echte 'objectiviteit' onmogelijk is omdat ieder kensubject, elk mens, per definitie subjectief is, een eigen wereldbeeld, ideologie etc. heeft. Ook kleuren bepaalde culturele, geografische, sociale omstandigheden (en de manier waarop de informatie wordt doorgegeven) ons beeld van die werkelijkheid.

2. Vanuit die vaststelling verder gaan en zeggen dat er geen objectieve (of beter 'inter-subjectieve') feiten zouden bestaan is een typisch rechtse 'postmoderne' stelling ("alles is relatief, er zijn geen waarheden meer, laat staan grote verhalen"). Simplistisch gezegd kun je dan de holocaust-negationisten ook verdedigen, want er is toch geen objectieve informatie en zij hebben ook hun waarheid, hun 'discours' etc. Bestaat dan enkel wat wij denken dat bestaat? Dat noemt men in de filosofie het 'idealisme'.

3. Als we geloven dat de objectieve werkelijkheid inderdaad echt bestaat (de wereld rond ons waarin er feiten, evenementen, structuren, relaties, processen... voorkomen en aan het werk zijn: het 'materialisme' of 'realisme'), dan moeten we ons afvragen hoe we die werkelijkheid kunnen kennen. Hoe weten wij wat waar is of niet? Dan kom je op het terrein van de wetenschappelijke methodes, in dit geval de historische kritiek. Journalistiek is wezenlijk hetzelfde want het is de geschiedschrijving van onze eigen tijd. Omdat er minder afstand is, wordt de zaak echter nog moeilijker.

4. "Voor ons is een student in Brazilië betrouwbaarder dan de Belgische politie of het Belgische gerecht,..." zegt Han.
Dit is een FOUTE STELLING. Je zet gewoon de 'burgerlijke' redenering op zijn kop. Nagaan wie of wat betrouwbaar is, is een veel complexere zaak dan die van 'the good guys' en 'the bad guys'. Je moet van iedere bron o.m. nagaan:
- kan die persoon weten wat hij zegt? (of is het enkel van horen zeggen?)
- waarop baseert hij zich? (bv. op informatie van een professor van wie de naam niet wordt genoemd, wat verdacht is)
- hoe is die informatie doorgegeven? (bv. heeft hij wel goed geluisterd naar zijn professor?)
- heeft hij bewuste of onbewuste redenen om iets anders te vertellen of om te liegen? (bv. omdat hij te vlug 'jumps to conclusions' in de context van eerdere manipulaties)
- wie is hij eigenlijk?
- staat hij (of een bepaalde krant of instelling) in iemands dienst? (bv. CNN die duidelijk in dienst staat van de VS, en zeker in oorlogstijd de rangen sluit)
- is hij wel wie hij zich voordoet te zijn? (ging het wel om een Braziliaanse student en niet om een provocateur?)
- vertelt hij wel het hele verhaal? (bv. waren er ook op andere plaatsen geen Palestijnen aan het feesten?)
- laat hij de context niet achterwege? (bv. CNN die niet vermeldt dat dat feest misschien een wat crue reactie is, maar goed te begrijpen als je al jarenlang met de steun van de VS wordt onderdrukt)
- interpreteert hij niet al direct vanuit een bepaalde ideologie? (kan gelden voor de Braziliaan én voor CNN)
- wie heeft objectief belang bij zijn standpunt?
- in welke bredere context wordt het verteld?
- etc. etc....
Dat is waar de historische kritiek over gaat Han, als dit te academisch is, of irrelevant, leg me dan eens uit waarom.

5. Elke informatie moet dus per definitie gecontroleerd worden, ook als die van mensen komt die wij sympathiek vinden of zo. Waarom zou ik bv. moeten geloven dat op een scholierenstaking "100" mensen aanwezig zijn als ik uit jarenlange ervaring weet dat zulke afgeronde cijfers steeds verdacht zijn en bijna altijd naar boven werden afgerond (sommige organisaties verdubbelen die zelfs systematisch). Of mag zoiets niet gezegd worden onder progressieven? Waarom zou ik bv. een partij geloven die zich systematisch in haar blad aan dezelfde soort mediamanipulaties schuldig maakt als 'de burgerij', maar dan in omgekeerde zin (vooral via eenzijdigheid, selectie van de feiten en vaak opvallende en langdurige stiltes). Concreet: omdat Milosevic tegen de VS ageert, moet je daarom zedig zwihgen over alle smeerlapperijen die hij uithaalt? Maar dan geeft het zeker niet, want het is goed bedoeld en zogezegd in het belang van de arbeidersklasse, dus zwijgen we maar. Zo daal je af tot het niveau van de tegenstander. En waarom zou men niet mogen lachen met idiote samenzweringstheorieën van die Franse meneer die in 'mai 68' in zijn laatste LSD-trip is blijven hangen? In zulke gevallen zou ik die berichten gewoon carrément terugsturen, maar dat is jullie beslissing. Het is de keuze tussen kwaliteit en volledige openheid.

