arch/ive/ief (2000 - 2005)

Misschien besef je het niet altijd, maar het grootste deel van de milieuwetten in ons land zijn een omzetting van Europese richtlijnen. Het Europees Parlement (EP) heeft een serieuze vinger in de pap. Zo werden onder druk van dat EP de milieunormen voor autobrandstof flink aangescherpt. Voor andere zaken is er echter te weinig inbreng van het Parlement, of is er zelfs zo goed als geen gemeenschappelijk Europees beleid. Dat wil Agalev anders.

Europa heeft nu wel een eenheidsmunt, maar daar staat geen sterk sociaal beleid tegenover. Al zeker negen van de vijftien EU-landen willen een energieheffing invoeren, maar door het veto van enkele landen lukt dat niet. De economische samenwerking is ruim uitgebouwd, maar van een volwaardige politieke structuur is er bijlange nog geen sprake. Op een examen voor volwaardige parlementaire democratie zou de Europese Unie het er niet al te best van af brengen! En dat kan niet langer. Zeker nu de uitbreiding van de Unie voor de deur staat, is een democratische update absoluut nodig. Het Verdrag van Amsterdam was in dat verband een zware teleurstelling. De Groenen willen voor 2002 nieuwe Europese verdragsonderhandelingen afgerond zien die een volwaardig politiek Europa opleveren. En zo'n politiek eengemaakt Europa is een noodzaak. Milieuproblemen stoppen immers niet aan de nationale grenzen. En werkloosheid is overal even erg.

De EU is nog steeds een uniek experiment. De groene partijen, ondertussen aanwezig in bijna alle nationale parlementen en ook in een aantal regeringen, willen van Europa een goede plek maken om te leven. Een plek met een open blik op de wereld, geen eiland dat zich in zichzelf terugtrekt en een muur optrekt voor de eigen welvaart.

Onze voorstellen in een notendop

Een snelle verdragswijziging.
Agalev wil dat België samen met de andere landen snel werk maakt van nieuwe onderhandelingen om zo het Verdrag van Amsterdam te verbeteren. Zo'n nieuw verdrag moet er komen voor 2002, wanneer de EU-uitbreiding echt van start gaat. Het moet vooral de democratische werking van de EU verbeteren, en tegelijk de vergroening en de sociale en fiscale harmonisering op de sporen zetten.

Democratische vernieuwing.
Er is nood aan een snelle aanpassing van de Europese instellingen, om zo hun slagkracht en democratische kwaliteit te verbeteren. Concreet vragen we dat het Europees Parlement ruimere wetgevende bevoegdheden krijgt. In de Raad van Ministers, die nu beslist over de Europese richtlijnen, zou een stemming met meerderheid de regel moeten worden. Zo kan er een einde komen aan de verlammende unanimiteitsregel.

Een groener Europa.
De milieudruk drastisch naar omlaag krijgen, het zal niet gemakkelijk zijn, maar het kan. De EU zou wereldwijd voorop moeten lopen op het vlak van duurzaamheid. Een belangrijk instrument daarbij is een vergroening van het belastingstelsel, waardoor onder meer milieugebruik duurder wordt en arbeid goedkoper. Ook in het transportbeleid zijn bijsturingen nodig, zoals de invoering van een kerosineheffing en een wijziging van de Trans-Europese Netwerken, die nu nog te veel steun geven aan auto-infrastructuur. Verder is er ook nood aan een stevig Europees energiebeleid, dat geen steun geeft aan nucleaire energie, maar integendeel alles zet op milieuvriendelijke energiebronnen.

Duurzame landbouw.
De hervorming van het Europees landbouwbeleid wordt een van de grootste uitdagingen voor de EU in de volgende jaren. Dat gebeurt in het kader van Agenda 2000, een pakket aan voorstellen voor landbouw, uitbreiding van de EU en de structuurfondsen. De Groenen hebben concrete voorstellen klaarliggen om de landbouw te ecologiseren. Zo kunnen milieuvriendelijkheid, verantwoorde producten voor de consumenten en een beter inkomen voor boeren tegelijk gerealiseerd worden.

