arch/ive/ief (2000 - 2005)

Joegoslavië en de democratie
by vcp Thursday June 28, 2001 at 07:35 PM
info@vcp.nu

Hoe zat het ook alweer met die verkiezingen in Joegoslavië en de rol van het Westen?

Op 24 september 2000 ging het Joegoslavische volk naar de stembus. Deze verkiezingen vonden plaats in een sfeer van grove intimidatie en ongekende inmenging van de zijde van de NAVO-landen en de Europese Unie.
Miljoenen zijn besteed aan het omkopen van organisaties en personen om de huidige president Milosevic weg te krijgen. Het land wordt in een wurgende economische blokkade gehouden en de militaire druk wordt opgevoerd. NAVO-landen als Frankrijk, Italië en de Verenigde Staten hebben gebieden in Bulgarije 'gehuurd' voor het houden van militaire oefeningen. De NAVO heeft voor maandag, de dag na de verkiezingen, oefeningen aangekondigd en NAVO-vliegdekschepen zijn naar de Adriatische Zee gestuurd.

De Amerikaanse luchtmachtgeneraal en commandant in Europa, generaal Gregory Martin, heeft verklaard dat de NAVO verschillende varianten voor een militaire actie in Montenegro heeft ontwikkeld, waaronder de inzet van grondtroepen. William L. Nash, de belangrijkste VN-administrateur in Kosovska Mitrovica, verklaarde op 21 september in Praag dat de buurlanden van Servië en Montenegro wordt geadviseerd zich voor te bereiden op vluchtelingen. Dit alles gaat gepaard met een campagne in de media alsof de oppositie de overwinning al binnen heeft en president Milosevic alleen nog maar kan winnen door middel van fraude. Men baseert zich daarbij op peilingen van door het Westen gefinancierde 'onafhankelijke' onderzoeksorganisaties.

De inmenging van de westerse landen in de interne politieke ontwikkelingen in Joegoslavië komt niet onverwachts. Sinds het eind van de jaren tachtig hebben zij, Duitsland en de Verenigde Staten voorop, zich ingezet voor de ontmanteling van Joegoslavië.

Daar komt nu bij dat de Kosovo-oorlog van vorig jaar op een militair fiasco is uitgelopen en het besef doordringt dat hun bestuur over Kosovo op een regelrechte ramp is uitgelopen. Joegoslavië moet daarom nu van binnenuit worden opengebroken. Een pro-westers bewind moet de NAVO en de EU behoeden voor een zichtbaar debacle in Kosovo en het laatste obstakel naar controle over de Balkan, een onafhankelijk Joegoslavië, wegnemen. Een overwinning van de oppositie zou dat mogelijk moeten maken.

Die oppositiecoalitie noemt zichzelf "democratisch en onafhankelijk". Uit verschillende bronnen blijkt echter dat zij wordt gefinancierd en gecontroleerd door topmensen in Washington, dezelfde mensen die al tien jaar bezig zijn om de Joegoslavische federatie uiteen te laten vallen.

Op 29 juli 1999 hield de Amerikaanse Senaat hoorzittingen over 'de democratisering van Servië'. De Amerikaanse speciaal gezant op de Balkan, Richard Gelbard, zijn assistent James Perdew jr en senator Joseph Biden maakten duidelijk hoe de Amerikaanse regering aankijkt tegen de zogenaamde 'democratische en onafhankelijke' oppositie. [Noot VCP]

De dag voor de hoorzittingen stemde de Amerikaanse Senaat voor een gift aan de oppositie van 100 miljoen dollar. Gelbard zei: "In de twee jaar voor de Kosovo crisis hebben we 16,5 miljoen dollar uitgegeven aan programma's ter ondersteuning van de Servische democratisering."

Hij voegde eraan toe dat meer dan 20 miljoen dollar was gegeven aan Milo Djukanovic in Montenegro.

James Perdew legt uit: "We werken door middel van non-gouvernementele organisaties. We hebben een ring van communicatiefaciliteiten om Servië heen gelegd voor internationale uitzendingen en stellen die faciliteiten ook ter beschikking aan de onafhankelijke stemmen in Servië."

