Arne, Jij en je stille lafhartige kompanen (wie ze ook mogen zijn) hebben de discussies op deze site op de voet gevolgd en onze interne mails bestudeerd. Jij en je stille lafhartige kompanen dachten dat de tijd rijp was om toe te slaan. Er zijn wel wat discussies geweest per mail, die consulteerbaar zijn voor iedereen die wil. (Ik ken trouwens geen enkele organisatie die alle interne mails openstelt voor het publiek. Terecht of onterecht. Onze transparantie wordt blijkbaar door mensen van slechte wil aangegrepen om het project te destabiliseren) Maar hetgeen jij en je kompanen niet weten is dat er ondertussen warmere contacten zijn geweest via andere kanalen. Niet dat de problemen allemaal van de baan zijn , maar we proberen er op een constructieve manier aan te werken; de verschillende besognes worden ernstig genomen door iedereen van het collectief. Deze aanslag was –dachten jullie- goed getimed . Maar jullie zaten fout. Maar laat ik mezelf eens plaatsen. Ook al sta ik erg dicht bij Han, we zijn zeker niet dezelfden. Over een aantal zaken hebben we duidelijk een andere mening. Ik vind dat Han vaak impulsief reageert, maar vaak zit hij er ook op. In tegenstelling tot velen anderen durft hij wel zijn nek uitsteken. Hetgeen uiteindelijk telt. Arne, ik was een van degenen die ervoor was dat jouw artikel op de site bleef staan. Niet dat het lang hidden heeft gestaan, hooguit een uurtje op een zaterdagmiddag. Toch grijp je dit aan om via emaillijsten (zoals linkerzijde) aan te tonen dat je artikel wordt gecensureerd en dat hierover interne verdeeldheid bestaat binnen Indymedia. Wat je eigenlijk hebt meegemaakt hier , is een redelijk snelle beslissingsprocedure waar 1 iemand heeft gereageerd, zijn reactie heeft voorgelegd aan de anderen en waaruit uiteindelijk een andere beslissing is getroffen. We hebben dat collectief, redelijk snel en democratisch beslist. Duidelijk een praktijk waarmee Arne en zijn stille lafhartige kompanen geen ervaring noch voeling mee hebben. Het feit dat Arne dit aangrijpt om de boel zwart te maken bewijst voor mij alleen maar dat hij eigenlijk zelfs geen antwoord waard is. Maar voor de andere lezers wil ik toch reageren. Maar nu even ernstig. Wie is Arne Balliere? Wat de dagelijkse bezigheden van Arne zijn interesseert me eigenlijk geen zier. Wel ben ik ervan overtuigd dat Arne zichzelf heel belangrijk vindt. Uit een commentaar van 7 mei blijkt alvast dat hij zichzelf de allerbeste vindt (letterlijk) Maar wie is Arne op de indymedia website, want daar gaat het toch eigenlijk over? Over de twee jaar dat Indymedia België bestaat heeft Arne de website een keer gebruikt toen hij meer info zocht over kinderarbeid; ook heeft hij een keer een fuif aangekondigd en een plaatselijk schaaktornooi. Er werd een lokale Euro-actie aangekondigd : allemaal belangrijke activiteiten, maar ze horen wel thuis in de agenda. Toch schrijft Arne over een periode van twee jaar, een vijftal artikels, waarvan 1 eigenlijk een comment is : De democratische globalisten worden anders bekeken; Politieke herverkaveling in Vlaanderen; Een Electorale strategie? Jamaar, geen demagogie aub , BRUGGE 6 september: Bull's eye!! en Herdenkingsactie te Oostende. Daarnaast zeker twee keer zo veel commentaren op andere bijdragen. Het vooral commentaar geven – en zelf weinig artikels bijdragen, is iets wat je natuurlijk vaker ziet omdat dit nu eenmaal makkelijker is. Wel verbaast het me dat uitgerekend zo iemand het ontslag eist van Han. Iemand die waarschijnlijk maandelijks iets kan bijdragen over de politiek in Oostende, slaagt er maar niet in om gebruik te maken van de indymedia-faciliteiten die voor iedereen open staan. Arne had zichzelf op die manier veel constructiever kunnen profileren. Hij had kunnen bewijzen dat hij de beste is.... Maar toch verkiest Arne om het indymedia-collectief dat wel regelmatig bijdragen verzamelt, te breken. Je zegt dat niet voldoende over internet beschikt. Toch slaagde je erin om regelmatig op Linkerzijde en heel wat comments op de indymedia site te zetten. Arne, je denkt dat je de beste bent. Maar richt je met evenveel energie je pijlen tegen extreem rechts, tegen sjoemelaars en corruptie, tegen racisme en tegen onrecht? Steek je je nek uit wanneer het echt belangrijk is? Of verkies je bestaande progressieve projecten kapot te maken? Is het daarin waar je zo goed in bent? Hetgeen je vooral stoort, denk ik, is dat ons bezoekersaantal blijft stijgen. Het kan zijn dat een aantal van je kompanen het hebben laten afweten. Veel belangrijker is dat we er in beginnen te slagen een publiek te bereiken dat zich traditioneel buiten de oevers van klein links bevindt. Naast een aantal al dan niet terechte kritieken krijgen we heel regelmatig dankbetuigingen vial email van allerlei mensen die vinden dat we goed bezig zijn. Dat drijft mij, Arne, en ik denk dat dit voor de meeste mensen van het collectief geldt. Waar we nog niet in slagen is diezelfde mensen zelf ook aanzetten tot publiceren. Maar hiervoor zoeken we naar oplossingen. Het is een proces van lange adem. Maar ik ben ervan overtuigd dat het kan lukken. Misschien wordt het tijd dat Arne en zijn kompanen met een eigen project beginnen als ze zich niet thuis voelen binnen dit indymedia-concept. Maar Arne en zijn kompanen beseffen dat het opstarten van een nieuw project veel werk, bloed zweet en tranen vergt. Veel makkelijker is zich een bestaand project op te eisen.