Nederland, een politiestaat in actie?

En dat de overheid doorgaat met ditzelfde repressieve beleid tegenover geweldloze activisten, dat zullen we geweten hebben: Nederland, een politiestaat in actie, of moeten we zeggen, een staat tegen actie?

De eerste reeks dagvaardingen ging over een viertal actievoerders die, op maandag 13 nov., door middel van spandoeken en witte pakken, actie waren gaan voeren tegen kernenergie, aan het Congresgebouw. Ze waren daar niet gewenst, werden door een politieagent wat verder gestuurd, want daar konden ze wel betogen. Eens daar aangekomen, kwam er een andere agent langs, die hen vertelde dat ze op die plek niet mochten betogen, en die ook weer een plek aanwees, ietsje verderop. U raadt het al, toen kwam er weer een andere agent langs die zei dat ze ook hier niet mochten betogen, en terwijl de demonstranten nog stonden te discussieren hierover werd droogweg medegedeeld dat ze onder arrest stonden. Actievoerders opgepakt en naar het politieburo gebracht, en enkele uren later werden ze vrij gelaten, met een rechtzaak aan hun broek, nu ja, toch drie onder hen, want hoewel de vierde arrestant hetzelfde “misdrijf” begaan had, kreeg hij geen dagvaarding mee, “hij heeft geluk gehad”, voegde de openbare aanklager daar aan toe, toen hieromtrent vragen gesteld werden door de verdediging.
De openbare aanklager eiste 500 gulden boete (ong. 10 000BF), wegens het niet opvolgen van politie-orders (duh) en het verstoren van de openbare orde, dit laatste begrip zou donderdag nog uitgerekt worden tot er helemaal geen rek meer in zat.
De verdediging eiste vrijspraak, wegens de tegenstrijdige politieorders, het recht op vrije meningsuiting, het recht op betogen,...
De standpunten van de openbaar aanklager werden min of meer weggeveegd d.m.v. een verwarrend en onvolledig politieverslag, en de standpunten van de verdediging.
Maar, ondanks dat de openbaar aanklager nauwelijks een poot had om op te staan, werden de beschuldigden toch allen veroordeeld tot een boete van 250 gulden (ong.
5 000BF). Het repressieve beleid van de Haagse overheid werd dus gewoon verdergezet.
Alle aanwezige “schuldigen” reageerden boos en lieten weten in beroep te gaan tegen deze uitspraak.

De tweede rechtzaak ging over een menselijke blokkade aan de ingang van de Amerikaanse ambassade, tegen kernenergie, op vrijdag 17 november. Daar hadden 7 personen zich vastgeketend aan elkaar door middel van U-locks, lock-ons, en handboeien, terwijl ze een spandoek vasthielden en wat slogans riepen (de mensen die erbij waren verzekeren ons, dat het een gezellig boeltje was, daar aan de ambassade, maar echt vriendelijk konden die Amerikanen niet genoemd worden). Al heel snel waren er toen een heleboel agenten op de been (naar schatting een 50 a 60-tal) en wat pers. De sloten konden na een uur losgeslepen worden door de politie, en de 7 actievoerders werden opgepakt vanwege “het niet opvolgen van politiebevelen”, “het illegaal demonstreren” en het “verstoren van de openbare orde”. Alle arrestanten werden hiervoor opgepakt en gedagvaard.

Ook in deze zaak eiste de openbaar aanklager 5oo gulden boete, en wederom pleitte de verdediging onschuldig, op basis van het recht op vrije meningsuiting, het recht op betogen, het feit dat zelfs de ingang naar de ambassade toe nog gedeeltelijk vrij was, het niet duidelijk geven van politiebevelen,…
De argumenten van de openbaar aanklager kwamen er wederom heel bleekjes uit.
Net zoals tijdens de eerste rechtzaak hielden de beschuldigden speeches tegen het ongebreidelde kapitalisme dat onverstoorbaar het milieu kan kapot maken, tegen het reppressieve beleid van de Nederlandse en Haagse overheid, tegen het monddood maken van kritische geesten door het niet zo nauw te nemen met het recht op vrije meningsuiting vanwege de ordediensten,…
De politierechter luisterde heel aandachtig en apprecieerde dit gebaar, en oordeelde,…
… vijf van de actievoerders schuldig , en dienden een boete te betalen ten bedrage van 250 gulden. Twee actievoerders werden onschuldig verklaard omdat “niet voldoende kon aangetoond worden of zij het politiebevel konden gehoord hebben”, Aldus de rechter. De “schuldigen” beloofden in beroep te gaan.

De volgende dagvaarding ging over een groep mensen die op zaterdag 18 november de ramen van Climate Tech (gehuisvest in het stedelijk museum) waren gaan bekladden met een bepaalde smurrie. Een zestal mensen was hiervoor opgepakt geweest en gedagvaard. De openbaar aanklager eiste vrijpleiting, omdat de smurrie snel afwasbaar was, de verdediging ook, en de rechter zag daar gelukkig geen graten in. Beschuldigden allen onschuldig verklaard.

Hierna waren er nog enkele zaken, de meesten bij verstek van de verdediging. Ik weet niet precies hoe deze zaken zijn uitgedraaid, omdat ik deze zaken niet gevolgd heb. Ik heb vernomen dat de rechter uitspraken gedaan heeft tussen onschuldig en een boete van 750 gulden (ong. 15 000 BEF).

arch/ive/ief (2000 - 2005)