911 werkplaatsen bij Volkswagen-Vorst bedreigd

Net voor de jaarlijkse vakantieperiode liepen 411 tijdelijke contracten ten einde bij Volkswagen-Vorst. De vakbondsdelegatie van Volkswagen en de directie kwamen tot een voorakkoord waarin was overeengekomen dat 100 tijdelijken een vast contract zouden krijgen, 220 opnieuw een tijdelijk contract zouden krijgen tot eind september en dat 91 anderen aan de deur werden gezet.

Op dit akkoord volgde een 24-urenstaking die van start ging bij de weekendploeg, zij telt namelijk meer tijdelijken dan de andere ploegen. De jongeren wachtten al maanden op vaste contracten, ze zijn de onzekerheid beu.
Iedereen wist dat dit akkoord maar uitstel was van het ergste. We zijn nu drie maand later en de directie legt een plan op tafel waarin 911 banen worden geschrapt. De 911 zijn het telsommetje van:

278 tijdelijke contracten die eindigen tussen eind september en eind oktober 2001
270 Rosetta contracten die ten einde lopen
88 vervangingscontracten
66 pre-pensioenen die niet vervangen worden
80 indirecte functies (buiten de productielijn) die geschrapt worden
129 vaste contracten, waarbij de betrokkenen 'met zachte dwang' een vertrekpremie wordt aangeboden
Dit plan is een verderzetting van het idee: een ‘fabriek dat ademt'. De directie wil de productie aanpassen aan de marktvraag. Dat betekent flexibiliteit op alle niveaus: interimcontracten in plaats van vaste contracten. Of zelfs interimcontracten in plaats van tijdelijke contracten. Tijdelijke contracten kunnen gaan van 3 maand tot een jaar. Interimcontracten kunnen toegepast worden om iemand 1 dag tot een week te laten werken ter vervanging van een andere arbeider.

De directie voorziet 1 interimarbeider op 10 arbeiders voor 2002. De jongeren worden dus aan de deur gezet om daarna aangeworven te worden met een interimcontract.

Momenteel worden er in Vorst 2 modellen geproduceerd: de Golf en de kleine Lupo. Vorig jaar nog maakten de arbeiders de Seat, maar deze werd ingeruild voor de Lupo. Nu blijkt dat deze wagen onvoldoende verkocht wordt en dat de voorraden dus aangroeien. Er moet minder geproduceerd worden.
Daar waar de productie in VW-Vorst vorig jaar rond de 280.000 wagens per jaar schommelde, plant de directie nu een productie van 240.000 wagens voor 2002.

In een interview met Jan Hasaers, verantwoordelijke voor de PVDA-werking in de automobiel (Solidair nr 32, 2001), kon men al lezen dat de autoproducenten zoveel mogelijk gemeenschappelijke onderdelen proberen te gebruiken voor verschillende modellen van wagens.
"Alleen de buitenkant, de look, zal er dan nog verschillend uitzien. VW heeft slechts acht platformen nodig om de markt te overspoelen met vier verschillende merken. Tegen volgend jaar willen ze die herleiden tot vier. De flexibiliteit kan daarmee enorm opgedreven worden. Indien in de toekomst de vraag naar één van beide merken wat afneemt, zal die lijn meer tijdelijke werkloosheid kennen, terwijl de andere lijn verder moet werken. Of men gaat voor de ene lijn meer tijdelijken aanwerven als de vraag wat afneemt. Het creëert een verdeel en heers situatie binnen de fabriek. De werkzekerheid is niet meer gegarandeerd."

Er is dus helemaal geen sprake van enorme verliezen, VW voert net zoals GM het gevecht om de leiderspositie binnen de automobie constructeurs. Ze drijven de flexibilteit op om goedkoper wagens te maken. En de arbeiders zijn hier opnieuw het slachtoffer van.

In Volkswagen-Vorst zal alles afhangen van de solidariteit tussen de 6000 arbeiders met een vast contract en de 1000 met een tijdelijk contract. Enkel contracten van onbepaalde duur, voor iedereen, kunnen de nu al onmenselijke werksomstandigheden in het fabriek verbeteren.

arch/ive/ief (2000 - 2005)