Hongerstaking in de Turkse gevangenissen.

De gevangenen verzetten zich tegen de installatie van een nieuw celsysteem, gebaseerd op isolatiecellen. Ook klagen ze de moordpartijen aan die de overgang naar het nieuwe systeem met zich meebrengt. Daarom zien de politieke gevangenen zich opnieuw verplicht om zich te verzetten, mogelijk met dodelijke gevolgen, om menselijkere omstandigheden in de gevangenissen af te dwingen. Die gevangenissen zijn momenteel een scène van foltering, bloedbaden en misdaden, uitgevoerd door de Turkse staat.

Sinds de staatsgreep van 1980 onderdrukt de overheid de politieke gevangenen. Dit vertaalt zich in geplande moordpartijen, georganiseerd door de hoogste gezagdragers en uitgevoerd door speciaal getrainde eenheden.
Telkens worden tientallen gevangenen vermoord en honderden verwond, waarvan eveneens een deel sterft omwille van een gebrek aan medische verzorging.
Ietsje meer dan één jaar terug, op 26 september 1999, werden zo nog tien gevangenen wreedaardig vermoord in de hoofdstedelijke gevangenis bij 'Ulucanlar'. Achteraf werden andere gevangenen voor deze moorden verantwoordelijk gesteld, terwijl de auteurs van de misdaden tegen de mensheid hartelijke felicitaties van de Verenigde Staten ontvingen.
Want het is duidelijk dat de Turkse staat zich alle mogelijke inbreuken op de rechten van de mens kan permiteren, omdat ze ondersteunt wordt door de VS en - stilzwijgend - ook door de Europese Unie.
Wanneer het Turkse regime opposanten opspoort, opsluit en vermoord, is dit onder meer om makkelijker de orders van het IMF en de Wereldbank te kunnen uitvoeren. De massale ontslagen, de uitbreiding van de ellende en armoede, de privatiseringen en herstructureringen en de concentratie van de rijkdom bij enkelen is alleen maar mogelijk indien elke vorm van oppositie wordt gebroken.
De politieke gevangenen in Turkije zijn dan ook een symbool van de strijd tegen het kapitalisme. Daarom zijn zij slachtoffer van zo'n blinde terreur.
Daarom roepen wij iedereen op, om zijn/haar stem te verheffen tegen dit Turkse regime in de hoop het leven van deze politieke gevangenen te reddden.

De eisen van de politieke gevangen:
* Stoppen van de huidige bouw van gevangenissen van type F.
* Afschaffing van de zogenaamde 'anti-terreur'-wet nr. 3713.
* Afschaffing van het 'Hof van Staatsveiligheid' en de straffen die door dit hof werden uitgesproken.
* Periodieke controle van de gevangenissen door een commissie samengesteld via mensenrechtenorganisaties, ouders van de gevangenen, het syndicaat van justitiepersoneel en de gevangenen zelf
* Dat de daders van de vorige moordpartijen zoals die in Ulucanlar of die van 5 juli 2000 in de gevangenis van Burdur snel voor de rechtbank worden gebracht en in publieke zitting veroordeeld.
* Dat zij die ziek geworden zijn of gewond door die gewelddaden en die niet verzorgd werden, onmiddellijk worden vrijgelaten.
* Afschaffen van de anti-democratische wetten en einde van repressie van de diverse minderheden in Turkije.

arch/ive/ief (2000 - 2005)