arch/ive/ief (2000 - 2005)

Métallos van Charleroi zéér op hun qui-vive !

Omdat de Vlaamse nieuwsredacties zich niet meer voor Wallonië interesseren – alsof ze daarvoor eerst een reisbeurs moeten aanvragen aan hun Directie-Buitenland – zijn we maar zelf in Charleroi poolshoogte gaan nemen over de situatie in de staalsector.

In de staalfabrieken van Charleroi is op vrijdag 2 maart opnieuw gedurende 24 uren gestaakt. De vorige stakingsdag dateert van 20 februari. Bij alle vestigingen van de Franse groep Usinor lag het werk vrijdag stil, dus zowel bij Cockerill Sambre/Carlam als bij FaFer/Industeel. Vrijdagnamiddag woonden enkele duizenden staalarbeiders een informatie-meeting bij in het Paleis voor Schone Kunsten van Charleroi. Daar waren ook delegaties van Cockerill Sambre-Luik, en Sidmar, Zelzate en van de vakbond CGT uit Duinkerken. Na de meeting maakten ze een wandeling tot aan het stadhuis van Charleroi.

Tijdens de meeting voerden enkel vrijgestelden van de vakbonden het woord. Ze werden herhaaldelijk door geroep en gefluit onderbroken.
Een overzicht van hun toespraken.

1/ Mirello BOTTIN, voorzitter van de socialistische vakbond FGTB in Charleroi en Zuid-Henegouwen.
Bottin’s somde de verbintenissen op die USINOR in 1997 en 1998 is aangegaan, toen de groep eerst FaFer en daarna Cockerill-Sambre heeft overgenomen.
Bij FaFer zouden er drie investeringsdossiers komen voor in totaal 4,6 miljard frank. Daarvan is tot vandaag géén enkele gerealiseerd. Bij Cockerill-Sambre zouden er ook drie investeringen gebeuren voor in totaal 6,5 miljard frank. Hier heeft Usinor volgens Bottin ingebonden en een overplanting van activiteit van Duinkerken in Frankrijk naar Marcinelle bij Charleroi is bij voorbeeld geschrapt.
« Het vertrouwensklimaat is bijgevolg verslechterd », aldus Bottin, « want een contract is een contract, en de afspraken moeten worden nagekomen ». Hij eist dat Usinor het voortbestaan van de warmwalserij in Charleroi verzekert en de voorziene investeringen uitvoert.
Volgens de FGTB-man moet het Waalse Gewest geraadpleegd worden. Dat is nog altijd voor 25 % eigenaar van Cockerill-Sambre. Het doel is dat er « industriële activiteit » in Charleroi blijft.

2/ Claude BARIA van de christelijke CSC.
Om te beginnen zegt hij dat zowel loontrekkenden als « barémisés » in het staalconflict betrokken zijn. Dat betekent dat naast de staalarbeiders ook alle andere werknemers van de staalfabrieken – bedienden, onderaannemers ... – in het geding zijn. Baria verwijst ook naar de zowat 500 « jongeren » die Cockerill-Sambre de laatste tijd heeft aangeworven. Velen met labiele contracten.
Aan Usinor zegt Baria : « u bent met ons in het huwelijk getreden, met onze goeie en slechte kanten. Enige tijd later wilt u onze slechte kant elimineren en enkel de goeie aspecten overhouden ». De slechte kant is in dit geval de warmwalserij van Charleroi die zou moeten verdwijnen, terwijl Carlam blijft bestaan.
Voor Baria is de werkgelegenheid wel dè prioriteit. Inspelend op geroep uit de zaal zegt hij dat pré-pensioen voor sommigen overwogen kan worden, maar dat de werkgelegenheid voor de jongeren voorop staat. Wanneer Baria de naam Duferco laat vallen, stijgt er gefluit op uit de zaal. Baria : « u bevestigt wat ik denk, ook wij hebben vele vragen bij de piste Duferco ». Daarbij stipt hij aan dat Duferco als nieuwe eigenaar van de Froges de Clabecq niet bepaald bezorgd is geweest om de werkgelegenheid. Baria benadrukt nog het behoud van « une identité cockerilienne », en raakt meermaals « les accords de partenariat » tussen Waals Gewest en Usinor aan. « Het Waals Gewest moet al zijn gewicht in de schaal werpen om garanties te eisen voor de naleving van de vrogere akkoorden », aldus Baria. Hij roept de « forces vives » van Charleroi op om de staalarbeiders in het huidige conflict te steunen.

