Humo(r): Tobback wil een democratisch 'Blok'

Beginnen we op dinsdag 4 september. Die dag maakt de VRT-leiding bekend dat de openbare omroep het Vlaams Blok niet meer als een gewone partij zal behandelen. Eindelijk een ferm standpunt van de VRT, maar de bekendmaking kwam er wel twee dagen nadat Philip De Winter in De Zevende Dag nog een uur durend debat met Karel De Gucht mocht voeren. Op dat debat komen we zo dadelijk terug.

Ook op dinsdag 4 september verklaart Louis Tobback, 'eminence grise' van wat sinds kort SPa heet, in Humo: "Het is dramatisch: niemand durft nog rechts te zijn." "Ons probleem is dat er in Vlaanderen geen democratische conservatieve partij bestaat." Mocht die er wel zijn, zo denkt Tobback, dan zouden de mensen niet op het Blok moeten stemmen en zou dat "reusacht ige vacuüm aan de politieke zijde" democratisch opgevuld kunnen worden.

Tobback stelt verder dat VLD, CVP en SPa allen in het centrum willen vertoeven, iets wat De Gucht eerder ook al opmerkte. Hij vroeg zich af wat dan nog de zin van politieke partijen is. Volgens Tobback heeft Verhofstadt "hetzelfde probleem als de CVP: hij regeert links, maar is rechts verkozen."

Op dat punt stemt de analyse van Tobback wonderwel overeen met die van Dewinter: 'dit land wordt links geregeerd'. Bij de CVP denkt Pieter De Crem er ook zo over: "dit is de meest linkse regering sinds 1948". Tobback, De Crem en Dewinter zitten hier op één lijn.

De volgende stap is die van De Winter die op TV1 stelde dat de meerderheid van de Vlaming en rechts 'is' maar dat dankzij het 'cordon sanitaire' rechts in Vlaanderen niet aan de macht raakt. Tobback en De Crem moeten tot dezelfde conclusie komen.

Maar waarom hebben dan de vooral linkse 'antiglobalisten' ('universalisten' eigenlijk) de wind in de zeilen ? Zozeer dat ze in De Morgen omschreven werden als "de enige oppositie" voor Verhofstadt. Wie de analyses hoort die de universalisten maken, komt tot de conclusie dat dit land en de wereld door het toch zeker niet als links te beschouwen multinationaal bedrijfsleven geregeerd wordt. De politici moeten alles doen om het de transnationals naar hun zin te maken. Zie hoe het bedrijfsleven in Duitsland Oscar Lafontaine (SPD) uit de regering deed gooien, toen die 'het geld wou halen waar het zit'.

En in België zouden we nu een links beleid hebben ... Een links beleid dat zorgt voor de privatisering van de openbare diensten, de sluipende commercialisering van het onderwijs, de toenemende belastingsverlagingen voor het bedrijfsleven, de plannen voor een leefloon ... Wie dat alles links kan noemen, heeft een groot stuk van de recente politieke geschiedenis gemist. Verder wil dit zogenaamde linkse beleid ook de "representatieve democratie" op zijn minst gedeeltelijk vervangen door een zogenaamd "directe democratie", wat zich uit in het organise ren van referendums (niet toevallig één van de topeisen van het Vlaams Blok, het Copernicus- referendum gaf al een voorsmaakje) en de directe verkiezing van de burgemeesters. Over deze 'vernieuwingen' wordt in Vlaanderen nauwelijks gedebatteerd, daar waar Dejean-Francois Dumont, 'redacteur en chef adjoint' van het toch niet linkse "Le Vif/L'Express" (de Franstalige tegenhanger van Knack) er in zijn editoriaal van 31/8 reuzegrote vraagtekens bij plaatste: "moet dit de democratie versterken ?"

Heeft de Vlaming nu echt geen kans om 'democratisch rechts' te stemmen ?

Zoals Tobback de betekenis van het begrip 'links' al lang vergeten is (vraag hem niet naar het Charter van Quaregnon - 1984, decennialang dé basistekst van de Belgische socialistische partij; dat noemt hij zeker de 'prehistorie' en dat is een programma op TV1), zo is hij ook vergeten waar 'rechts' voor staat. Mocht de burgervader van Leuven eens goed rond kijken, hij zou zien dat er in Vlaanderen meer dan kans genoeg is om op rechtse politici te stemmen.

