Han,

Jouw comment is een aaneenschakeling van verdraaiingen en manipulaties.

(1) Ik vond jouw voorbeeld over SP.a karikaturaal om de redenen die Jan D. al opsomde.  Bovendien koos je niet toevallig voor dit voorbeeld.  Het was mij direct duidelijk welke val je aan het uitzetten was.  Je ging er om een of andere bizarre reden van uit dat ik de Sp.a zou gaan verdedigen en je verkneukelde je al in het trekken van volgende conclusie: "Je vind mijn kritische houding ten opzichte een partij als SP.A totaal ongepast en vindt dat ik mijn pijlen beter kan richten op Mugabe, Saddam (want je geeft ook dat voorbeeld),.... ".

Ik kan enkel concluderen dat jij met enorm wat vooroordelen zit ten aanzien van mij (zoals dat ik altijd traditionele partijen zou gaan verdedigen ?!?).  Val mij aub niet lastig met jouw vooroordelen tav mij.   Dat is jouw probleem, niet het mijne.

(2) Daarmee gelinkt, vind ik vind het bijzonder vervelend dat Han en anderen me hier voortdurend proberen voor te stellen als iemand die te weinig kritisch is (waaruit dan uiteraard volgt dat hij/zij het wel is/zijn).  Dat is impliciet in de meeste kritiek op wat ik schrijf.  Zo schrijft Han (indien het niet het vorige was dan):  "Je ziet niet dat wat misloopt in Zimbabwe klein bier is vergeleken met nagenoeg elk Latijns Amerikaans land, dat het land zelf bijvoorbeeld democratischer om het even welke golfstaat, ....".  Kijk Han, ik heb zes comments gepost op dat thema.  Je kan mij dus onmogelijk verkeerd begrijpen (tenzij je het heel graag wil, en dat is precies mijn indruk van wat jij nu doet).  Ik heb meerdere malen duidelijk gesteld dat ik voor het grootste deel akkoord gaat met wat christophe en nu jij schrijft.  Voor zover ik op de hoogte ben, onderschrijf ik dan ook je conclusie.

Alleen betekent dit nog altijd niet dat we die mensenrechtenschendingen van Mugabe's milities moeten verzwijgen.  Jij stelt het voor alsof ik dat hier per se in de spotlights wil zetten, maar het is juist omdat christophe alleen nog maar bij het idee dat ik vond dat hij niet kon doen alsof zijn neus bloedde steigerde dat de discussie zo uitliep en ik verplicht werd mijn punt te blijven herhalen.  

Het enige wat ik zeg is dat er duidelijke aanwijzingen zijn dat Mugabe ondemocratische methoden gebruikt.  Dat is een element in het debat, niets meer maar ook niets minder.
En elke eerlijke journalist vermeld dat.  En als het niet waar blijkt te zijn, dan kan je van die stelling altijd brandhout maken (dat is veel overtuigender dan het gewoon verzwijgen).   En ik ga heus niet bij ieder artikel een comment posten waarbij ik de auteurs aanmaan dit en dat er nog bij te vermelden.  Het is een kwestie van vertrouwen in de auteur.  Ik weet dat Christophe zo'n dingen niet willen schrijven als het niet in zijn politiek project past (en dus systematisch onder de mat schuift, of dat nu de bedoeling is of niet, het komt neer op verzwijgen en verdoezelen), vandaar dat ik erop gereageerd heb. 

De reden waarom ik het belangrijk vind die mensenrechtenschendingen te vermelden, weliswaar binnen de ruimere context die christophe zelf schetste, zonder het buiten proportie op te blazen (inderdaad, zoals de westerse pers doet omdat diens broodheren Mugabe weg willen) en het in perspectief te plaasten (zoals jij terecht doet door het te vergelijken met de veel ergere situatie in Latijns-Amerika), schreef ik reeds:

"Ik weet ook wel dat (bv.) vreedzame bezettingen niet zonder slag of stoot plaatsvinden en dat er situaties zijn waarin je aangevallen wordt en dus terugslaat. Tot daar toe geen probleem, maar naar mijn aanvoelen gaat het geweld in Zimbabwe toch wat verder dan dat. Milities vormen en zo, dat is geen onschuldige ontwikkeling. Voor je het weet wortelt zich een cultuur van geweld in de samenleving en dat krijg je er erg moeilijk weer uit. 

Kijk maar naar de FARC in Colombia. Gestart als een oprechte beweging, maar eens geweld geinstitutionaliseerd geraakt raken de idealen wel eens op de achtergrond en beginnen de zaken te ontsporen. Vandaar dat ik ervoor pleit om dat geweld niet zomaar onder de mat te vegen."

Han schrijft: "De insinuatie van Stijn als dat we ook maar enig kritisch artikel over Irak, Zimbawe, de Taliban,.... zouden willen weren zijn dan weer ronduit grotesk. (nu jah, ... dat zal iedereen wel al lang begrepen hebben hoop ik)." 

Ik denk eerlijk gezegd dat iedereen zich afvraagt waar jij dit nu weer vandaan haalt.  Ik gaf vooral kritiek op christophe en koppelde dat aan mijn visie op open, kritische en vrije berichtgeving.    

Tot slot nog dit: propaganda tegenover propaganda is geen anti-dotum.  Het doodt de geest, het doodt het kritische denken, het doodt de twijfel waarop kritiek gebaseerd is, het doodt de dialectiek (of verminkt ze).  Het reduceert media tot een instrument in de strijd.  Degene met de meeste macht winnen en leggen hun visie op, de rest verliest
z'n stem.  Het gaat voorbij aan het feit dat de media een waarde op zich hebben.  Niet om iedereen zijn eigen kleine waarheid tegen elkaar te laten opschreeuwen, maar om
te communiceren, nieuwe inzichten op te doen en onze meningen te herzien.  Propaganda en selectieve berichtgeving verhinderen dat, zijn daar zelfs het tegenovergestelde van.  Propaganda deelt iedereen op in kampen, zwart-wit, vrije en open media maakt duidelijk dat
de wereld en mensen zo complex zijn dat je nooit alles weet, alles gezien hebt en dus nooit de absolute waarheid in jouw bezit hebt.

Tot zover...