Enkele opmerkingen.
1/ Als relatieve buitenstaander vallen mij om te beginnen het regionalisme en zelfs het « bassin »-isme in Charleroi op. Op de groene armbanden van de CSC-Charleroi staat....een Waalse haan.
Charleroi is als eerste bedreigd, en is nu ook als eerste aan het riposteren. Maar het zou goed zijn moesten ze verder kijken dan « het bekken van Charleroi ». Er waren afvaardigingen uit Luik (met Cockerill-Sambre) en van Sidmar in Zelzate aanwezig, hetgeen toont dat ze daar ook bezorgd zijn over wat de nieuwe mega-groep bekokstooft.
2/ NewCo – de megafusie van Usinor, Arbeid en Aceralia – zou pas dit najaar formeel worden opgericht. De Europese Unie moet zogenaamd nog onderzoeken of de vorming van de « grootste staalgroep ter wereld » wel compatibel is met ... haar regels van de « vrije concurrentie ». Maar de patroons zijn wel al volop bezig met hun verdeel-en-heers-spel. In Charleroi spelen ze Carlam uit tegen de warmwalserij. En met de piste-Duferco geven ze de bedreigde arbeiders van de warmwalserij valse hoop.
3/ Duferco (eigenaar van de Forges de Clabecq en van de Usines Boël) zou immers de warmwalserij in Charleroi overnemen. Als dat gebeurt, dan staat het vast dat de Forges de Clabecq sluiten. Dat betekent dat ook de arbeiders van Clabecq op dit ogenblik al betrokken partij zijn. Er was trouwens een delegatie aanwezig tijdens de meeting van 2/3 in Charleroi.
4/ Vanuit Duinkerken was er een delegatie gekomen van de communistische vakbond CGT. Hun voorman Emmanuel Emery kloeg dat er geen aanwervingen meer gebeuren door Usinor, en dat de investeringen helemaal zijn stilgevallen. « Terwijl de technische vernieuwingen juist zeer snel gaan, als een gevolg van de mondialisering. Je moet vernieuwen om competitief te blijven ». Emery merkte ook op dat de hoofdzetel van NewCo in Luxemburg zou komen, zodat de staalbazen ook nog eens van een serie belastingsvoordelen gaan genieten.
5/ Telkens tijdens de meeting de Waalse politici (Serge Kubla) en « het Waalse Gewest » ter sprake kwamen, steeg er een niet te mis te verstaan gejoel op uit de zaal. Zo te horen hebben de arbeiders van Charleroi geen vertrouwen in binnenskamerse onderhandelingen.
6/ Usinor moet weten dat het voor « un mur d"acier » staat, zo stond het in één van de pamfletten. Dat doet me denken aan wat Silvio Mara, vakbondsafgevaardigde van de Forges de Clabecq onlangs zei. Wanneer hij beziet hoe er nu tijdens de onderhandelingen , bij Sabena, Belgacom, de Belgische staat etc. gereageerd wordt op de patronale chantage « dan zie ik niets dan tristesse », aldus Mara. Bij de Forges ging het anders, toen daar in 1997 de boeken werden neergelegd en het bedrijf zou sluiten. « Nous avond dit Non ! », zei Mara, en daar zullen ze nooit spijt van hebben. Terloops, het was de Waalse socialist Flahaut – nu minister van Defensie – die toen voorstelde in Tubize een gevangenis te bouwen, « bij wijze van reconversie ». Die gevangenis is bijna klaar !
Een volgend rendez-vous voor de staalarbeiders is er niet. Claude Baria zei dat er voor 12 maart een ontmoeting gepland is met ...het Waals Gewest, en vroeg of « jullie soms zin hebben om mee te gaan ». Maar daarop kwam geen éénduidig antwoord.