Ik weet niet als het als grap bedoeld was. Dan heb ik het niet enkel over het artikel maar ook over de meeste commentaren. De Vijfde Internationale? Wie weet wat de Vierde inhield? En de drie daarvoor? (los van het feit dat er effectief een klein groepje bestaat dat zichzelf de Vijfde noemt, het zou me overigens niet verbazen dat die reeds gesplitst zijn en zowaar de Zesde Internationale voorgebracht hebben).

De kern van de zaak is uiteraard dat de Tweede Internationale gelanceerd met de ervaring van de Internationale Arbeidersassociatie vers in het geheugen waarbij die Eerste Internationale zichzelf opgeheven had nadat duidelijk werd dat het niet volstond, zeker na de ervaring van de Commune van Parijs dat een essentiële bijdrage vormde aan de arbeidersbeweging en de strijd voor een andere samenleving. De Derde Internationale bouwde zichzelf tot massa-beweging op, op de ideologische ruines van de Tweede internationale die zichzelf verbrand had door mee te heulen met de burgerij tijdens de eerste wereldoorlog. Trotsky stelde in 1938 dat de tijd gekomen was om de Vierde Internationale op te richten omdat deze organisatie het potentieel had om uit de ruines van de Tweede Wereldoorlog tot een massa-organisatie uit te groeien. De ontwikkelingen op wereldvlak zijn anders uitgedraaid dan door de trotskisten voorzien in 1938 en jammer genoeg is daar na de oorlog niet vlug genoeg een echte balans van opgemaakt, wat de weg vrij gemaakt had voor belangrijke fouten en een enorme versnippering. Versnippering en verdeeldheid komt immers niet uit de lucht vallen, maar is voornamelijk het gevolg van nederlagen en het gebrek aan een degelijk antwoord op die nederlagen. 

Ik zal er niet volledig dieper op ingaan, er bestaat materiaal genoeg dat voldoende antwoordt op die elementen.

Maar ik wil toch even zeggen dat het onnozel is om op te roepen voor het idee van de Vijfde Internationale omdat zo'n oproep iedere mobilisatiekracht mist omdat het onduidelijk is waar zo'n initiatief voor staat gelet op het feit dat de vier vorige Internationales amper nog gekend zijn. Vandaar ook dat het CWI zichzelf niet "de vierde internationale" noemt, ook al baseren wij ons op de traditie van de Vierde Internationale opgericht door Trotsky. Wij noemen ons 'Comité voor een arbeidersinternationale' omdat dit beter aansluit bij het bewustzijn en ook een correctere inschatting vormt van de krachten van onze beweging. 

Wat de commentaren van Mathias betreft. Mathias, moest iemand van een andere politieke strekking hier verkondigen "dé Vierde" te zijn, "dé enigen die iets voorstellen",... zou je hen onmiddellijk omschrijven als zijnde sectair. Je zou daar zelfs grotendeels gelijk bij hebben. Alleen wil je het bij jezelf niet zien. Dan zal ik het je maar zeggen: je bijdrage is een staaltje van puur sectarisme. Vwala. 

Over het CWI dan. Tja, Misschien moeten jullie in het vervolg spreekkoren inhuren die overal waar wij komen zingen "Schotland, Sheridan, SSP, Labour Party Pakistan". Het zou hoogstens een mooi liedje opleveren, maar inhoudelijk geef je inderdaad aan wat blijkbaar de zwakste schakels van onze internationale vormden. Wij zijn geen losse federatie waar iedere nationale afdeling doet waar ze zin in hebben. Als een afdeling blijkt afhankelijk te worden van buitenlandse NGO's van dubieuze origine eisen we volledige openheid van de boekhouding. Als dat er niet komt, is er iets mis. Als dat leidt tot een splitsing zoals met de LPP, dan 'so be it'. Als in Schotland een deel van de leiding een revolutionaire partij meer wil uitbouwen, dan scheiden de wegen zich. Je kunt die mannen zoveel opvrijen als je wil, je zet er geen stappen mee vooruit. En dat lijkt mij nog altijd de bedoeling van een revolutionaire wereldpartij. Voor ons betekent de discussie over Schotland en Pakistan een enorme versterking van onze internationale. We hebben er als collectief enorm veel uit geleerd. En ja, als we in België bijzonder "militant" zijn en op die basis stappen vooruit zetten, is het mede op basis van de lessen die we als democratische internationale socialistische beweging daaruit geleerd hebben.

Ik hoop dat jullie uit pakweg de neergang van het juweel aan de kroon van de Vierde (Mexico) evenveel geleerd hebben, al vrees ik het ergste. Ik hoop dat jullie als internationale de discussie aangaan over de uitdagingen waarvoor jullie Braziliaanse minister staat eveneens zullen aangaan. Zodat je niet, zoals in de voorbije decennia, steevast met de kop tegen de muur blijft lopen. Ik hoop het, want een verzwakking van de linkerzijde, nieuwe verkwanselingen van enorm potentieel (denk aan Argentinië) zijn nederlagen voor ons allemaal. 

GC