6. De methodes van 'academici' en van 'de wetenschap' in vraag stellen, klinkt natuurlijk populair in de anti-intellectuele sfeer die vaak aan de linkerzijde heerst, maar dan moet je wel met een beter alternatief komen. Je suggereert dat ik als academicus uit corporatistische angst tegen jullie de schoolmeester kom uithangen. Ik wil integendeel de kritische methode zoveel mogelijk propageren. Sorry als ik daarom met het vingertje lijk te zwaaien, maar dit gedoe is mijn job.

7. Er is trouwens niet één historische of wetenschappelijke methode. In de sociale wetenschappen is er een voorturende methodenstrijd bezig die nauw samenhangt met de achtergrond van de wetenschappers in kwestie. Verschillende historici, sociologen etc. zullen uit dezelfde 'feiten' andere conclusies trekken. Dan komen wereldbeeld en engagement er natuurlijk bij kijken. Je hebt gelijk als je zegt dat die uitgansgpunten duidelijk moeten worden gemaakt. Een geëngageerde historicus/journalist/socioloog/econoom... neemt duidelijk een standpunt in, maar dan wel op basis van feitenmateriaal dat op basis van wetenschappelijke methodes is verzameld, en niet zomaar speculatief in het wilde weg. Gisteren sprak ik bv. met een sociologe die voor de federale politie onderzoek doet naar het gedrag op betogingen. Tot op zekere hoogte kunnen wij perfect overeenkomen en met elkaar praten, maar op een bepaald moment scheiden de wegen van onze conclusies zich heel duidelijk, omdat haar uitgangspunten en wereldvisies anders zijn. Haar weg zou ik in elk geval nooit inslaan!

De wetenschappelijke en journalistieke methodes die je hier even vlotjes wegwuift komen neer op expliciet nadenken over waar je in de praktijk al mee bezig bent. Dat heeft met universitaire diploma's niets te maken Han (je argumentatietechniek ruikt hier een beetje naar ad hominem-populisme, maar dat is je vergeven :-)). Als ik even op je eigen gevoeligheden mag inspelen Han: dat is de methode die bv. Marx ook toepaste: de historisch-kritisch-wetenschappelijke methode.

Engagement? Jazeker dus! Maar scheid je eigen interpretaties en analyse (bv. "CNN manipuleert de media") zoveel als menselijk mogelijk van de concrete objectieve werkelijkheid "die specifieke beelden waren al dan niet vals"). Een geëngageerd stuk met een briljante analyse dat gebaseerd is op foute informatie, is een gedroomd slachtoffer voor de rechtsen en de cynici.

Keep up the good work

P.S. Waarom is die tekst nu plots zo breed over het scherm uitgesmeerd? Ligt dat aan mij? Het is bijna niet meer te lezen.

Beste Harpal en anderen,

Ook ik heb de laatste dagen met ongeloof en afkeer zitten kijken hoe CNN de Amerikanen en de rest van de wereld trachtte te brainwashen en tot een nieuwe wereldoorlog aanzetten (bv. de ondertitel America's new war). Er zijn argumenten genoeg dus om CNN aan te vallen. Toch moeten we kritisch blijven. De beelden van juichende Palestijnen zijn volgens onderstaand artikel niet vals. Uit het artikel blijkt in ieder geval dat de bron van het -tot nader order- gerucht niet al te veel moeite gedaan heeft om zijn vermoeden te controleren.

A roughly translated excerpt of an article which appeared in the German
newspaper "Frankfurter Allgemeine Zeitung", Sept. 17, 2001, p.51:

"[...] According to the E-Mail whose circulation seems to be world-wide,
some of the footage is from 1991 and actually shows Palestinians who
celebrate Saddam Hussein's attack on Kuwait. The authors refer to
"http://www.indymedia.org" and "http://www.awakenedwoman.com" as their home addresses;
one of them even writes that he knows someone in his home country
Brasilia who now is a university teacher and who had recorded such
images ("the very same images") years ago, in 1991.

