arch/ive/ief (2000 - 2005)

Vanavond kwamen in Brugge 2000 mensen (ruwe schatting) bijeen voor het Manifeest te Brugge. De sfeer was fantastisch, zeer veel ambiance en GEEN geweld (misschien kan de traditionele media hier eens iets uit leren. Er kunnen dingen verteld worden over de beweging zonder hierbij noodzakelijk over geweld te moeten praten.

De organisatie was voortreffelijk (het feest zelf gaat nog altijd door in het astridpark), kortom, een goed voorbeeld voor de manifestaties die nog volgen de komende maanden (en daarna ...).

Een grote groep anarchisten (rond het collectief uitgezonderd) liep vooraan in de betoging en maakte veel kabaal (vooral als de politiehelicopter voorbijkwam). Dit maakt meteen ook duidelijk dat de talloze recuperatiepogingen van de deelnemende regeringspartijen een maat voor niets zijn geweest. Zo hoort het ook.

Verder in de betoging liepen nog een 30 tal delegaties, al dan niet met veel deelnemers. Grote groepen waren er van de vakbond, attac, agalev en Internationaal Verzet.

Het is te hopen dat de grote opkomst hier een duidelijk voorteken is voor de andere betogingen. Het wordt dan ook stillaan tijd dat de kaste van beroepspolitiekers hier eens hun conclusies uit trekken en beginnen rekening te houden met de wensen van de bevolking die hun kapitalistisch beleid niet langer meer aanvaard.

Morgen meer nieuws !

Ik vind het alles behalve een correcte voorstelling van zaken door te spreken dat de deelnemende (regeringspartijen' aan recuperatiepogingen hebben gedaan.(Zie ook verslag van de persconferentie). Agalev-Brugge was mede-organisator van de manifestatie. Het getuigt van weinig loyaliteit door achteraf te spreken van recuperatie. Dan hadden deze mensen maar nooit van wal moeten steken met deze partij van in het begin van de organisatie.
Daarnaast is er ook nog het verschil tussen regeringswerk en partijwerking. Het is niet omdat een partij in de regering zit, dat plots alle kritische stemmen gesmoord moeten worden. Dat was in het verleden misschien wel zo voor bepaalde partijen. Maar in Agalev nu eenmaal niet. En blijkbaar hebben niet alleen de andere regeringspartijen er last van, maar ook de medestanders. Of verkiest men altijd aan de kant te staan roepen en te manifesteren om nooit zelf het beleid te sturen als men kan?

"Daarnaast is er ook nog het verschil tussen regeringswerk en partijwerking."

Dit zou best wel eens een beetje duidelijker uit de verf mogen komen. (Bovendien kan dit ook geen vrijbrief worden om van twee walletjes te eten.)

Waarom Is er in Brugge niet voor de optredens opgeroepen voor een week later in leuven .En alleen Gent en luik is vermeld door de heer Eric Goeman Is leuven niet belangrijk voor Brugge.
Of is het omdat in leuven een groene minister de top voor zit .
Of is het omdat Leuven halt aan de privatiseringen zegt en Brugge geen verplichte privatiseringen .

Kan er mij iemand antwoord opgeven .
groeten Jan

Iemand uit Leuven heeft WEL op het podium opgeroepen voor de akties daar.

Het is belachelijk om te suggereren dat Agalev zoiets zou hebben verboden en het is beledigend om te stellen dat het comité S06 zoiets zou hebben aanvaard. Wij laten ons niet recupereren (zie een ander bericht op deze site).

Wat de verplichte privatiseringen betreft: nogmaals, het gaat om door de wereldbank en het IMF aan derdewereldlanden opgelegde privatiseringen in het kader van de 'vrijhandel'. In een Belgische betoging, gericht aan onze regering, die dat zou moeten (in theorie dan) op de EU- en WTO-agenda's plaatsen, kan je nu eenmaal niet van de regeringen van de landen uit het zuiden gaan eisen dat ze niets meer gaan privatiseren. Die regeringen hebben daar trouwens niets over te vertellen.

Het platform ging over de wereldhandelsverhoudingen, niet over de privatiseringen in Europa zelf. Dit is voor iedereen duidelijk (of denk je dat SAP, KP en PvdA die hebben getekend bv. niet tegen elke privatisering zijn?), behalve voor bepaalde sectaire krachten die hier bewust een misverstand creëren om het comité S06 als 'lauw' of gemanipuleerd door de regering voor te stellen.

