arch/ive/ief (2000 - 2005)

In de dodencel: Zolo Agona Azania
by anarchist black cross-gent Wednesday March 14, 2001 at 01:13 AM
abc_gent@yahoo.com PB 40, 9000 Gent, België

Naast Mumia Abu Jamal zitten in de V.S. honderden mensen in de dodengalerijen. Net als Mumia vechten velen met de moed der wanhoop voor hun leven en waardigheid, voor waarheid en voor rechtvaardigheid. Zolo Agona Azania is één van hen. Een brief + wat achtergrond.

De wet is er voor iedereen.
door Zolo Agona Azania

Een menselijk leven uitschakelen door een dodelijke injectie wordt voorgesteld als een medische procedure, maar het is in feite een koele, berekende, rituele moord. De veroordeelde is vastgeklonken aan het doodsbed. De eerste drug is sodium penthotal. Een zoutoplossing wordt dan gebruikt om er zeker van te zijn dat het buisje is gezuiverd zodat de drugs niet vermengd worden en het buisje verstopt geraakt door een chemische reactie. De derde drug is pancuronium bromide, de spierontspanner. De vierde injectiespuit duwt dan nog een zoutoplossing erdoor. De vijfde injectiespuit is potassium chloride, de toxische drug dat het hart stillegt. Na de injectieprocedure en een wachtperiode van vijf minuten, worden de blinden naar de getuigenkamer gesloten en de arts geraadpleegd. Als het hart van de zondaar nog klopt, worden de lichten gedimd, de blinden geopend, en de hoofdopzichter of aangeduide verantwoordelijke geeft het bevel om de injectieprocedure te herhalen, waarna de blinden weer worden gesloten en de arts nagaat of er nog tekens van leven zijn. De arts rapporteert dan zijn bevindingen aan de hoofdopzichter of aangestelde.

De doodstraf in de V.S. is fataal fout, een instrument van de klassenoorlog, georganiseerd en uitgetekend om een elite toe te laten - lokaal en multinationaal - haar gang te gaan zonder enige beperking van democratische of mensenrechtelijke aard. De schuld of onschuld van de beklaagde speelt geen rol in het hoger gerechtssysteem omdat het als minder belangrijk wordt beschouwd door voorstanders van de doodstraf.

Ik was een Zwarte man beschuldigd van de moord op een politieagent. Er was geen identificatie tijdens het vooronderzoek. De machinerie van de openbare aanklager maakte bewust gebruik van valse getuigenissen en hield materieel bewijs dat hun aanklacht tegen mij niet ondersteunde verborgen. Een geweerschot-residu test toonde aan dat ik geen wapen had afgevuurd. De rechter liet mij boeien tijdens de rechtzaak in de aanwezigheid van een volledig blanke jury. De gerechtsdienaar sprak met de juryleden in de deliberatiekamer op bevel van de rechter en zei dat ze moesten voorbereid zijn op de vraag individueel te verklaren dat het verdict de dood is. De voorzitter van de jury legde een verklaring onder ede af waarin hij dit bevestigde. Verder werd het de juryleden ook toegelaten alcohol te drinken tijdens het proces.

Hoe kon ik toch nog schuldig worden bevonden? Het crimineel strafsysteem wordt bepaald door procedurekwesties eerder dan door schuld of onschuld. De rechters van het rechtscollege stellen dat louter feitelijke onschuld geen reden is om om de doodstraf niet uit te voeren, wanneer die op de correcte manier werd bekomen. Al wat de wet vraagt is een fair, geen perfect, proces. Denk daar aan. De wet is er voor iedereen, ook voor U.

___

Zolo Agona Azania is een zwarte activist, schrijver, kunstenaar, die sinds 1982 in de dodencel zit in Indiana, veroordeeld voor de moord op een politieman.
Zolo's executie was gepland voor 25 oktober 2000, twee weken voordien werd hem uitstel verleend, na een jarenlange juridische strijd en een groeiende en internationale protestcampagne. Tijdens die strijd is steeds duidelijker geworden dat Zolo onschuldig werd veroordeeld, èn dat hierbij waarschijnlijk ook politieke motieven een rol hebben gespeeld.
Dezer dagen (13, 14 en 15 maart) wordt Zolo gehoord over een herziening van zijn veroordeling en doodstraf, in het licht van twee zaken: (1) het niet-betwiste feit dat 70% van de Afro-Amerikaanse juryleden in Allen County per ongeluk (?) werden verwijderd van zijn potentiële jury-pool door een computer-"ongelukje", en (2) het niet-betwiste feit dat de enige getuige die Zolo identificeerde op het proces dit deed onder druk van de politie. Die getuige heeft nu onder ede verklaard dat zonder de politieman die hem Zolo aanwees, hij nooit de identificatie had kunnen maken.

Voor meer info:

Zolo Agano Azania #4969
Indiana State Prison
PO Box 41
Michigan City, IN 46361

ZOLO's CAMPAIGN
c/o Crossroad Support Network
3420 W. 63rd Street
Chicago, Illinois 60629
USA
mdeutsch45@aol.com

of ABC-GENT