Not surprisingly, the related E-Mail contains due reactions on this
suspicion, a suspicion which boils down to the "propaganda machine" CNN
having nothing else to do but stir up hatred between different peoples,
and prepare the world for war. The authors don't find it necessary to
back up themselves with a single piece of confirmed information. If they
had made a phone call to CNN or Reuters TV in London, which had shot the
first images in Palestinia broadcasted over CNN, they would have been
given not only a disclaimer, but also an exact explanation where the
images came from. Peter Thomas, head of the press relations office at
Reuters TV London, says that the images of palestinians rejoicing upon
burning New York were shot immediately on Tuesday afternoon by a Reuters
camera team in East Jerusalem. It is "entirely untrue", he says, when
people claim that this was archive footage.

For Thomas, it is telling that the authors of the rumors didn't even
attempt to obtain "clarification from Reuters TV". While the images of
his agency, Thomas says, are from East Jerusalem in the afternoon of
september 11th, the images of the news agency AP -- which showed similar
scenes -- were, according to his knowledge, shot in Lebanon. Amelie von
Heinrichdorff, speakeswoman of CNN Germany, too, rejects the rumors
"totally": "In the midst of these horrible events", she said to this
newspaper, "it is sad to encounter people who irresponsibly spread false
information by E-Mail".

[...]

To which extent these scenes [translator's note: Jassir Arafat donating
blood] or those shown before may be seen as representative for the whole
picture, remains to be judged by the audience. But those who believe
they can weaken certain images by pointing to a conspiracy theory lack
as much differentiation as those who put all muslims under general
suspicion. [...]"

(From: Michael Hanfeld, The Very Same Images. The first conspiracy on
its way: How to spread doubt over CNN, Frankfurter Allgemeine Zeitung,
media page, 17.9.2001, p.57, unauthorized rough translation by Florian
Cramer)

Heh .....

Daar gaan de academici.
Mensentaal AUB.

Het is niet omdat ik zeg dat objectieve informatie een mythe is, dat ik daarmee beweer dat er niet zo iets als de waarheid bestaat.
Dat zijn twee begrippen die je best niet met elkaar mengt.

Water van 50°C heeft een temperatuur van 50°C maar voor de ene persoon is dat "heet" en voor de ander een lauw soepje.

Dat er Palestijnen feest gevierd hebben is "waar".
Maar wist je dat diezelfde dag In Chilli ook groot feest was. Men herdacht er de dictatuur van Pinochet, en geplande betogingen groeiden uit de grote vreugde uitbarstingen. In Brussel bestookten de Chilenen de VS ambassade met papieren vliegtuigjes is wel zeer feestelijk stemming.

Dat er dus mensen in de derde wereld feest vierden kan je onmogelijk ontkennen.

En al vind ik dat zelf als Westerling een beetje misplaatst, als je je even inbeeld in de plaats van een Palestijn, de Chileen, .... die jarenlang in dictaturen leven die door VS gesponsord worden is het een zeer begrijpelijk reactie.

Weliswaar "enkel" de beelden tonen van de 15 feestende Palestijnen, zonder die beelden te duiden en er op te wijzen dat hetzelfde tafereel zich afspeelde op veel plaatsen in de derde wereld dat is wat men noemt "media manipulatie". Zeker als je die beelden toont na de beelden van instortende torens en dat meerdere malen per uur, uren aan een stuk.

En nog maals aan de academici onder ons.
Spreek AUB mensentaal.

gaan we praten over't feit dat media(massa)manipulatie bestaat of over 't effect ervan of over hoe je er mee om gaat op een site met een babbelboxsysteem ?

misschien kan er een duidelijke afspraak gemaakt worden dat al wie een artikel stuurt er zo veel mogelijk bronnen & links bij probeert te vermelden en/of er voor zorgt dat hij/zij bereikbaar is, desnoods via tussenpersonen of -organisaties.
Wanneer dit echt niet mogelijk blijkt voor een ingezonden iets dat toch onder de noemer 'artikel' moet vallen dan kan de 'redactie' dat er dan ook expliciet bij vermelden.
Zo wordt de mogelijkheid om info te traceren (om het te kunnen relativeren of ondersteunen indien er vragen ontstaan) groter en duidelijker en de commentsplek blijft wel helemaal toegankelijk voor wie liever anoniem is.
Zo beperk je in de toekomst misschien al een beetje de twijfels/manipulaties die ook op deze site voelbaar zijn/worden?