Een blik op de lijst van organisaties die hebben getekend toont aan hoe absurd dit is.

Kameraadschappelijk

Sommige mensen bergijp ik hier niet.

Er werd opgeroepen voor Leuven in Brugge,...
Jan heeft ondertussen al minstens 10 keer uitgelegd waar het al dan niet om te doen was in Brugge.

Heliegve een beetje juist te lezen aloveren met modeer naar elkaar te smijten AUB.

Dat over de deelname van AGALEV en SPA veel discussie is normaal.
ALs de persoon van AGALEV op) de de persconferentie verklaarde "Dewe betoging is er om onze mensen in de rezgering te steunen" had ik moeite om het hoofd koel te houden.

AGALEV en SPA moeten er in de eerstez plaats op gewezen worden dat het niet langer kan om mee te lopen in dergelijke stoeten; betogingen,... zonder ook echt iets te doen.

Je kan niet van twee walletjes eten.
Of je kiest voor het beheer van deze maatschappij of je kiest voor de oppositie.

Dat er mensen van AGELEV, VU, SPA meelopen vind ik zeer normaal, dat er zelf lokal afdelingen een dergelijk platform tekeken vind ik ook meer dan normaal.

Maar er mag wel op gewezen dat dit eigenlijk een kritiek en zelfs een verorrdeling is op het regeringswerk van hun eigen partijleden.

Men heeft in de beweging de neiging SPA en AGALEV te sparen (lees ook toespraak Eric Goeman), maar het grootste deel van Europa is de SP aan het bewind, en in een aantal baleangerijke landen zoals Duitsland doen ze dat samen met de Groenen.

Maar toen balbaert van Agalev die verklaring over de zgn. 'steun aan de regeringspartijen' afstak, kwam dat voor mij (ik zat daar ook aan tafel) òòk als een donderslag bij heldere hemel: tot dan had zelfs niemand door dat hij daar zat. We hadden met een aantal mensen afspraken gemaakt over het verloop van de persconferentie tijdens de voorbereiding, maar toen was die bewuste persoon daar niet. Hij is maar tijdens de persconferentie toegekomen (check maar eens op de fotos) , zonder iets van het scenario af te weten, en heeft die verklaring dus ook vanuit eigen initiatief afgelegd en zeker niet in overeenstemming met de andere deelnemers. Persoonlijk vind ik het trouwens -voor hem en zijn partij- niet de slimste zet die er voorhanden was. Maar we konden moeilijk voor het oog van de verzamelde wereldpers in elkaars haar vliegen. Hoewel ik ook het kookpunt naderde.

Nu, ik zeg het: laat de discussie maar losbarsten, laat Agalev en Sp nu maar eens bewijzen wat ze gaan DOEN.

Als politiek secretaris van SP Brugge ben ik ontgoocheld in een aantal reacties naar aanleiding van onze deelname. Enkele argumenten :

1. de SP heeft reeds in haar toekomstcongres in 1998 duidelijke standpunten aangenomen die zeer gelijklopend zijn met de huidige zes eisen die de basis betekenden van het platform

2. dat sommigen beweren dat we niets uitvoerden tijdens of voor de betoging is totaal onwaar. We willen helemaal geen pluimen op onze hoed, maar de ruime persbelangstelling was slechts mogelijk door de inzet van SP-mensen op dit vlak. In alle annonimiteit want er werd steeds doorverwezen naar de woordvoerders van de diverse organisaties.

3. de steun door onze partij werd vooraf gegaan door een ruime discussie en zal hierbij niet stoppen. Was er geen steun dan ging wellicht ook kritiek gekomen zijn. Trouwens de vraag tot ondersteuning is vooraf gegaan door maandenlang lobbywerk van tal van organisaties. Achteraf zeggen dat we oportunisme ruiken is dan ook afbreuk doen aan de waarheid.

Ik heb geen probleem met open fora -zelfs op het net - maar het mag toch niet al te demagogisch anti-politiek worden.

Jurgen Vanpraet
PolitiekSecretaris SP Brugge

Zijn wij anti politiek omdat wij ons vragen stellen bij de rol die SP(A) en AGALEV spelen.

Geef nu eerlijk toe er is toch een probleem.

Zowel SP(A) als AGALEV kozen voor het beheer van de maatschappij. Ze kozen voor een regeringsdeelnamen en in het geval van de SPA doet men dat al bijna 50 jaar lang.

Dus wees niet verbaasd als een aantal mensen vragen stellen bij de aanwezigheid van SP(A) en AGALEV op de acties van de oppositie beweging.