Nog afgezien van de VLD die wat De Gucht ook moge beweren geen liberaal-linkse partij is (kijk bv. naar het veiligheidsbeleid, inclusief privatiseringen van delen van de ordehandhaving, dat liberale gemeentelijke functionarissen voeren), heeft de rechtse Vlaming ook meer dan keuze genoeg bij de CVP, sorry CD&V. De naam alleen al: het moet nog Vlaamser. In een Knack-interview van 5 september stelde De Crem: "De CVP is niet langer de voedstervader van België en streeft naar twee deelstaten in België en Europa. Die keuze voor Vlaanderen is ondubbelzinnig, zonder dat we daarom naar separatisme afglijden", naar het standpunt van het Vlaams Blok met andere woorden. Maar nu moet De Crem eens uitleggen wat het verschil is tussen twee 'deelstaten' en 'separatisme'. En dat allemaal omdat de CD&V kwaad is (zo lijkt het in het interview toch) op de PSC die de CVP bij de onderhandelingen over de Lambermon takkoorden te slim af was én omdat de CD&V stemmen wil binnenhalen van de zich ontbin dende VU. Waarin De Crem groot kan zijn.

En we citeren Pieter nog even. In het interview kant hij zich ook "tegen het homohuwelijk. Da's helder" en tegen het migrantenstemrecht. "Een migrant die stemrecht wil, moet Belg worden. Punt uit." Verder beweert De Crem van zich zelf het volgende: "In de oppositie heb je een licence to kill, maar moet je ook een killer instinct hebben." En dat heeft ie, onze sterke man uit Aalter. De Crem verklaart ook nog: "Wij hebben een roeping als een niet-linkse partij" (daar heb je Tobback weer: De Crem durft zich niet rechts noemen) "van rechten en plichten, van billijkheid en rechtvaardigheid. Zonder dat alternatief wint extreem-rechts, en dat wil ik niet omdat ik tegen uitsluiting ben en omdat extreem-rechts een verfoeilijk ideeëngoed heeft." Foei ... Daar doe je dus geen zaken mee, tenzij ... In het drugsdebat zitten de beide partijen ook al op dezelfde lijn en als dat ooit zo hard gespeeld wordt als het abortusdebat ...

Overigens is De Crem niet de enige rechtse rakker in de CD&V. Er is bv. ook de sympathieke Leuvense prof Marc Eyskens. In De Standaard liet hij onlangs zijn licht schijnen op de 'antiglo balisten': volgens hem zijn het allemaal (Jaap Kruithof die hij met naam vernoemde, inbegre pen) 'linkse extremisten." Vergeten we ook de broertjes Van Rompuy niet; immer goed voor een cru statement. Zo stelde Eric VR in Knack van 24/1 over CVP-'dissident' Johan Van Hecke: "Van Hecke en zijn CDV wilden van de CVP een humanistische en ecologische partij maken. Die twee adjectieven staan haaks op de kern van de christen-democratie. Daar is dan ook geen enkel draagvlak voor in de partij."

Paul Staes, die overkwam van Agalev om de CVP te vergroenen (iets wat aan het nieuwe logo niet te zien is; het &-teken is wel blauw en volgens voorzitter De Clerck mag dat best als liberaal geïnterpreteerd worden), Paul Staes dus, die was van de uitspraak van Van Rompuy even niet goed. Hij ging, zo stelde hij maanden later in Humo, uithuilen bij de voorzitter en die gaf hem natuurlijk gelijk. Maar van een publieke reprimande van de 'brothers', we hebben er niets van gehoord. Als de CD&V de lijn van de CVP doortrekt zullen we dat soort interne tegenspraak nog jaren aanhoren en zal de partij rond het politieke centrum blijven schipperen; maar wel met een duidelijk rechtse vleugel. Sommige kaderleden, zetelend in Vlaanderens talrijke gemeentebesturen, denken overigens bijna even bruin als de would-be-führers uit Antwerpen.

Wie er zoals Tobback nog extra een "rechtse democratische conservatieve partij" bij wil, moet eigenlijk pleiten voor een democratische variant van het Vlaams Blok. Want anders kunnen de kiezers even goed terecht bij de VLD en CD&V. Als die nieuwe rechtse partij dan nog wat stemmen haalt ook, dan zouden Spa en Agalev niet meer nodig zijn voor een regering. Een coalitie tussen de nieuwe rechtse partij en CD&V + VLD zou dan natuurlijk geen linkse regering meer zijn. Maar maak dat de hardliners van het Vlaams Blok maar eens wijs.

P.S. Er is een merkwaardige overeenkomst tussen deze tijden van 'antiglobalistische contesta tie' en de tijd toen het socialisme ontstond (1894). Toen schoten de 'ordediensten' ook betogers dood. Een traditie die in Göteborg en Genua nieuw leven in geblazen werd. Maar socialisten zoals Tobback, die hebben natuurlijk al lang niets meer te vrezen.

arch/ive/ief (2000 - 2005)