Gelbard verklaarde ook dat de Servische televisie buitengesloten is van de Eutelsat faciliteiten en "we hebben ons ervan verzekerd dat we ze blijvend kunnen uitsluiten".

Gelbard getuigde dat de financiering en controle van de 'onafhankelijke, democratische' oppositie wordt uitgevoerd door een non-gouvernementele organisatie met de naam 'National Endowment for Democracy'. Deze NGO wordt in feite geheel gefinancierd door het Amerikaanse Congres. Allen Weinstein, die de wetgeving voor het oprichten van de National Endowment for Democracy hielp opstellen, zei in 1991: "Veel van wat we tegenwoordig doen werd 25 jaar geleden in het geheim gedaan door de CIA."

'Onafhankelijk', 'non-gouvernementeel' en 'democratisch' zijn standaard codewoorden die normaal gebruikt worden door de CIA om organisaties te omschrijven die ze over de hele wereld opgezet hebben om regeringen omver te werpen en maatschappijen, die ze willen herkoloniseren, te ontwrichten.

Een van de zogenaamde onafhankelijke groepen die door National Endowment for Democracy wordt gesteund, is G-17, voorgesteld als een groep 'democratische' economen. In het verkiezingsprogramma van de oppositie dat door hen is geschreven, kan men duidelijk lezen hoe het Westen geholpen heeft bij het formuleren van 'positieve alternatieven'. Enkele onderdelen uit het programma:

Het stelt voor om de Duitse mark als legaal betaalmiddel in heel Joegoslavië in te voeren, in navolging van de NAVO-troepen in Bosnië, Kosovo en Montenegro. Dit zou direct de Joegoslavische bevolking armer maken door het land economisch afhankelijk te maken van Duitsland.

Het roept op alle prijsafspraken na een jaar te beëindigen. Geen gesubsidieerd voedsel meer, geen sociale zekerheid meer. Werkende mensen, inclusief een miljoen vluchtelingen die al onder moeilijke omstandigheden leven, moeten voedsel kopen voor westerse prijzen zonder westerse lonen.

Het roept op om direct de kapitalistische maatschappij te introduceren zonder eerst de Joegoslaven de financiële middelen te verschaffen die nodig zijn om aan zo'n maatschappij deel te nemen. Het resultaat daarvan zou de overgang in buitenlandse handen van de gehele Joegoslavische economie zijn. Het programma roept op tot bezuinigingen in de overheidsuitgaven, radicale belastingmaatregelen, drastische beperking van de macht van de centrale regering.

Uitvoering van dit programma zal Joegoslavië ruïneren en onder buitenlandse controle brengen. Vreemd genoeg maakt het programma van de zogenaamde democratische oppositie nergens melding van de NAVO-agressie tegen Joegoslavië.

De oppositie zal het Amerikaanse dictaat accepteren dat Joegoslavië niet langer bestaat en dat Servië op de knieën moet in Washington om opnieuw erkend te worden. Dit zou de onmiddellijke overgave van alle bezittingen en van de historische rechten van de Joegoslavische staat betekenen. Deze bezittingen omvatten miljarden dollars aan ambassadegebouwen, de Joegoslavische marine, de luchtmacht, banktegoeden die over de hele wereld bevroren zijn, buitenlandse tegoeden, bezit dat door het Joegoslavische volk bijeengebracht is sinds het eind van de Eerste Wereldoorlog.

Het Westen heeft al haar kaarten gezet op Kostunica. Hij wordt zelfs geliefkoosd als Servisch nationalist, terwijl het Servisch nationalisme eerder juist verantwoordelijk werd gesteld voor de oorlogen in Joegoslavië. Maar de westerse machten zijn flexibel waar het gaat om het kiezen van hun stromannen. In Kroatië hielpen zij oud-fascisten in het zadel, in Bosnië werden reactionaire moslim fundamentalisten naar voren geschoven, in Kosovo werkt men samen met de meest gewelddadige drugsmaffia die 80 procent van de Europese heroïnemarkt controleert en in Montenegro zijn de 'democraten' schatrijk geworden door sigarettensmokkel en handel in gestolen auto's. Als het voor Servië noodzakelijk is om met een nationalist in zee te gaan om het land onder controle te krijgen, waarom dan niet?

