...Is het BEGRIP voor mensen die racistische uitspraken doen of op (semi)racistische partijen stemmen. Vanwaar komt hun ongenoegen, hun angst, hun ontevredenheid.
Zijn 'racisten' genetische mutanten, achterlijke debielen, 'bezeten' door het Kwaad, te behandelen met boetes, gevangenisstraffen, medicijnen?

Weet je, in het Dagelijkse Leven (hoe ver ook verwijderd van vele conceptuele zwart-wit constructies die op Indy voortdurend verbeeld worden), kom ik maar weinig 'uitsluitend' racisme tegen. 
Ik leg uit. Voor een mens met woede, frustratie, ongenoegen, angst is xenofobie en haat  tegen bepaalde groepen  (al dan niet echt bestaand, of enkel maar toegeschreven aan bepaalde geviseerden) vaak de enige weg om zichzelf wat zielerust te schenken, zijn/haar hoofd effe niet langer te pijnigen op de complexiteit van deze waanzinnige maatschappij, en zichzelf een (illusoire!) identiteit toe te dichten. En in mijn jonge  maar onderzoekende leven ben ik zo ongeveer nog NIEMAND tegengekomen die zich niet heel sterk bekommert om het zichzelf aanmeten van een (steeds deels illusoire) identiteit. Het gros van de mensen die ik ken kunnen psychisch niet zonder eigen identiteit (da's normaal), maar ook niet zonder groepsidentiteit (je kunt natuurlijk wel 'deel' zijn van verschillende groepen tegelijk, of althans die illusie koesteren); 
En er is bij mijn weten maar weinig andere mogelijkheid om groepsidentiteit te verstevigen, dan door te zeggen waar de groep niet voor staat, om bepaalde andere (illusoire) groepen in het leven te roepen en die te misprijzen, belachelijk te maken, te bespotten, te haten, te bevechten, te vernietigen.

Deze woorden wil ik niet gebruiken om ruzie te maken, wel om enkele mensen in eigen boezem te laten kijken. Want we wassen maar al te vaak onze handen in onschuld.

Of je als hokjesdenkende mens nu een Marokkaan of een homo of een punker  of je eigen kind zwartmaakt, het creëert hetzelfde kortstondige maar fijne gevoel: 'ik veroordeel, dus ik ben'. Marokkanen zijn ietsje gemakkelijker te identificeren, dus dat maakt het vaak ook wat laagdrempeliger om je haat te richten. 

Wie het racisme als afschuwelijk fenomeen ECHT wel demoniseren, daarvan hoop ik dat die persoon in zijn/haar privé- en publiek leven niet intrinsiek diezelfde veroordelende (en psychisch geruststellende) houding hanteert ten aanzien van 'de racist', de vtm-kijker, PF, de bourgeois, de zakenman, de andersdenkende. 

De ander niet respecteren, niet als mens bekijken is even afschuwelijk als racisme. En toch..... staan de opvoeding, de scholen, de straat, de sociale instellingen,  de voetbalvelden, de politiek en de media (en zeker en vast ook indymedia!) er bol vol.

Ik walg daar af en toe eens ferm van. 
Maar dan denk ik: ach da's een vorm van achterlijk mechanisch denken (zoals terug te vinden in iedere vorm van hokjesdenkende  ideologie en religie); ooit wordt de Mens wel slimmer.

Love and respect
pinkje

ps: overigens begrijp ik niet hoe in deze discussie niemand er al is opgekomen om eens na te gaan WAAROM Pim zei wat hij zei. Mij lijkt hij helemaal geen duivel of madman, maar iemand die af en toe met de hamer het enge discours van de Nederlandse politiek op zijn kop wou zetten. Zijn opmerking over de 'achterlijke' cultuur werd door hem uitgesproken in het teken van zijn visie op homo- en vrouwenrechten. Zijn visie over 'holland is vol', is een visie die ieder zichzelf respecterend denker zich zou moeten aanmeten INDIEN hij niet tegelijkertijd onze welvaartsobsessie in vraag durft te stellen. Wat mij betreft: hoe meer vluchtelingen, hoe liever; maar dan moet je het vervolgverhaal wél verder durven visualiseren: meer echte internationale solidariteit zal sowieso inkomensverlies betekenen voor de vette westerlingen, alsook een herdenken van onze straatculturen, ons 'denken' over culturen,  ons denken over persoonlijk engagement. Want de probleempjes in bepaalde Antwerpse, Brusselse,.... wijken zijn reëel hoor. Pim was verliefd op geld, dus zei hij dat Holland vol was (voor al wie economische motieven had om naar hier te komen). Da's een mening als een ander. Een mening waar hij tenminste voor uitkwam. Hoe erg ik dergelijk denken ook vind, het lost nikske op met die mening, laat staan die persoon, te  demoniseren. Tenzij ik God zou zijn, en dat ben ik niet.  We moeten volgens mij  zelf in staat zijn om zijn aanhangers een ANDER beeld voor de ogen te schilderen (geen beeld van moord en brand, maar van actuele, echte solidariteit, gelijkwaardigheid, respect, een wereld waar iedereen beter van wordt, in plaats van die eeuwige vernietigende strijd om de Macht, om de eigen Groep).
En da's helemaal niet zo gemakkelijk als jezelf de lucht inprijzen als Grootste Antiracist ter wereld (en tegelijkertijd je politieke tegenstrevers misprijzen).