arch/ive/ief (2000 - 2005)

Eind 1985 werd op initiatief van het Europees Parlement een
onderzoekscommissie opgericht om het groeiende rechts-extremisme te
onderzoeken. Na de doorbraak van het Front National in Frankrijk wilde het
parlement een beter beeld krijgen op de fascistische en racistische
groepen die actief zijn in Europa. In het verslag over Belgie werd melding
gemaakt van het Sint Maartensfond (SMF). In de ontwerpversie werd het SMF
opgenomen als extreem-rechtse groep. In het eindverslag was was het SMF
echter verdwenen. Wat was er gebeurd? Was het SMF plots van karakter
veranderd? Neen, natuurlijk niet. Er was politieke druk uitgeoefend om het
SMF uit het rapport te halen. Na schriftelijke vragen van de liberaal
Karel De Gucht, CVP'er Rika De Backer, VU'er Jaak van de Meulebroecke en
SP'er Willy Vernimmen (ondanks protest van SP-Europarlementslid Marijke
Van Hemeldonck) bleek het mogelijk om het SMF effectief van de lijst te
halen.

Blijkbaar was Karel De Gucht dus wel degelijk op de hoogte van het bestaan
van het SMF, waarom zou hij anders stappen ondernemen om het SMF van een
lijst van racistische en fascistische organisaties te krijgen? Ook in die
periode was reeds bekend waar het SMF voor staat. De beruchte incidenten
van 30 maart 1969 (toen een groep VMO'ers oud-verzetsstrijders aanviel die
protesteerden tegen een actie van het SMF) waren toch bekend? Ondanks die
gegevens heeft De Gucht in 1985 het toch opgenomen voor de 'mestkevers'
van het SMF. Waarom? Het SMF stelt leden te hebben in alle partijen (met
uitzondering van Agalev) maar willen geen namen noemen. Ook vanuit de
traditionele partijen blijft het wachten op enige openheid omtrent de
banden met het SMF.

Zal Karel De Gucht de aanzet geven en uitleggen waarom hij in 1985 het SMF
geen extreem-rechtse organisatie vond?