Of Kostunica integer is waar het gaat om zijn politieke doelstellingen, is door ons van hieruit niet te beoordelen. Wel kunnen we constateren dat hij een erg zwakke organisatie heeft en daarom heel erg op de partijen steunt die onder Amerikaanse controle staan. Zij hebben het verkiezingsprogramma geschreven en zorgen voor zijn campagne. Als hij wint, zullen zij voor de invulling van zijn regering zorgen. De kandidatuur van Kostunica is in feite niets meer dan een poging om de gemakkelijk herkenbare gezichten van de in diskrediet gebrachte agenten van de Verenigde Staten in Joegoslavië te verbergen.

We geloven overigens niet dat de westerse machten echt denken dat Kostunica genoeg stemmen zal krijgen om tot president verkozen te worden. We denken veel eerder dat Kostunica in positie wordt gebracht om ten onder te gaan zodat zij kunnen roepen dat er geen democratie in Servië is en daarin de rechtvaardiging claimen om opnieuw met militair geweld in te grijpen. De dreigende taal en de militaire activiteiten spreken boekdelen.

Terwijl de Amerikanen op de hun bekende botte wijze openlijk hun politieke opdrachten uitdelen, waarmee ze de oppositie in grote verlegenheid hebben gebracht, probeert de EU zich wat subtieler, maar niet minder destructieve wijze te mengen in de Joegoslavische aangelegenheden.

Vooral ons land speelt daarin een ware judasrol. Nederland en Engeland hebben binnen de EU opgetreden voor de handhaving van het economisch embargo tegen Joegoslavië, terwijl de andere Europese landen juist voor opheffing waren. Net als bij het embargo tegen Irak is Den Haag volkomen trouw aan de door Washington gedicteerde politiek. Men heeft het Joegoslavische volk nu het 'genereuze' aanbod gedaan de sancties op te heffen, wanneer er op de oppositie wordt gestemd.

Het koloniale denken en het gebrek aan respect voor andere volkeren maken nog steeds een wezenlijk bestanddeel uit van het denken van de elite in dit land. Politici staan te juichen als civiele doelen worden gebombardeerd en durven zonder blikken of blozen te verklaren dat embargo's zoals tegen Irak en Joegoslavië bedoeld zijn om de democratie te herstellen. Terwijl van steeds meer kanten, in de VN en daarbuiten, de juridische en morele gronden voor de embargo's ter discussie wordt gesteld en gewezen wordt op de onvoorstelbare schade en het verlies aan levens, geven de Nederlandse politici geen krimp. Regering en parlement doen wat Amerika zegt en de media dragen het uit. Andere opinies zijn niet gewenst. De democratie heeft nu eenmaal haar grenzen.

Het is een beproefde methode om tegenstanders van de NAVO-politiek steevast tot Milosevic-aanhangers te bestempelen en vervolgens te bestrijden. Op krampachtige wijze wordt het hele vraagstuk van Joegoslavië gereduceerd tot de persoon Milosevic en wordt het Servische volk gedemoniseerd. Elke nuance wordt onderdrukt en in plaats van te zoeken naar wegen om door overleg tot stabiele verhoudingen op de Balkan te komen, wordt teruggegrepen op een politiek van confrontatie en agressie.

Het cynische van de zaak is dat men niet geïnteresseerd is in een democratisch Joegoslavië. De plannen die klaarliggen, behelzen een opdeling in vijf gebieden die bestuurd worden als protectoraten, zoals in Bosnië en Kosovo. Dat heeft niets met democratie, maar alles met kolonialisme te maken. Terwijl Joegoslavië met de westerse mores te maken krijgt om het de principes van particulier eigendom bij te brengen, is datzelfde Westen volop bezig met het roven van Joegoslavisch bezit in Kosovo, waaronder de beroemde Trepca mijnen die een waarde van vijf miljard dollar vertegenwoordigen.

