arch/ive/ief (2000 - 2005)

De strategie van de spanning tegen de beweging van de hoop
by Peter Mertens Monday July 23, 2001 at 10:23 PM

De strategie van de spanning tegen de beweging van de hoop.

Artikel gepost met emige vertraging omwille van de verwarring op Indynedia Centrum in Genova.

In de residentiële wijk San Fruttuoso in het noorden van Genua ontplofte maandagmorgen (16 juli) een bombrief, waarbij een carbinieri gewond werd. In de late namiddag ontplofte een tweede bombrief in het politiecomissariaat van Avezzano, waarbij een comissaris en een politieagent gewond werden. Sinds maandag heerst er een ware bompsychose. Politie, carabinieri en leger die glascontainers, stations, bussen en parken afzetten om vermoedelijke bompaketten onschadelijk te maken zijn een dagelijks tafereel geworden. Gisteren zagen we het leger een plastick zakje onschadelijk maken: er bleken twee sandalen in te zitten. De politie laat geen etmaal voorbijgaan om tafels vol gevonden wapens aan de pers te tonen, vandaag nog presenteerde fiere carabinieri in een huis midden in de afgezette rode zone verschillende geweren, messen en gespecialiseerde granaten aan de camera’s.
De Berlusconi-pers insinueert dat het gesofisticeerde en dure geweld van bombrieven en granaten uit de protestbeweging zou komen. En vooral dan vanuit de activisten van de sociale centra, de communisten en de zogenaamde Tute Bianchi.
Twintig dagen al worden overal in Italië huiszoekingen verricht. Zonder enig mandaat valt de speciale politie “Digos” huizen binnen, en dat mag zolang het officiële motief maar luidt dat gezocht wordt naar ‘wapens en explosieven’. Dinsdag werd het huis van Matteo Jade, lid van het sociaal actiecentrum ‘Zapata’, overhoop gehaald. Affiches en boeken werden meegenomen, er werden geen wapens gevonden. Het geluid van sirenes, laagvliegende politiehelikopters, voorbijtrekkende politiecaravaans, legervoertuigen en carabinieri is niet meer weg te denken uit het straatbeeld. Op de daken rond het barokke Palaze Ducale, waar de rijkste zeven landen en Rusland samenkomen, liggen 200 sluipschutters paraat. Dinsdag zagen we in Genua een kolonne van loeiende legervrachtwagens die zware bulldozers naar hun hoofdkwartier overbrachten. Genua is volledig gemilitariseerd.

Wie heeft belang bij de angst en de militarisering ?

De Europese ministers van binnenlandse zaken hebben afgesproken om van Genua een test-case te maken. Die volledig militaire aanpak mag dan ook in december in Brussel verwacht worden. Wie heeft er baat bij de taktiek van militarisering, bij de gemediatiseerde angst en bij de strategie van de spanning ?
Alvast niet de betogers. De tientallen debatten over de schuld van de derde wereld, het landbouwprobleem, de situatie in de fabrieken, het alternatief op de globalisering zijn in alle kalmte verlopen. Op nog geen honderd meter van de Fiera Internazionale, waar 7.000 politie-agenten, 5.000 rijkswachters (carabinieri), 1.500 douaniers, 2.000 soldaten en 200 boswachters hun militair hoofdkwartier hebben opgeslagen houden de mensen van het Genua Social Forum in alle vrede hun feest op de Piazzale Martin Luther King. De voorzitter van het Genua Social Forum, Vittorio Agnoletto, verzet zich tegen de provocatie van de ‘servizi deviati’: “De bommen in Genua zijn bommen tegen de beweging, tegen de vreedzame doelstellingen van de beweging. We riskeren om opnieuw in bommenpsychose terecht te komen zoals in de jaren zeventig. Ik heb veel schrik dat we naar een nieuwe strategie van de spanning gaan. Het is onmogelijk dat in een gemilitariseerde stad zoals Genua zoiets kan gebeurenn zonder dat de geheime diensten van iets weten. Het beste antwoord hierop is een massal democratisch antwoord.”

Een nieuwe strategie van de spanning ?

