Dag Maarten,

Hier onder een stukje tekst dat al eens verloren liep in een lange lijst commentaren.
Primaire bronnen over de landverdeling heb ik niet. Maar ik daag iedereen uit de cijfers te weerleggen.
De verhalen over de praktijken van de blanke boeren heb ik ook niet uit "betrouwbare bronnen" (BBC, CNN, The Guardian,...). Wel uit publicaties van obscure linkse partijen. Probleem is immers dat de "betrouwbare bronnen" hier niet over berichten. Je bent dus wel aangewezen op de obscure bronnen die zelf op hun beurt hun informatie halen bij andere obscure linkse partijen en groepen ter plaatse en elders in Afrika. Op dat moment moet je keuzes maken. Ofwel geloof je de "betrouwbare bronnen" ("waar niet over geschreven wordt, bestaat niet") ofwel ga je mee in de "Centraal-georganiseerde feitenverzameling en -interpretatie".


Is het niet vreemd dat AI het wel heeft over schendingen van de mensenrechten door de zwarte regering, maar niet over die van de blanke oppositie (schenden van democratische rechten lijkt mij ook een inbreuk op de mensenrechten)? 
Bovendien is het nog altijd hun woord tegen dat van de Namibische waarnemer (en alle andere Afrikaanse waarnemers). 
Daarnaast heeft AI het ook niet over veel grotere schendingen van de mensenrechten. Ze hebben het bijvoorbeeld over geweld tegen het personeel van blanke boeren en de leden van de oppositiepartij. Spijtig dat ze niet de moeite doen om de incidenten in een bredere context te plaatsen. Bij ieder incident zou je eigenlijk moeten herhalen dat 7.000 blanke boeren de helft van all bebouwbare grond bezitten. Een half miljoen zwarte boeren moet het doen met de andere helft veel minder vruchtbare grond. Dat is een schrijnende situatie die zoals jij zelf onlangs al stelde niet anders kan dan leiden tot geweld en oorlog. AI vermeldt ook niet dat deze boeren er alles aan doen om hun privileges te behouden. Ze liggen aan de basis van de oppositiebweging MDC met aan het hoofd IMF-fan Tsvangirai. Volgens The Guardian (21/11/98) vergelijkt Tsvangirai zich met Tony Blair. Tot 1998 stemden de blanke boeren consequent voor de erfgenamen van de apartheidspartij, the Rodesian Front. Vanaf 2000 geven ze de voorkeur aan Tsvangirai. In 1960 was er in Congo ook zo'n partij: de Parti du Progrès National (PNP). De Congolezen noemden haar spottend: le Parti des Nègres Payés. De blanken doen er alles aan om deze partij de verkiezingen te laten winnen. Zo creëren ze bijvoorbeeld bewust voedselschaarste. In januari 1998 toen er heel wat onrust was en Tsvangirai voor het eerst het voorplan betrad, verhoogden de molenaars de prijs van mais met 45 %. In 2000 bij de vorige verkiezingen deden ze het opnieuw. Deze keer waren het de tabakboeren die weigerden hun oogst naar de veiling te brengen als de regring de nationale munt niet devalueerde. En kijk, 'toevallig' daalde in de aanloop naar de recente verkiezingen de maisproductie met 30 %. 
In zo'n situatie zijn uitbarstingen van geweld eigenlijk onvermijdelijk. Ik denk niet dat Mugabe veel moeite moet doen om de 'pro-government militia members' op te zwepen. Dat lijkt mij immers weer een typisch eurocentrische zienswijze: het beeld van de vriendelijke, glimlachende zwarte die een leider nodig heeft om te veranderen in een gewelddadige wilde. Het doet me denken aan Louis Michel die onlangs in de Laatste Show wist te vertellen dat na de moord op Kabila een blanke één miljoen ongeletterde Congolezen had opgezet tegen de onschuldige Belgen die de begrafenis wilden bijwonen. Alsof de Afrikanen niet zelf kunnen beslissen over hun terechte woede. 
Waarom verzwijgt AI dit alles? Dit begint als een retorische vraag te klinken. 
Ik weet wel waarom Blair zenuwachtig wordt bij de ontwikkelingen in Zimbabwe. De 350.000 zwarte boeren die in 1997 met een golf van stakingen de blanke grootgrondbezitters op de knieën dwongen, jagen hem angst aan. Zij vroegen een salairsverhoging van 18£ naar 42£. Stel je voor! Hij ziet ook niet graag dat Mugabe al jaren consequent alle raadgevingen van het IMF in de wind slaat. En dat Zimbabwe gevaarlijke bondgenoten heeft, is helemaal een ramp. Noord-Korea, Libië, Irak en China dat onlangs nog een lening van 2,57 miljoen £ toekende (The Sunday Times, 19/8/01). 
Maar opnieuw, geen woord over dit alles in de rapporten van AI of in jouw commentaren. Wie geeft er hier gekleurde informatie?