arch/ive/ief (2000 - 2005)

Frans, Dirk en Han trekken naar het jongerenkamp aan de rand van de stad voor sfeerbeelden en een ontmoeting met de jongeren uit verschillende landen die hier deze week verblijven in het teken van het Forum.

's Middags, na een Capoeira-voorstelling op de Campus, kiezen we voor een workshop van onze 11.11.11-partner Focus on the Global South over Finance for Developement. Een kleurrijk gezelschap, met sprekers uit India, Thailand en Indonesië en deelnemers uit een tiental andere landen.

Vandaag en morgen vindt hier ook het World Parlementary Forum plaats: een internationale ontmoeting van parlementsleden. We hebben geen zicht op het deelnemersveld: er zijn zeker enkele Europeanen (Harlem Désir, Glynn Ford) maar zeker geen Belgen.

Het meest treffende moment van de dag is echter het ‘optreden' van Luis Lulla da Silva in de grote zaal. Johan en Frans missen dit. Zij zitten op een open vergadering om een actieprogramma te stellen om dit Forum op te volgen. Welke strategie wordt er gevolgd? Komt er een slotverklaring? Lees het in het verslag van Frans.

Luis Lula da Silva, zeg maar ‘Lula', was driemaal presidentskandidaat voor de PT. Twaalf jaar geleden werd hij ei zo na president van Brazilië. Hier in Rio Grande de Sul is hij nog altijd razend populair. Dat konden we vanavond merken. De zaal zit barstensvol en er hangt elektriciteit in de lucht.

Als eerste spreker komt Cuahtémoc Cardenas aan het woord, burgemeester van Mexico Stad. Als Lula het woord neemt, barst de zaal uit haar voegen. "Brasil pra frente, Lula Presidente' (Brazilië vooruit, Lula president). Een vurige toespraak met humor, emoties, verontwaardiging, krachtige slogans en wilde uitbarstingen van applaus van het publiek. Rondom mij een aantal meisjes de tranen in de ogen. Lula zweet als een paard. Alle helden van Zuid-Amerika passeren de revue : Allende, Neruda, Marti, Zapatta, Bolivar, Ortega, Sandino, subcommandante Marcos en, natuurlijk, Guevara. "Mensen die een droom hadden, zoals wij een droom hebben vanavond…"

We verstaan niet alles van zijn toespraak in het Portugees, maar we blijven geboeid kijken. We beseffen dat we dit in België niet snel opnieuw zullen meemaken. Marc Van Peel of Karel De Gucht kunnen hier nog heel wat van leren.

Jacques Mevis