Een dag van bommen op Irak
Een dag van verzet in Gent

Zeer vroeg donderdagmorgen kwam het gruwelijke nieuws, de US of Aggression waren begonnen met hun allesvernietigende oorlog tegen Irak. Dit konden we niet zomaar laten gebeuren. 
Dit begon de mobilisatie. Bush had al maanden geleden aangekondigd dat hij Irak zou gaan bezetten. Dus met CHEnge The World, de jongerenbeweging van de PVDA, hadden we, in nauwe samenwerking met het platform STOP USA, tijd genoeg gehad om studenten en scholieren te mobiliseren voor onze “ACTIE ALARM!”. Op de verschillende faculteiten van de RUG stonden de actiegroepen om 8u klaar om de studenten te informeren en te mobiliseren. Ikzelf stond aan de faculteit Letteren en Wijsbegeerte, de Blandijn zoals we zeggen. Om 8u30 ging de eerste les van start, dus langzamerhand begonnen de studenten toe te stromen. Onmiddellijk werd duidelijk dat de verontwaardiging tegen deze oorlog bijzonder groot was. Aan het begin van de eerste les sprak ik de studenten toe, ik sprak hen toe over het begin van de oorlog. Ik riep ze op om straks met ons te gaan betogen tegen deze misdadige oorlog. Op die betogen konden we eisen van de regering dat ze consequent moet zijn en de Amerikaanse soldaten hier in België de deur moet tonen, dat ze de wapentransporten moeten verbieden, kortom geen woorden maar daden. 
Om 9u20 was het dan zover, sirenes weerklonken in de Blandijn, de studenten werden opgeroepen om het gebouw te verlaten en op straat hun verontwaardiging te gaan tonen. En dat deden ze ook, massaal zelfs. 
Ondertussen had een gelijkaardig scenario zich afgespeeld in andere faculteiten. Juist toen we met de Blandijnstudenten aan onze betoging wouden beginnen, werden we vergevoegd door de studenten van de Plateau. Niet veel later volgenden de studenten van de Universiteitsstraat.
Met een omvangrijke groep van een vijfhonderdtal studenten trokken we op richting Ledeganck. Daar ontvouwde zich het nu reeds vertrouwde scenario: de sirenes weerklonken, de studenten werden toegesproken en kwamen in grote getallen naar buiten. 
Buitengekomen zagen we dat de studenten geneeskunde kwamen aangestapt en aangefietst. Het “medical team against war” had in het UZ zelf een protestactie georganiseerd, met toespraken van studentenvertegenwoordigster en Irak-reizigster Lise Vande Casteele, verschillende professoren, waaronder prof Jan De Maeseneer. Hierna besloten de studenten om op te stappen richting Heuvelpoort om ons daar te vervoegen. 
We besloten om het drukke kruispunt van de Heuvelpoort te gaan bezetten. Daar kwamen we vrijwel gelijktijdig nog enkele honderen studenten en scholieren aan. Een deel was spontaan op straat gekomen en een deel was gemobliseerd door CHEnge The World. Een grote groep scholieren en hogeschoolstudenten was gemobiliseerd door het AOC. 
Allen kwamen we samen aan de Heuvelpoort, we waren met enkele duizenden. Na een kortstondige lig- en zitactie op het kruispunt trokken we verder, door de Overpoort, terug naar de Blandijn. Wederom sirenes, wederom toespraken, wederom horden studenten die de straat optrokken. De betoging trok richting Zuid waar een lig- en zitactie werd gehouden. De politie die die dag “vriendelijk” deed stond nu de betogers te filmen, ongegeneerd van op een overvalwagen op het midden van het plein. Na een tiental minuten lawaaierige rust trok de betoging het stadscentrum binnen. Daar werden we nog vervoegd door een groep scholieren uit de Lindelei. En daar stonden we dan, met zijn zevenduizend op de Korenmarkt, tegen Bush, tegen Blair, tegen de misdadige oorlog, tegen de schijnheiligheid van onze regering. 
Aan de vlakbij gelegen Korenlei had de Democrazy een anti-oorlogsconcert georganiseerd, met Luc Alloo en Jan Hoet als presentatoren. De betogers besloten daar naar toe te gaan om in de warme zon bij te komen van een vermoeiend maar deugddoende voormiddag van verzet.
Na de optredens beklommen Brecht van STOP USA en Lise van Medical Team Against War het podium om de aanwezigen op te roepen om ’s avonds mee te betogen met STOP USA. Wat ze dan massaal deden, maar daarover elders meer.