arch/ive/ief (2000 - 2005)

Op 7 maart woonde ik op 11.11.11 het debat bij over de Bedrijfsgiftenbank. Heel wat van de 120 toehoorders keken ongelovig toen Fons Verplaetse, ex-gouverneur van de Nationale Bank, verklaarde dat hij bij het bedrijfsleven vandaag een ethisch réveil ontdekt. Zij zouden de kloof tussen arm en rijk willen dichten. In een "sociaal gestuurde markteconomie" natuurlijk, en met een "sociale consensus" – vandaar de samenwerking met de NGO's.
Karel Vinck van zijn kant, de grote baas van Union Minière, beweerde bij hoog en bij laag dat zijn bedrijf sinds een jaar of vijf echt veranderd was (weeral die réveil!) en nu sociaal en ecologisch verantwoord werkt. Brandschatten, moorden en plunderen in Congo: de spons erover! Milieurampen bij Union Minière in België: verleden tijd!
Wat een pech voor meneer Vinck. Het toeval wil dat net de dag voordien er wat roerde in zijn bedrijf in Hoboken. 250 arbeiders trokken naar buiten, protesterend met badhanddoek en wasgerief. Ze mogen namelijk niet meer zonder toelating tijdens hun werktijd een douche nemen om de gevaarlijke zware metalen af te spoelen! "De sfeer op Union Minière is niet goed", klaagt het gemeenschappelijk vakbondsfront. De sociale verhoudingen zijn gespannen, schrijft het Belang van Limburg (7 maart), sinds vijf jaar geleden een industrieel plan werd gelanceerd met afvloeiingen en productiviteitsverhogingen. Vijf jaar geleden: was het niet precies dán dat Union Minière een sociaal en ecologisch modern bedrijf was geworden?!
De enige criticus van de multinationals in het panel, 11.11.11-er Bogdan Van Doninck, vatte de Bedrijfsgiftenbank kernachtig samen: "De bedrijven kopen hun slechte reputatie af, en de NGO's verkopen hún goede reputatie." Een goede raad voor de NGO's die in de Bedrijfsgiftenbank (willen) stappen: als de vos de passie preekt, boer let op uw ganzen!

Bert De Belder