arch/ive/ief (2000 - 2005)

Ligurië is bezet, en haar hoofdstad Genua is een belegerde stad. Europa wil een einde stellen aan de strijd van de “Calavieri dell’Utopia” die hardnekkig blijven beweren dat een andere wereld mogelijk is. De akkoorden van Shengen werden voor de duur van de G8-top opgeschort. Dat betekent dat het vrije verkeer nier langer wordt gegarandeerd. Aan de grenzen met Zwitserland, Tsjechië en Frankrijk worden grootscheepse controles uitgevoerd door politie die via computer alle ideniteitskaarten controleert. Bussen, treinen en zelfs fietscaravaans van activisten worden lang tegengehouden en gecontroleerd. Aan de grenzen zijn tientallen advokaten en demokraten actief om alle inbreuken vast te stellen en aan te klagen. Genua zelf is volledig afgesloten: het treinstation en de luchthaven werden gesloten. In één van de hospitalen werd een chemisch ontsmettingsstructuur opgezet, en het leger heeft op de vlieghaven zelfs een antirakettenbatterij geïnstalleerd. In de haven patrouilleren boten en duikers, overal zijn carabinieri, dranghekkens, ambulances en antibom experts te zien. 18.000 militairen en agenten controleren iedereen die er “verdacht” uit ziet. Ze zijn gewapend met echte munitie, rubberkogels,
traangas, waterkanonnen en pantserwagens. De Geneese cellen werden vrijgemaakt om plaats te maken voor de betogers, alle riooldeksels in Genua zijn dichtgelast om het “ondergronds” verzet te voorkomen.

Peter Mertens

De Milanese socioloog Salvatore Palidda slaat alarm tegen de repressieve manier waarop wordt gereageerd op de mobilisatie tegen de globalisering.

Salvatore Palidda: De situatie is zeer ernstig, er is een zich een nieuw autoritarisme aan het ontwikkelen dat herinnert aan lang geleden.
Men sluit de grenzen, de stations, de luchthavens en wegen, men schorst de akkoorden over de vrije beweging van personen en ripristiando de grenzen. Men wil in werkelijkheid het recht om te manifesteren afschaffen door een gevaarlijk precedent te creëren en men wil zo de democratische regels herschrijven.
De komende dagen zal een oproep gelanceerd worden die reeds ondersteund wordt door verschillende personaliteiten uit de wereld van de cultuur in verdediging van het recht op asiel en van de rechten van burgers. Ik denk in het bijzonder aan de manifestatie van 19 juli. Dan staat een grote manifestatie van migranten op het programma.

Kan men spreken van een globalisering van de veiligheid en repressie ?

Salvatore Palidda: Jazeker. Vanaf het moment dat de Verenigde Staten en de UNO begonnen zijn om hun oorlogsdaden te presenteren als humanitaire acties, zijn de militaire acties steeds meer bestempeld als een handhaving van de internationale publieke orde. Ondertussen wordt door dezelfde wereldpolitie in de steden ook een dagelijkse vorm van geweld toegepast tegen het sociaal verzet. We kunnen de beroemde woorden van Von Clausewitz herhalen: “oorlog is slechts een verderzetting van de politiek met andere middelen”. Wanneer de politiek als onderhandelingsproces faalt, wanneer het oude welvaartssysteem op wereldvlak in vraag wordt gesteld krijgt het antwoord het karakter van oorlogsdaden. Zoals het inzetten van 18.000 politie-agenten in Genua. We staan niet langer voor de klassieke formule van ordehandhaving, maar we kijken aan tegen een repressief apparaat dat het terrein compleet militariseert zoals in oorlogstijd. Dat gebeurt nu in Genua. Dat alles toont de hallucinante kracht van een macht die met niemand wil spreken, en zich arrogant baadt in haar eigen rol. Het lijkt me dat jammer genoeg de democratische krachten vandaag onmachtig zijn tegenover dat wat zich afspeelt in Genua.

Is de Italiaanse houding ingegeven door de beslissing van de Europese ministers van binnelandse zaken, en in het bijzonder door de Duitse sociaal-demokratische minister Otto Schiy die voorgesteld heeft om een databank op te richten van alle anti-globaliseringsbetogers ?

Salvatore Palidda: Het verschil tussen centrum-rechts en centrum-links vandaag is zeer subtiel. Eigenlijk is er een gemeenschappelijke oriëntatie om recht naar een autoritaire leiding te gaan, met een gedeeltelijke uitzondering van de Fransen. Al deze overheden hebben beslist om het antwoord op het sociaal protest aan de politie over te laten. Met militaire maatregelen wil men antwoorden op de kritieken van de volksbeweging. Men wil de krachtige beweging op wereldvak, die blijft groeien, voorzijn. Ik ben er van overtuigd dat de publieke opinie hiervan bewust begint te worden, terwijl van de zijde van vele politieke leiders nog geen heldere signalen te zien zijn.

Liberazione van maandag 16 juli 2001