De schandalige aanval van de NAVO op Joegoslavië vorig jaar, de weigering van de bevolking om hieraan toe te geven en hun inzet om het land opnieuw op te bouwen hebben de wereld bewogen en geïnspireerd tot een nieuwe geest van verzet. Wie had verwacht dat een klein land zo'n vastbeslotenheid en kracht zou tonen en met zo veel waardigheid zou optreden als dit volk, gebombardeerd door het Westen, verdreven uit hun huizen, gedemoniseerd in de media, maar niet gebroken. Maar het is geen verrassing voor ieder die de geschiedenis van de Balkan kent. De Serviërs hebben vaak het onmogelijke gedaan, ook in hun verzet tegen de nazi's tijdens de Tweede Wereldoorlog.

De ondertekenaars van deze verklaring maakt het veel uit wat er met Joegoslavië gebeurt. De Servische bevolking heeft ons getoond wat moed en waardigheid zijn. Zij hebben ons en miljoenen anderen getoond dat we weerstand kunnen bieden aan de oorlogzucht van het NAVO-bondgenootschap. Zij hebben vriend en vijand verbaasd met het opmerkelijk snelle herstel van de schade na de bombardementen.

Joegoslavië is geen dictatuur, noch een bananenrepubliek. De verkiezingscampagne is daarvan het bewijs. Uit de berichten van de ruim 200 waarnemers uit meer dan vijftig landen, blijkt een rust, openheid en vertrouwen die in schril contrast staan met het beeld dat wij hier in de media voorgeschoteld krijgen. De agressie komt van buiten, van de Amerikanen die denken dat net zoals in Amerika verkiezingen gekocht kunnen worden. Vanuit Nederland dat als een vazal van de Verenigde Staten handelt en de Nederlandse belangen ondergeschikt heeft gemaakt. Vanuit Duitsland, dat hoopt om definitief een greep op de Balkan te krijgen. Inzet is de controle over de toekomstige strategische olie- en gaspijpleidingen. Het is niet toevallig dat juist afgelopen week in Albanië contracten zijn gesloten voor een oliepijpleiding van Bulgarije, via Macedonië naar Albanië.

Dat is de inzet van de verkiezingen en de herfst die ons staat te wachten. Voor veel mensen lijkt Joegoslavië ver weg en iets wat ons maar zijdelings raakt. Dat is een grote vergissing. De kwestie Joegoslavië raakt de vrede en veiligheid in heel Europa. Het heeft een beslissende uitwerking op de Europees-Russische betrekkingen en raakt tot in het hart de Atlantische betrekkingen. Het feit dat zowel Rusland als de NAVO hun nucleaire doctrine hebben bijgesteld, waardoor de kans op het gebruik van nucleaire wapen is toegenomen, maakt dat de ontwikkelingen in Joegoslavië ons allen raken.

Wij beseffen dat wie tegen de stroom ingaat op een vijandschap en tegenstand moet rekenen. De mediacampagnes hebben, geheel in de traditie van de Koude Oorlog, diepe sporen en grote twijfel achtergelaten. Toch ontwikkelt zich onmiskenbaar een kentering. In vrijwel alle politieke geledingen beginnen mensen zich af te vragen naar wat voor situatie we ons bewegen. Het beseft groeit dat de mensen die opkomen voor vrede en veiligheid, voor samenwerking en dialoog zich moeten verenigen in een anti-oorlogscoalitie. Dat heeft niets te maken met voor of tegen Milosevic te zijn, maar alles met het besef dat de wezenlijke vraagstukken van vrede, sociale rechtvaardigheid en ontwikkeling niet uitsluitend in de handen van de politici kunnen worden gelegd. Daarvoor is inzet en organisatie vanuit de basis van de samenleving nodig. In die geest willen bovenstaande organisaties werken aan een werkelijke vredescoalitie.

Amsterdam, 24 september.

