Verhofstadt schrijft een brief...

De komkommertijd is voorbij. Het nieuwe poltieke jaar is begonnen met een demarche van premier Verhofstadt. Hij kondigt aan een brief te zullen schrijven aan de antiglobaliseringsbeweging. Meer bepaald, naar het niet-gewelddadige deel van de antiglobaliseringsbeweging. Hij hanteert dus nog altijd de strategie van de criminalisering voor diegenen die zijn beleid afwijzen en de rest zal hij het per brief eens uitleggen. Dit is een uitnodiging, en een aanzet, om er samen een antwoord op te formuleren.

Twee maand geleden, na de top in Göteborg, waren we nog politieke hooligans. Anderhalve maand geleden werden we in het Europees parlement afgedaan als « verwende jongeren ». Tijdens de G-8 top, na de dood van Carlo Guilliani, kwam er geen opmerking over het Italiaanse politieoptreden over zijn lippen. Vandaag zegt premier Verhofstadt onze vragen te begrijpen, maar het alternatief af te wijzen.

Heeft premier Verhofstadt werkelijk begrip voor de vragen van de antimondialiseringsbeweging. Begrijpt hij onze motieven en drijfveren ? Als je ziet hoe deze regering omspringt met asielzoekers, hoe men hen het recht op een uitkering heeft afgenomen, klinkt het heel ongeloofwaardig. Kan dat aan bod komen in die fameuze brief ?

Wat is het motief van de Belgische regering in Kongo? Gaat het hier over een oprechte bekommernis of een doorzichtige poging om door middel van een neokoloniale politiek het land verder te plunderen. De dossiers, o.a. het coltandossier, die Belgische bedrijven in opspraak brengen liegen er niet om. Men is euforisch over de 0,35% van het BNP dat naar ontwikkelingsamenwerking gaat. De eis voor 0,7% ligt in de prullenbak. De ontwikkelingssamenwerking wordt gebruikt als smeermiddel om contracten voor Belgische bedrijven binnen te rijven. De greep van minister Louis Michel op het departement ontwikkelingssamenwerking ontgaat niemand. Hoelang duurt het eer we nieuwe witte olifanten zien ?

We moeten het niet altijd in het buitenland zoeken. Deze paarsgroene regering is even ongevoelig als het om de belangen van de doorsnee Vlaming, Waal of Brusselaar gaat. De uitverkoop (privatisering of liberalisering) van openbare diensten betekent minder dienstverlening voor meer geld en een cadeau aan de multinationals. De vermindering van de patronale lasten zal een zware slag toebrengen aan de Sociale Zekerheid. Minder inkomsten betekent opnieuw besparingen. De tijd dat gezondheidszorg gratis was ligt al ettelijke jaren achter de rug. De actieve welvaartstaat stippelt een beleid uit dat werklozen actief zal schorsen indien ze niet zomaar elke nepjob willen aanvaarden. De verhoging van de pensioenleeftijd en het afschaffen van het brugpensioen (op vraag van Europa) is een directe aanval op de gezondheid van de bevolking.

Verhofstadt kan ons alternatief dus niet begrijpen aangezien hij onze vragen niet begrijpt. Laat ons een gezamenlijk antwoord op de brief formuleren en aantonen dat we in meer geïnteresseerd zijn dan een simpele public relations-geste.

arch/ive/ief (2000 - 2005)