arch/ive/ief (2000 - 2005)

Interview met hongerstaakster Fehriye Erdal
by Solidair Wednesday August 16, 2000 at 04:31 PM
Solidaire@solidaire.org

De 23-jarige Turkse Fehriye Erdal blijft na meer dan 10 maanden in de cel. Na een maand hongerstaken begint haar toestand kritiek te worden. Ze gaat door met de hongerstaking. Erdal antwoordde in de gevangenis op vragen van Solidair.

Interview met hongerstaakster Fehriye Erdal

"Ik zal vrij of ik zal dood zijn"

De 23-jarige Turkse Fehriye Erdal blijft na meer dan 10 maanden in de cel. Na een maand hongerstaken begint haar toestand kritiek te worden. Ze gaat door met de hongerstaking. Erdal antwoordde in de gevangenis op vragen van Solidair.

Frank Sonck en Jean Pestieau

Turkije beschuldigt je van betrokkenheid bij een aanslag waarbij drie personen omkwamen.

Erdal. Onterecht, want ik heb daar niets mee te maken. En Turkije vroeg mijn uitlevering niet op betichting van moord maar wegens "het pogen wijzigen van het grondwettelijk systeem door middel van geweld", een zuivere politieke aanklacht.

In Turkije spreekt men over jou als terrorist.

Erdal. Ook hier doet men dat soms. Ik ben geen terrorist. Het is natuurlijk gemakkelijk iemand van terrorisme te beschuldigen.

Terrorisme en revolutie zijn verschillende zaken. Turkije onderdrukt, foltert en doodt mensen. Dat is terrorisme. Revolutie is verzet tegen die Turkse regering. Mensen in België kunnen dat moeilijk verstaan.

Hongerstaking, is dat niet extreem?

Erdal. Kijk, ik weet dat ik in mijn recht ben. Als ze jou zonder reden zouden opsluiten, zou je dat dan kunnen aanvaarden? Wel, ik ook niet. Ik ken niet eens mijn toekomst. Zal ik vrij komen, wat gaat er gebeuren? Het gerecht en de regering spelen met mij, dan vrij, dan weer vast. Ik kan toch niet zomaar toekijken. Ik moet toch protesteren omdat ik illegaal opgesloten zit en omdat ze me hier nog lang kunnen houden. Ik doe dit uit protest, ik heb geen ander verweermiddel.

Je lichaam in gevaar te brengen, daar moet je gek voor zijn.

Erdal. Er werd me een psychiater voorgesteld. Ik heb dat niet nodig, ik ben geen anorexiepatiënte. Het gerecht en de regering laten me geen andere keuze. Ik heb slechts twee keuzen, ik zal vrij of ik zal dood zijn. Wat is het alternatief, hier levenslang opgesloten zitten? Dat zie ik niet zitten. Ik ben vast van plan door te gaan. Ik voel me goed. En als je geest sterk is, kan je lichaam veel aan. Als ik dan doodga, is dat de verantwoordelijkheid van de regering. Dan komt haar echte gelaat naar voor.

Waarom houdt men je vast?

Erdal. Het is een politieke beslissing onder druk van Turkije. Voor Duquesne ben ik niet belangrijk. Ik ben revolutionair en dat is blijkbaar voldoende om mijn rechten af te pakken.