Een deel van deze beweging vind ons huidige democratie helemaal geen democratie, waarom zouden anders fysiek willen beletten dat vergaderingen van WHO, IMF, WB, G8, EU kunnen doorgaan.

Het gaat dus niet over anti-politiek, maar over een andere invulling van de begrippen politiek en democratie.

Ten eerste: ik moet Jürgen van Praet gelijk geven als hij zegt dat het niet waar is dat SP en Agalev niet zouden hebben meegeholpen aan de betoging te Brugge. Ik weet niet wie dit beweerd heeft, maar het moet duidelijk iemand zijn die niet te nauw bij de organisatie betrokken is.
Alle deelnemende organisaties hebben stevig gemobiliseerd, dikwijls zelfs met gepersonaliseerde mailings. De persconferentie, waar onze inhoudelijke eisen duidelijk naar voor zijn gebracht voor de verzamelde wereldpers, werd zelfs volledig georganiseerd door mensen van de SP. Toch was het niet die partij die op de persconferentie steun zocht of verkondigde voor zijn regeringsdeelname...
Voor alle duidelijkheid (en voor ik van eender wat beschuldigd kan worden): zelf ben ik een KP- er.

Ten tweede is het gevaarlijk om de lokale afdelingen van regeringspartijen met alle zonden van Israël te overladen net op het moment dat we hun steun krijgen in de democratische globaliseringsbeweging. Het gedachtengoed van deze beweging is zo divers dat het niet meer dan normaal is dat ze steun vindt in de brede lagen van het politieke spectrum. Als alle Agalev-ers en SP-ers niet meer welkom zijn, als alle mensen uit de grote "reformistische" vakbonden niet meer mogen komen... dan is de antiglobaliseringsbeweging dood. Dan wordt het weer een zaak van hetzelfde clubje beroepsrevolutionairen. En of er dan 60 of 90 mensen zijn die met een rood frakje door de straten trekken, er zal in elk geval geen hond van wakker liggen.

Ten derde: Het zijn nog altijd niet Agalev en SP die verantwoordelijk zijn voor de neoliberale globalisering. Waar ze volgens mij wel verantwoordelijk voor zijn, is het feit dat ze geen eerlijke analyse kunnen, willen of mogen maken over de feitelijke verhoudingen tussen politieke en kapitaalsmacht:
Dat in het huidige samenlevingsconcept het winstpricipe zodanig primeert, dat zelfs de beleidspolitiek vanuit deze filosofie benaderd wordt, waarin het begrip 'politieke partij' degenereert tot een marketinginstrument, een merknaam die men om de vier of zes jaar bovenhaalt om er feitelijke 'machts' posities mee te veroveren die geen ruimte geven om er echts iets constructiefs mee op te bouwen in het algemeen belang, maar slechts uit te voeren wat elders op ondemocratische wijze is beslist of wordt opgedrongen,en waarbinnen 'democratische ledenwerking' slechts een naam is voor wat muppet-shows die een paar accentjes opleveren in inhoudelijke discussiedocumenten die toch nooit de beleidstafels halen,
is de dagdagelijkse realiteit van de beleidspolitiek in de huidige neoliberale context. En dat is niet in de eerste plaats een zaak van internationale complotten, ook op gemeentelijk vlak is dit zo: de machtsverhoudingen binnen het kapitalisme zijn zo dat het kapitaal altijd het eerste en het laatste woord heeft, en dat alles wat daar in de weg van staat agressief geliquideerd moet worden, of gecorrumpeerd. Dat voelen mensen aan, ook zij die lid zijn van Agalev en SP.

Er vallen maar weinig verhaaltjes meer rond te breien: De wereld, en onze samenleving, is geen plaatje vol rozegeur en maneschijn zoals het uit de propagandafolders van de regeringspartijen naar voor komt, noch is het de Danteske hel die er in sommmige extreem-linkse publicaties van gemaakt wordt. De inhoudelijke radicalisering van de democratische globaliseringsbeweging kan en zal er komen maar wordt niet afgedwongen door iedereen die niet in je ideologisch kraam past de bomen in te jagen of persoonlijk verantwoordelijk te stellen voor de onmacht van de burgerlijke politiek. Dit proces gaat in stappen en iedereen heeft er zijn rol in te spelen. Speel hem dan ook, maar met de nodige verantwoordelijkheidszin. Dat is alvast wat we in Brugge geprobeerd hebben.

Arne