arch/ive/ief (2000 - 2005)

Het Forum Social Mundial zit erop. vijf dagen lang hebben duizenden voorstanders van een andere invulling van de globalisering samen gedebatteerd over gemeenschappelijke strategieën en alternatieven. ‘Um outro mundo é possivel – een andere wereld is mogelijk'. Dat was het motto van het forum en dat was ook het optimisme dat van dit indrukwekkende gebeuren uitging. Emotie en strijdbaarheid gecombineerd met creativiteit en debat. Een overweldigend evenement:

De conferentie zelf met 3OOO deelnemers die elke morgen over verschillende thema's zoals sociale economische rechten, opbouw van de civiele maatschappij, de controle van overheden op maatschappelijke ontwikkelingen, de hervormingen van de internationale financiele instellingen, een landbouw in functie van voedselzekerheid, het verzet tegen genetisch gemanipuleerde zaden, enz.
Daarnaast liepen er honderden werkwinkels van alle mogelijke clubjes over de meest uiteenlopende onderwerpen waaraan nog eens duizenden belangstellenden deelnamen.
Er was een jongerenkamp, een artisanale markt en een muziekfestival, met tusssendoor allerlei demonstraties en manifestaties.
Overweldigend en massaal, maar desondanks prima georganiseerd in het zomerse kader van de campus van Porto Alegre. Of dit evenement een mijlpaal wordt voor de sociale en politieke bewegingen zal de tijd uitwijzen. Maar samen met prominente denkers als François Houtart, Ricardo Petrella, Walden Beldo, en Manuel Baquedano, met boerenleiders als Paul Nicolson (Via Campesina), Jaoa Pedro Stedile (MST), en José Bové (CPE) en met mensen als Bernard Cassen (ATTAC) vindt 11.11.11 het wereldforum een historisch gebeuren.

Historisch omwille van het massale gebeuren zelf, de wereldwijde beweging die samenkomt om te praten over verdere samenwerking en mogelijke modellen. Hier hebben de boerenorganisaties van Via Campesina (MST en CPE) en de snel groeiende beweging van Attac de handen in mekaar geslagen. Hier is de mondiale tegenbeweging naar een hogere versnelling geschakeld . Hier heeft de beweging zich verder verbreed: voor tienduizend medestanders waren dit vijf dagen van scholing en motivatie .

Historisch omdat met het forum een definitieve breuk is met het economische groeimodel. Dit model is niet langer houdbaar, noch voor de consument noch voor de producent. Het is een model dat ecologisch en sociaal zijn grenzen heeft bereikt. In Porto Alegre zijn de eerste pennentrekken voor een solidaire maatschappij uitgetekend, een samenleving waar de politieke, economische, sociale en economische rechten van alle mensen meetellen, waar de rijkdom herverdeeld wordt, waar internationale organisaties zorg dragen voor een democratische regulering via een participatieve democratie.

Als het van de deelnemers van Porto Alegre afhangt is een andere wereld zeker mogelijk. Ze hopen dat ook de rest van de wereld dit signaal heeft opgemerkt. In elk geval zal Davos niet langer alleen het podium bezettten. Met Porto Alegre heeft de tegenbeweging zijn plaats in het debat opgeëist. De economische en financiële elites hebben niet langer het patent op de globalisering, de sociale en ecologische bewegingen hebben dit alleenrecht doorbroken. De straatvechters van Seattle hebben in Porto Alegre de weg geëffend voor de organisatie van een nieuwe politieke beweging. En 11.11.11 was erbij.

Porto Alegre zal volgend jaar opnieuw het Forum organiseren en voor 2003 wordt een andere gaststad in het Zuiden gezocht. Dan moeten ook Afrika en Azië volwaardig vertegenwoordigd zijn; dan moet een methodisch gewerkt worden aan een programma voor een andere globalisering. Even masaal maar liefst ook met meer actieve deelname van de milieubeweging en de vakbonden. Het organisatiecomité roept op om ondertussen het Forum te vermenigvuldigen in vele landen over heel de wereld. Até o ano que vem, Porto Alegre.

Johan Cottenie