Beste Han,

Als ik zo lees wat je schrijft, zijn we het eigenlijk grotendeels eens met elkaar. Sorry, maar ik doe altijd mijn best om niet té academisch te klinken. Ik weet dat ik af en toe eens intellectueel uit de bol ga, maar iedereen heeft zijn kleine afwijkingen. Sorry dus voor het 'postmodernisme' en het 'ad-hominempopulisme' :-))

Maar geef toe: ik doe mijn best om ingewikelde termen met voorbeelden te illustreren. En die streepjes met vragen die je aan de bron kan stellen, dat was toch mensentaal. Trouwens, je bent inderdaad zelf een intellectueel :p

Misschien moeten mediactivisten ook een oude journalistieke stelregel volgen. Manu Ruys had het er laatst nog eens over en in wezen heeft die vent gelijk op dat punt.

Er zijn feiten, analyse en commentaar.

Eerst de feiten schrijven: zo goed mogelijk geïnformeerd en door bronnen en verwijzingen ondersteund. Dit is het terrein van de kritiek. Hier kun je naar objectiviteit streven.
Dan een analyse. Hier begint de ideologie al serieus mee te spelen en dat kan op zich geen kwaad, als het duidelijk is vanuit welk standpunt je schrijft.
Ten slotte het commentaar. En daar kan je natuurlijk duidelijk en zonder voorbehoud kant kiezen.

Als berichten qua feitenkennis te kort schieten, kunnen anderen dat dan melden, en aanvullingen schrijven.
De analyse en het commentaar zijn voorwerp van open discussie.

Voila, ik denk dat er geen echte tegenstellingen meer bestaan over dit thema. Dit was een belangrijke discussie waar we allemaal hebben uit kunnen leren denk ik.

P.S. Ik zal jullie een boek cadeau doen.

Ik ben het fundamenteel oneens met Jan Dumolyn. Een sociaal feit is PER DEFINITIE een GEÏNTERPRETEERD feit. Het onderscheid tussen 'beschrijving' en 'interpretatie' is onhoudbaar.

Voor alle duidelijkheid: ik ben GEEN postmodernist, noch een relativist ;-)

Ja Sigurd, dat onderscheid is inderdaad onhoudbaar. Je pakt me daar terecht op een zwakke formulering. Maar ik denk wel dat er een onderscheid bestaat tussen een 'wetenschappelijke' aanpak (in de zin van een controleerbare methode die weliswaar beperkt wordt door de sociale bepaaldheid (klasse, gender, opleiding etc.) en de subjectiviteit van de onderzoeker of journalist) enerzijds en 'ideologische' verdraaiingen of manipulaties anderzijds.
Het onderscheid is weliswaar niet absoluut.

Dat is waar het eigenlijk over gaat.

In mensentaal bedoel ik dus het volgende. Als we bv. onze mening schrijven over de Palestijnen of over de WTC-aanslagen moeten we ons proberen te baseren op betrouwbare, dat wil zeggen controleerbare informatie. We willen de juiste 'feiten' kennen, ook al zijn dat al onvermijdelijk 'interpretaties'. We willen de bredere context van de gebeurtenissen kennen. We proberen zoveel mogelijk verbanden te leggen met grotere processen in de wereld, met de tegenstellinge van het 'systeem' waarin we leven enzovoort. We mogen niet selectief zijn in de informatie die we geven of consumeren en we moeten ook eens durven andere standpunten aannemen. Ik zeg maar wat: dat van de gewone Israeli bijvoorbeeld, die de oorlog vreest, of dat van de Amerikaanse burger die familie heeft verloren en nu 'USA USA' staat te roepen, maar ook dat van de wanhopige die zijn heil denkt te vinden in een reactionair fundamentalisme.

We moeten het hoofd koel houden tegenover onbetrouwbare informatie, complottheorieën en al te snelle conclusies vermijden. Maar we kunnen en moeten geëngageerd blijven, kanten durven kiezen, zij het niet blindelings en niet noodzakelijk altijd.