Persverklaring van:
Antifascistische oud-verzetsstrijders Nederland
Bond van Antifascisten
Juristen voor de Vrede
Stichting LINX Internationaal
Stichting Nederland Joegoslavië
Vereniging Vrede & Socialisme

juristen voor de vrede?
by herman Monday July 02, 2001 at 11:08 AM
herman.luyckx@pandora.be

u neemt het op voor Milosevic, een nationaal-socialist en een massamoordenaar en u noemt zich juristen voor de vrede?
wat voor een onzin krijgen we toch allemaal te lezen in Indymedia.
ik begin werkelijk te vrezen dat extreem-rechts aan het infiltreren is via enkele "marxistisch-leninistische" raddraaiers.
Wanneer vieren jullie de heiligverklaring van Pol Pot? Vinden jullie ook dat het Lichtend Pad de wereld zou moeten regeren?
Merci

Lees wat er staat
by han Monday July 02, 2001 at 11:29 AM
han@skynet.be

Herman, lees wat er staat alvorens met grof geschut te schieten.

"Dat heeft niets te maken met voor of tegen Milosevic te zijn, maar alles met het besef dat de wezenlijke vraagstukken van vrede, sociale rechtvaardigheid en ontwikkeling niet uitsluitend in de handen van de politici kunnen worden gelegd. Daarvoor is inzet en organisatie vanuit de basis van de samenleving nodig. In die geest willen bovenstaande organisaties werken aan een werkelijke vredescoalitie."

En je moet je toch wel meer dan vragen stellen bij het gerechthof in Den Haag. Dat slaagde erin om de NATO vrij te spreken van oorlogsmisdaden.
Je kan er ook niet naast kijken dat Bush 60 miljard op tafel legde voor de uitlevering van Milosevich.

Niet iedereen die tegen de NATO en haar gerechthof in Den Haag is, is voor Milosevitch.

Is dat zo moelijk om te bergijpen.

paranoia herman?
by pIET Thursday July 05, 2001 at 07:56 AM

PARANOIA HERMAN????

Nou, nou, nou, extreem-rechts. Leer eerst maar eens lezen, arme jongen!!!

Herman Luyckx voor vrede?
by Peter de Meer Thursday July 05, 2001 at 10:19 AM

u neemt het op voor de NAVO, een maffiaorganisatie met oorlogsmisdadigers en u noemt zich Herman voor vrede?
ik begin werkelijk te vrezen dat Albanese rebellen aan het infiltreren zijn via enkele "anarchistische" raddraaiers.
Wanneer vier jij de heiligverklaring van het KLA-UCK-UCPMB? Vind jij ook dat de CIA de wereld zou moeten regeren?
Dank U

de vijand van je vijand is je vriend?
by paul Saturday July 07, 2001 at 10:20 PM
roerkav@burningmail.com

ik voel me net als herman erg ongemakkelijk bij dit commentaar;feit lijkt me dat Milosovic steunde op een erg eng nationalisme met de bekende knokploegen voor het vuile werk; dat de kritische pers systematisch bedreigd en monddood werd gemaakt; dat er etnische zuiveringen hebben plaatsgevonden enz.;ook ik heb moeite met bombardementen waarbij de burgerbevolking het slachtoffer werd, maar moet ook constateren dat grote delen van het Servische volk Milosovic en zijn misdadige politiek steunde, totdat de oorlog thuis werd gebracht.Ik zie hier geen goodguys, alleen maar bad guys, iedereen die denkt beter te worden van de oorlog;stoere rambo's, die het wel even zullen maken en ontelbare levens verwoesten in hun almachtswaan;
als deze oorlogen me iets duidelijk hebben gemaakt, is het hoe dicht het roofdier in ontzettend veel mensen schuilgaat en hoe belangrijk een gewettigd gezag is en hierbij moet ik als overtuigd anarchist echt wel even slikken; maar ik denk dat de impact van Joegoslavie op de basisbeweging vooral in dit vlak gezocht moet worden;hoe houden we het beest getemd, als we de bakens willen verzetten;zolang we hier geen goed antwoord op hebben, hebben we geen alternatief helaas voor het bestaande systeem van "gewettigde roof" (kapitalisme).