arch/ive/ief (2000 - 2005)

Dik 1.500 mensen stapten donderdag 6 september in Brugge mee op in een betoging van 't Zand richting Astridpark. Aanleiding was de informele vergadering van de Europese ministers van Buitenlandse Handel die in die stad op 6 en 7 september doorging.

De organisatoren, het samenwerkingsverband S06 met daarin onder meer 11.11.11, Attac, Anti-Imperialistische Bond en verscheidene andere organisaties, hadden aanvankelijk op een 500 à 1.000 deelnemers gerekend. Dat bleek dus een onderschatting. Positief was vooral de massale aanwezigheid van jongeren, waarvan velen een Che t-shirt hadden aangetrokken of met een foto van Che rondliepen.

Eerder in de namiddag had de pers, ook vanuit het buitenland, massaal verzamelen geblazen voor de persconferentie. De aandacht ging daarbij eens te meer uit naar mogelijk geweld. Maar de geweldloze houding van de 1.500 antiglobalisten tijdens de manifestatie bleek het beste antwoord. Waar waren de politieke hooligans nu? Boven de hoofden van de manifestanten misschien, daar cirkelde urenlang een terroriserend-lawaaierige politiehelikopter, die alles en iedereen filmde. En in de belendende straten, daar stond een massale, tot de tanden bewapende, troepenmacht paraat, compleet met waterkanon en paarden. Maar het jonge volk liet zich niet intimideren en trok luidkeels zingend en scanderend door de straten.

Onmiddellijk na de persconferentie had een delegatie van S09 nog een ontmoeting met VLD-onderminister van Buitenlandse Zaken Annemie Neyts. Maar dat bleek een maat voor niets. Het werd een dovemansgesprek waaruit nog maar eens blijkt dat de paarsgroene bereidheid om te ‘dialogeren' met de beweging wel zeer relatief is.

In de betoging viel trouwens ook een vrij uitgebreid blok op van de lokale afdelingen van Agalev en SP(a), wat stof tot discussie gaf bij sommige activisten. SP en Agalev ondertekenden het platform van S06 maar het blijft inderdaad een lichtelijk schizofrene bedoening: hier in Brugge meeroepen tegen het asociale Europa en in Brussel aan de regeringstafel dat Europa mee helpen uitbouwen.

Onder de betogers ook een eerste Legal Team. Dat is een initiatief van advocaat Ivo Flachet, van het Medisch, Juridisch en Sociaal Centrum De Sikkel in Sint-Amandsberg. De juristen van het Legal Team willen, naar het voorbeeld van hun collega's in Genua in juli, actievoerders voor, tijdens en na betogingen juridisch bijstaan ingeval van wetsovertredingen of geweld van de kant van de politiediensten. In Brugge hadden ze gelukkig weinig of geen werk, de betoging verliep immers bijzonder ontspannen.

"We mogen onszelf vandaag gerust eens een daverend applaus geven", stelde Eric Goeman van Attac-Vlaanderen na de betoging in het Astridpark. Hij hekelde in zijn toespraak, in de vorm van een open brief aan premier Verhofstadt en onderminister van Buitenlandse Zaken Annemie Neyts, de manier waarop de overheid de beweging probeert te criminaliseren en op te delen in de "de goeden en de slechten": "De goeden zijn voor dialoog en de slechten zijn het straatcrapuul. Beste Guy en Annemie, we zijn allemaal voor dialoog en we zijn ook allemaal straatcrapuul. De straat is ons strijdterrein. Vandaag in Brugge, morgen in Leuven en Luik. Binnenkort in Gent en Brussel. En de straat geven we niet meer af. Wanneer driehonderdduizend mensen vreedzaam op straat komen in Genua - waaronder heel veel jongeren - weten jullie niets anders te verzinnen dan ze te bestempelen als crapuul, hooligans of wereldvreemd, inhoudsloos. Terwijl die driehonderdduizend mensen op straat komen voor duidelijke normen en waarden. Een beetje dialoog zal niemand deren, maar voorlopig blijven wij jullie ergste nachtmerrie."

Moedig was ook de tussenkomst, en überhaupt de aanwezigheid, van de West-Vlaamse ABVV-secretaris Luc Vanneste. De socialistische vakbond toonde tot nog toe – zacht uitgedrukt – weinig enthousiasme om in één front te werken. In Gent wordt mordicus vastgehouden aan een eigen programma voor 19 oktober. Luc Vanneste voelde daarover blijkbaar een plaatsvervangende gène: "Men wordt afgeschrikt door het geweld dat men de beweging toedicht. Onterecht zoals vanavond is gebleken. Men is ook bang binnen sommige vakbondsafdelingen van de breedte van de beweging. Men heeft niet graag concurrentie in de strijd. Terwijl het juist de sterkte van deze beweging is dat ze pluralistisch en breed is." Of de houding van de ABVV-top echt alleen maar bepaald wordt door een misplaatste schrik voor geweld, daarover kan nog een hartig woordje gezegd worden. Maar in elk geval chapeau voor Vanneste en de andere ABVV'ers die donderdag mee opstapten.

Na de toespraken liet Vuile Mong zich tenslotte door Vieze Gast John Vandaele begeleiden voor een, naar eigen zeggen 1.084e versie van zijn bekende lied "'t School dat is een apekot", dat voor de gelegenheid "Europa is een apekot" werd.