Brief hoofddelegee Berghman aan collega's van DOMO

Ge hebt ondertussen wel vernomen wat er hier maandag namiddag is gebeurd. Na zesentwintig jaar werk op Domo en even veel jaar bekommernis voor de problemen van mijn collega's, ben ik maandag in opdracht van Jan De Clerck als een hond aan de deur gezet. Onder bedreiging van twee rijkswachters. Als een misdadiger.Ik wilde u nog allemaal een goede dag komen zeggen, maar dat werd botweg geweigerd.

Ik wil eerst en vooral de delegees bedanken die mij in die moeilijke situatie moedig hebben gesteund.

Maar ik wil u direct ook zeggen dat ik mij niet bij mijn afdanking neerleg. Er is geen ‘economische reden'. Dat weet ge allemaal zeer goed. De Clerck wil mij buiten omdat ik aan de kant van de mensen wil staan in alles wat hij nog van plan is. En we weten allemaal dat de afdankingen van begin juli maar een begin zijn. De Clerck wil geld verdienen. Veel geld. En daarvoor is hij zich uit de tapijtsector aan het wegtrekken om in de chemie nog meer te vergaren. Ik heb de voorbije dagen van velen van u de vragen en de onrust gehoord. "Hoe lang gaat dat hier nog duren?". "Wat is die man van plan? Eerst gooit hij mensen op starat en een paar weken later begint hij aan te werven voor zijn chemie-experiment naast Domo…" Leg dat maar eens uit!

Ik wil met jullie blijven werken en blijven vechten voor elke job, voor menselijke werkomstandigheden. De laatste tijd vertelden jullie mij met voorbeelden en feiten hoe het er al op is achteruitgaan.

Ik weet wat het voor een mensen betekent om zijn werk te verliezen. Om uw badge te moeten afgeven. Ons werk, dat is onze waardigheid, onze toekomst , ons leven. Daarom heb ik mij verzet tegen de afdankingen voor het verlof.

Vorige vrijdag is er in Gent nog een vergadering gewest van het verzoeningscomité. De drie vakbonden hebben daar nog gezegd dat ze niet akkoord waren om mij te laten afdanken. De Clerck veegt daar vierkant zijn voeten aan en zet mij buiten. Voor hem bestaan geen wetten.

Beste collega's, in welke wereld leven wij ? Als wij één frank te weinig belastingen betalen, kunnen we ons gaan verantwoorden. Ons inkomen is gekend tot de laatste frank.
De Clerck en zijn familie worden door de gerecht vervolgd voor miljoen fraude, valsheid in geschrifte en bendevorming……Maar hij kan een akkoordje maken met de fiscus en rekent op zijn vrienden in hoge kringen om de dans te ontspringen. En iedereen die hem in de weg staat wordt opzij geduwd. Ook de kleine delegee die in zijn fabriek probeert voor de mensen op te komen. De rijkswacht, de wacht van de rijken, komt hem daarbij nog helpen.

Ik wil mij bij deze gang van zaken niet neerleggen. En ik ben daarbij niet alleen. Ik heb al heel veel steun gekregen. Van jullie op de eerste plaats. Maar ook van delegees en militanten uit de streek en van ver daarbuiten. Ge zult er nog van horen.

arch/ive/ief (2000 - 2005)