Italië heeft ervaring met de “strategie van de spanning”. In de jaren ’70 en ‘80 werden onder impuls van de geheime NAVO-groepen “Stay Behind”, beter bekend onder de naam Gladio, in totaal meer dan duizend terreurdaden gepleegd die honderden doden eisten. De 12.000 leden van Gladio moesten, onder Amerikaans bevel, een nieuwe sterke staat naar het voorbeeld van het Griekse kolonelsregime voorbereiden tegen het communistisch gevaar.
In België zorgde de Bende van Nijvel in de jaren ’80 voor eenzelfde klimaat van terreur en angst om het repressieapparaat te kunnen versterken.
Vandaag is de nieuwe ren naar autoritarisme echter geen Amerikaans, Italiaans of Belgisch verschijnsel meer, maar een gecoördineerd optreden van alle Europese politiekrachten die in Genua, naar alle waarschijnlijkheid, nauw samenwerken met de honderden Amerikaanse geheime agenten die hier ter plaatse zijn om de G1 van Bush te beschermen.

Weg met de grondwettelijke rechten…

Onder het mom van de spanning worden verschillende grondwettelijke rechten gewoon afgeschaft. Het vrije verkeer van personen, voorzien in de akkoorden van Shengen (althans in Europa), is tijdelijk geschorst. Alle grenzen worden ernstig gecontroleerd, de vlieghaven is dicht, de twee hoofdstations van Genua zijn gesloten. Ook het het grondwettelijk recht op betogen werd gemuilkorft. Voor de betoging van de basisvakbonden van vrijdag werd gisteren pas “toelating” gegeven, maar niemand weet waar de betoging mág vertrekken. In elk geval niet in de rode zone die met drie meter hoge stalen hekken is afgeschermd van de buitenwereld. In Brussel zou dat betekenen dat de hele buurt tussen de Lemonnierlaan, de Beurs en het Centraal station letterlijk zou zijn dichtgelast. De Genuezen die binnen de rode zone wonen hebben haast geen bewegingsvrijheid meer: “het is alsof ik een ghetto leef”, zei een oude vrouw op televisie. Het is ook bijzonder moeilijk om Genua te bereiken omdat vanaf vandaag de stations van Piazza Principe en Brignole zijn gesloten. En in de stad wordt iedereen voortdurend gecontroleerd. De politie heeft zelfs een richtcijfer meegekregen om elke dag 1.200 identiteitscontroles uit te voeren. Ook de privé-rechten van verblijf worden met de voeten getreden. In het hotelletje in Santa Margarita, 35 kilometer buiten Genua, waar ik logeer is de politie vanmorgen de gastenlijst komen opvragen. De hotelbaas zei me dat in een straal van 50 kilometer buiten Genua alle hotels hun gastenlijsten hebben moeten afgeven. En tot slot is er de vrije meningsuiting. Twee TV-stations zenden 24 uur op 24 nieuws uit over de G8 en de politie. Af en toe mag er tussen de zoveelste keer Berlusconi, een tafel met wapens en een politiecomissaris in eens één van de 100.000 demonstranten spreken.

Overwin de angst, Tutti a Genova…

De beweging zelf laat zich ondertussen niet intimideren. In reactie op de geweldpsychose van Berlusconi roepen elke dag meer organisaties op om in Genua te gaan betogen. Het overkoepelende Genua Social Forum telt ondertussen meer dan 1000 deelnemende organisaties. Maar daarnaast vinden er ook talrijke andere initiatieven plaats. Vrijdag bijvoorbeeld wordt er door de basisvakbonden CUB (Confederazione Unitaria di Base), de Retei di Base (RdB), de Confederazione COBAS en de SLAI COBAS opgeroepen tot een nationale staking. “Tegenover de provocatie van de regering Berlusconi om de stations te sluiten, het verdrag van Shengen op te schorten en van Genua een stad van ‘opgeschorte rechten’ te maken hebben wij beslist niet in het defensief te blijven maar in de aanval te gaan. Wij verwerpen de regeringspoging om de fusie tussen de arbeidersbeweging en het antiglobaliseringsprotest zwart te maken en te criminaliseren. Vandaar onze oproep tot een algemene staking”, zo klinkt het bij de CUB en de SLAI COBAS.
Rifondazione Comunista heeft 141 bussen en 20 extra-treinen naar Genua ingelegd en vanavond treedt Manu Chao gratis op als steun voor de beweging. Op elk regeringsinitiatief wordt prompt gereageerd. Toen Berlusconi de Genuezen vroeg om de was tijdens de G8 niet uit te hangen, kwestie van het imago van de stad niet te schaden, lanceerde het communistisch dagblad Liberazione onmiddellijk de oproep om in “la rivolta die boxer” (de revolte van de boxer-shorts) de was toch buiten te hangen. “Onze was is schoon, die mag gezien worden, wat niet van die van de G8 kan gezegd worden”. In heel het land is één credo te horen: overwin de angst, “tutti a Genova”.