arch/ive/ief (2000 - 2005)

geboren.
De campus in Porto Alegre, januari 2001. 10.000 militanten van de mondiale tegenbeweging debatteren over een alternatieve globalisering. Een nieuw historisch moment? De creatie van een andere sociale beweging? Wie weet!
Eduardo Galeano komt spreken. Het is een van de vele prominente linkse monumenten die deelnemen aan het FSM of het Forum Social Mundial. Het groot theater loopt snel vol, maar aan de ingang staan nog velen te wachten. Eerst worden enkele de afgevaardigden van de conferentie toegelaten. Er is protest. De zaal zit nokvol. Het protest in de gang zwelt aan. De organisatoren beloven om morgen een video-opname van de lezing uit te zenden. Het protest blijft. Galeano belooft om de lezing morgen persoonlijk te herhalen. Ook dat helpt niet.
De boot is vol maar de deuren kunnen niet dicht en de uitgeslotenen blijven roepen en eisen hun recht op. Hoe symbolisch voor het opzet van dit Forum en voor de situatie in de wereld. Maar chaos schept nieuwe oplossingen: het theater doen wordt opgetrokken, en 100 jonge mensen bezetten het grote podium. Omringd door de nieuwe beweging kan Galeano beginnen. Het wordt eindelijk stil. Hij leest een aantal korte verhalen en vertelt over Sub-commandante Marcos, die de indianen kwam onderwijzen, maar eindigt met het leren van de Maya-cultuur. Over de Mac Donaldisatie of hoe we kunnen kiezen tussen sterven van de honger of sterven van plastiek voedsel. Over de vijf landen van de VN Veiligheidsraad die de wapens leveren voor de oorlogen in heel de wereld.
Het Forum lost momenteel al onze verwachtingen in.