Sociaal Europa.
Hoewel het vaak anders werd voorgesteld, heeft het Verdrag van Amsterdam nog niet voor de uitbouw van een sociaal Europa gezorgd. De Groenen zijn voorstander van een opwaartse harmo-nisering, op basis van algemeen geldende sociale normen. De besluitvorming over sociale materies kan ook beter: geen veto's meer in de Raad van Ministers en een sterkere rol voor het EP. En waarom de Europese sociale partners geen stuwender rol laten spelen?

Werkgelegenheidsunie.
De euro is er nu wel, maar dat is nog geen garantie voor een stevig werk-gelegenheidsbeleid. In plaats van Maastricht-criteria willen de Groenen de instelling van werkgelegenheids-criteria. De Europese Centrale Bank - die nu zo'n belangrijke rol krijgt - opereert in een democratisch vacuüm, en dat kan voor ons niet. Meer transparantie en controle door het EP zijn nodig.

Uitbreiding en verdieping.
De uitbreiding van de EU - vooral in de richting van Midden-Europa - wordt een immense opdracht. De Groenen zijn voorstander van die uitbreiding. Maar ze moet ook in goede omstandigheden kunnen gebeuren. We vragen meer te investeren in de sociale en ecologische aspecten van de uitbreiding dan nu voorzien is. Zo vragen we onder meer een verdubbeling van het Pre-toetredingsfonds.

Tegengas tegen economische globalisering.
Met de economische globalisering gaat het erg vlotjes. Er wordt erg veel ondernomen om de vrije wereldhandel nog meer te stimuleren. De politieke globalisering blijft echter achter, en op dat vlak heeft de EU een belangrijke rol te spelen. De EU zou zich sterk moeten maken om sociale en ecologische afspraken te laten voorgaan op afspraken over handel en investeringen. Dat vereist onder meer een grondige bijsturing van de Wereld-handelsorganisatie (WTO). Het is aan de EU om van zo'n bijsturing de motor te zijn, in een partnerschap met de landen uit het Zuiden.

EU vredesmacht.
De EU heeft een essentiële rol te spelen in de vraagstukken van vrede en veiligheid, hier in Europa, maar ook in de rest van de wereld. De eerste prioriteit daarbij is de uitbouw van een echt gemeenschappelijk buitenlands beleid. De EU zou veel meer met één stem moeten spreken bij internationale crises. Maar vooral inzake conflictpreventie is er voor de EU een taak weggelegd. Want echt investeren in politieke integratie met meer landen dan de huidige vijftien, sociale herverdeling, ecologische duurzaamheid en mensenrechten levert voor de vrede meer op dan enkel brandjes gaan blussen als het te laat is. De Groenen willen niet dat de EU haar eigen militaire arm krijgt, maar we willen wel dat de EU positief meewerkt met de Verenigde Naties (VN) en de Organisatie voor Veiligheid en Samenwerking in Europa (OVSE) bij mogelijke vredesopdrachten.

Agalev heeft Indymedia ook al ontdekt.

Probleem is dat jullie als regeringspartij niet veel credibiliteit hebben. Jullie zijn gewoon medeplichtig aan alles wat door deze regering wordt gedaan (cadeaus voor de grote inkomens, het in stand houden van de gesloten centra, forse verhoging van de middelen voor het leger, noem maar op).

Daarbij komt nog al jullie ingeslikte verkiezingsbeloftes.

Doe dan toch geen moeite ons hier te komen vertellen wat jullie allemaal willen. Bottom line kiezen jullie toch nooit tegen de macht van het geld.

Je opmerkingen kunnen terecht zijn.
Toch dit.
Indymedia is van niemand, dus ik denk dat velen het hier wel leuk vinden dat er ook eens iets van Agalev op de website staat ( het trouwens absoullut niet het eerste artikel).

Ik zou het ook heel wat intressanter vinden moest er een echt debat zijn, en er een aantal argumenten worden aangerijkt.
Agalev is een regerings partij dat moet dus niet zo moeilijk zijn, of toch ...

Je ne vois pas le problème que des articles d'Agalev soient publiés sur le site, même si je n'approuve pas ce qu'ils ont au gouvernement.
Le seul problème qui me gène sur le site, c'est que je désirerais que les gens s'expriment plus au nom d'eux-mêmes qu'il y ait plus de débats d'idées entre individus. Il ne faudrait pas que le site soit uniquement un lieu pluraliste de propagande d'organisations.