arch/ive/ief (2000 - 2005)

Het was een hartelijk weerzien, ook al kenden we elkaar enkel via e-mail. We hadden uren nodig om bij te praten, het was alsof ik een vriend terugzag die ik in geen jaren had gezien. En Manse Jacobi kon eindelijk eens proeven van de befaamde Belgische chocolade en van een echte pint.

Manse Jacobi. Ik ben een medewerker van Freespeech TV. Dat is een onafhankelijk en progressief televisiestation dat in de Verenigde Staten programma’s aanbiedt via kabel, satelliet en het internet. Er worden jaarlijks een paar duizend films, documentaires, programma’s gemaakt die hun weg niet vinden binnen de commerciële media. Wij proberen die te verspreiden opdat zij toch een zeker publiek zouden bereiken.

Freespeech TV lag mee aan de basis van het onafhankelijke Media Center in Seattle. Hoe ontstond dat Media Center?

Manse Jacobi. In de aanloop naar de acties tegen de vergadering van de WereldHandelsOrganisatie (WHO) in Seattle in november vorig jaar, zijn we met verschillende media-activisten rond de tafel gaan zitten. We wisten dat de traditionele media de protesten in Seattle zeer eenzijdig zouden belichten. Daarom hebben we de krachten gebundeld en Indymedia opgericht, het Independent Media Center. Dat moest een perscentrum worden vanwaar activisten hun materiaal de wereld in konden sturen. Dat was de oorspronkelijke bedoeling, maar tijdens de voorbereiding en de acties bleek dat er behoefte was aan blijvende samenwerking. Indymedia is zo op korte tijd uitgegroeid tot een soort democratische CNN-website waar je nieuws, artikels, video, audio vindt van over de hele wereld.

Wat maakt Indymedia anders dan de media die we kennen?

Manse Jacobi. Het eerste verschil is dat we niet werken om winst te maken. De traditionele media zijn gewone kapitalistische ondernemingen die die bedoeling wel hebben. Dat gebeurt door adverteerders aan te trekken waardoor de inhoud niet bepaald wordt door de nieuwswaarde maar door de waarde die een adverteerder of sponsor eraan hecht.


Wij hebben ook een heel andere manier van werken. Wij denken dat het voor iedereen moet mogelijk zijn nieuws te maken. Er is bij ons geen wachter of censor die filtert wat al dan niet in de nieuwsuitzending mag. Internet maakt het mogelijk de drempel zeer laag te maken en iedereen die een internetverbinding heeft, te laten deelnemen aan dat proces. Letterlijk iedereen kan zijn artikel, foto, video of audio op de website zetten. Internet maakt het zo mogelijk de censuur van de traditionele media te doorbreken.

Jullie kiezen ook duidelijk de kant van het verzet. De traditionele media zeggen dat ze op een ‘objectieve’ manier nieuws brengen

Manse Jacobi. Je objectiviteit wordt al bepaald door de keuze van de onderwerpen. Als je er als hoofdredacteur bijvoorbeeld voor kiest in je krant artikels te publiceren over de goede restaurants in New York, dan zullen die verhalen op zich misschien wel objectief zijn. Maar die keuze voor artikels over dikwijls peperdure restaurants maakt wel dat je geen plaats noch de journalisten hebt om verslagen te publiceren over de volkswijken van New York of de staking van de bouwvakkers.


Heb je er ooit bij stilgestaan dat de meeste kranten en nieuwsuitzendingen wel een financiële rubriek hebben maar geen rubriek over het vakbondsleven of de werkomstandigheden? Er bestaan zelfs zenders die uitsluitend financieel en economisch nieuws brengen, maar er is geen enkele zender die uitsluitend bericht over het leven van de werkende mensen.

Actievoerders in Seattle zeggen dat zoveel mensen aan de actie deelnamen omdat ze internet ten volle gebruikten. Is dat zo?

Manse Jacobi. De grote massa van mensen is niet tevreden. De regering in de VS -en dat zal in België wel niet anders zijn- beweert dat we er voortdurend op vooruit gaan. Maar dat is enkel waar voor een heel klein deel van de bevolking. Zelfs in de VS is er een snel groeiende groep mensen die altijd maar harder moeten werken om minder te verdienen. Verder is er een heropleving van het solidariteitsgevoel met de Derde Wereld. De ontevredenheid over het eigen lot en de solidariteit met de Derde Wereld liggen aan de basis van het succes van Seattle.


Maar dat succes was inderdaad maar mogelijk door het gebruik van internet en de nieuwe technologie. Het is een razendsnel en uiterst goedkoop medium. Je kan in een minimum van tijd werkelijk duizenden mensen bereiken. Internet maakt het mogelijk met mensen te discussiëren waar ook in de VS en de hele wereld. De patroons gebruiken internet en de nieuwe technologie om hun productie beter te organiseren. Wij gebruiken ze om het verzet te organiseren.


Onze website zelf is misschien het beste voorbeeld. Mensen van over de hele wereld werkten eraan. De programmeurs wonen in Australië. ... Maar moet ik je dat nu echt allemaal uitleggen? Jullie hebben vanuit België toch ook mee geholpen aan onze website!