En vrede op aarde aan alle mensen van goede wil.
Serieus nu : als brave anarchist die tracht er het beste van te maken in een almachtig vijandig systeem en die waar mogelijk tracht om dit systeem van binnenuit te bestrijden, kom ik hier terecht op een site waar linkse broeders (eigenlijk haat ik die ouderwetse termen "links en rechts") elkaar zitten af te breken terwijl de VLD rustig en schaamteloos doorgaat met het verzamelen van vogels van allerlei pluimage teneinde ze bij de volgende verkiezingen, na grondige screening door de P.R.-experten, op de lijst te zetten die dan waarschijnlijk, dankzij de hulp van de aanverwante media (VUM), een spetterende meerderheid zal halen. (Wat een volzin!)Wie zijn hier eigenlijk de ezels?
Hier op indymedia zitten enkele goedbedoelende zielen die elkaar waarschijnlijk nog nooit gezien hebben op een zielige manier via de PC te discussiëren, nota bene op kerstdag. Ik ben er vrij zeker van dat de overgrote meerderheid van de liberale succesboys-en girls op dit eigenste moment ferm aan het feesten zijn.
Dát is nu het spijtige aan de linkse beweging van vandaag : die verdomde wereldvreemdheid. Wanneer gaan ze nu eens beseffen dat we vandaag te maken hebben met een nog nooit eerder vertoonde maatschappelijke situatie, die op ongeziene schaal fundamenteel scheefloopt en die een pragmatische aanpak nodig heeft om het tij (dat al zeer ver gevorderd is!) alsnog te keren. Theoretisch gelul als "pogingen om de parlementaire macht van binnenuit te bekampen zijn doorheen de geschiedenis altijd mislukkingen geweest" zijn hier niet op hun plaats. Wake up! De geschiedenis is voorbij! De wetenschap is in de laatste 50 jaar in een nooitgeziene stroomversnelling terechtgekomen, en de daaruit gemuteerde maatschappij is zich volop aan het vormen. De neoliberalen zijn al decennia aan het bouwen en beginnen nu de resultaten te plukken, terwijl de "links-progressieven" al decennia lang hun tijd aan het verspelen zijn. We komen zo stilaan in het beslissend stadium, en nog steeds zijn er steenezels die vanachter hun pc zitten te balken dat radicaal links niet mag deelnemen aan de verkiezingen. De redenen die daarvoor aangehaald worden zijn om je te bescheuren : het parlement is onverzoenbaar met de basisdemocratie, we moeten ons op straat tonen (werkelijk, ik heb op straat al veel gezien van die linkse engagementen!), of, de beste : we mogen ons niet riskeren dat zou komen te blijken dat we marginaal zijn. Van zelfvertrouwen gesproken! Maar ja, zelfkennis is het begin van alle wijsheid, en ik vrees inderdaad dat de geitewollensokkendragers niet de nodige publieke impact hebben om met de VLD-publiciteitsmachine te concurreren. Wanneer dan iemand als Dyab Abou Jahjah opstaat, die duidelijk charisma en strategisch inzicht heeft, dan is volgens mij de tijd gekomen om ons achter deze persoon te scharen wanneer hij oproept om een lijst van links-radicalen, progressieven, antiglobalisten en ecologisten die Agalev beugekeken zijn te vormen en zo druk te zetten op het zelfvergenoegde establishment. Vergeet niet dat de sterktes van het establishment ook haar zwakheden zijn (zie de media). Wie daarop kan inspelen, staat veel sterker dan men denkt. Gezien hoe de machine begon te sputteren toen de AEL op de voorgrond begon te treden, hoe er paniekvoetbal gespeeld werd en hoe er maskers afvielen? 
Als autochtoon weiger ik de AEL te zien zoals het establishment haar tracht af te schilderen : een belangengroepering van fundamentalistische allochtonen. Ik heb de site (arabeuropean.org) eens bezocht, en was blij verrast met hetgeen ik daar las. Ik hoop - ik kan alleen maar hopen - dat Abou Jahjah het doorzicht heeft dat ik hem toedicht, en het iniatief neemt tot het vormen van een lijst die zch profileert tégen het establishment, de collectieve domheid, de ondermijning van de fundamentele mensenrechten en democratische waarden, de manipulatie van de publieke opinie door malafide politici en media, en vóór de belangen van ALLE onderdrukte minderheden (of ze het nu beseffen of niet). Ik ben er zeker van, wanneer de re-sensibilisering van de bevolking gebeurt met eenzelfde efficiëntie als de manipulatie die de laatste jaren plaatsgegrepen heeft, wanneer men beseft dat men de vijand met zijn eigen wapens kán verslaan, dat al die onderdrukte minderheden samen een meerderheid kunnen vormen. 
Akkoord, ik verwacht geen mirakels bij de komende verkiezingen, maar er moet toch IETS gedaan worden, er moet toch eindelijk eens een aanzet gegeven worden. Als de neoliberale kliek nog eens 4 jaar lang mag ravageren (stel je voor : Eyskens en De Croo geilen mekaar op in Humo nr. 51! Rampscenario! Pak je koffers alvast en bereid je voor op de emigratie!), dan vrees ik het ergste. Verhofstadt beval vorige maand doodleuk op dictatoriale wijze de willekeurige arrestatie van een politieke tegenstander, en Duquesne deed er nog een schepje bovenop door te stellen dat ze niet zouden aarzelen om uitzonderingswetten te maken. Eigenlijk zouden beiden (samen met o.a. Van Peel en Van Den Eynde) daarvoor op de Grote Markt in Brussel moeten zijn gevierendeeld geworden, maar de heren gaven blijk van een groot zelfvertrouwen, want de uitgekochte media zouden het wel eens goed gaan praten en de domme burgers zouden het wel weer eens slikken. Ze zaten er echter lelijk naast : zelfs in de VUM-media won de intellectuele eerlijkheid het van de belangenspelletjes, en de zondaars bonden geruisloos in. Ongetwijfeld vastbesloten om, als ze nog eens 4 jaar de tijd krijgen, de laatste kritische stemmen uit de media weg te filteren. Laten we hopen dat het zo ver niet komt, want dan zal er zéker een revolutie nodig zijn om het tij nog te keren. 
Voor alsnog wil ik blijven geloven dat het tij nog kan gekeerd worden zonder echte revolutie, dat een radicale trendbreuk nog kan volstaan. Als het Vlaams Blok erin slaagt om 16% van de kiezers te scharen achter een programma waar 95% procent van deze kiezers, moest iemand het hun deftig uitleggen, eigenlijk helemaal niet achterstaan, waarom zou een links-progressieve partij dan geen kans maken. Als er inderdaad zo een partij gevormd wordt, en deze partij haalt niet minstens evenveel stemmen als Van Rossem indertijd, dan hebben ze volgens mij slecht werk geleverd.
Wat ik nu ga zeggen is misschien gewaagd, maar ik denk dat het "versmachten" van het centrum tussen extreem rechts en extreem links momenteel prioriteit heeft op de strijd tegen extreem rechts. Het verraderlijke centrum is namelijk veel gevaarlijker dan de lompe extreemrechtsen, die uiteindelijk wel zelf met hun gezicht tegen de muur zullen lopen. Daarom vind ik de strategie van Abou Jahjah, die bewust een polarisering in de hand werkt, een slimme zet. Mijn steun heeft hij alleszins! Ik heb geen zin om nog eens 30 jaar de "folkloristische rebel" uit te hangen (nietwaar, Het Rooie Nest?).