De AEL, het integratiedebat en de oorlogsdreiging tegen Irak.  Gesprek met Ahmed Azzuz (AEL)
Get up! Politieke Vorming – 16 januari ’03

Verslag van de gespreksavond met Ahmed Azzuz.
·	In dit verslag wordt er onder allochtonen bedoelt: migranten die van arabische origine zijn en/of behoren tot de islamitische gemeenschap. 

Inleiding (en begeleiding) door Jef Heyvaerts (LBC-Delegee Non-Profit / Oxfam-Wereldwinkelier).

Welkomstwoord. 
Aankondiging andere initiatieven:
1.	Van 15 tot 25 januari verblijven er 8 ACV-syndicalisten in Irak.  Zij nemen er onder andere deel aan de vredesbetoging in Bagdad op 19/1.  Op 11 februari te 19u. gaat er een info-avond door waar deze delegatie zijn getuigenis brengt: ACV-gebouw, Pletinckxstraat 19 (Dom Helder Camara – zaal) te Brussel.
2.	Zaterdag 18 januari, van 13u30 tot 18u., in zaal Rubens, Statiestraat 175 te Berchem: Studie- en debatnamiddag: “Oorlog in Irak, waar OM dan wel?”.  Met inleiding door Marc Vandepitte over de geopolitieke situatie.  Sprekers: Robert Soeterik (Irak-specialist en Midden-Oostenkenner), Zohra Otman (Stop USA), Wim De Neuter (Oxfam Solidariteit), Dyab Abou Jahjah (AEL) en Rudy De Meyer (11.11.11).
3.	Zondag 19 januari, 14u. – WTC, BXL-Noord – “STOP.USA” – Betoging: Geen Oorlog tegen Irak!  Platform “Make Health, No War!” roept alle gezondheidswerkers op tot deelname.
4.	Zaterdag 15/2, 14u. – WTC, BXL-Noord – Betoging: Geen Oorlog tegen Irak!  Org.: Anti-Oorlogsplatform Irak en STOP.USA.

Uiteenzetting door Ahmed Azzuz

Wat voorafging.
Ahmed (A), 25 jaar, werd geboren in Temse en ging er naar een katholieke school.  Hij zat er in sportverenigingen en de KSA-jeugdbeweging.  
Ahmed leerde Dyab Abou Jahjah kennen in het ABVV, binnen de vzw Welkom (een werking voor allochtonen), waarvoor zij beiden werkten.  Doorheen heel wat initiatieven, contacten met allochtone jongeren en discussies met de ABVV-leiding hebben zij besloten om uiteindelijk uit deze vzw ontslag te nemen, om volgende redenen:
·	Een werking die steunt op subsidies van een bepaalde overheid is onvoldoende onafhankelijk. 
·	Secretarissen binnen het ABVV spreken veel te veel in naam van de politieke partijen waartoe zij behoren.  Zij zeiden ons dat er geen echt racisme bestond.  Er mocht niet te veel met bepaalde zaken naar buiten gekomen worden.
Wij dachten aan de oprichting van een organisatie met als belangrijkste uitgangspunten:
·	Onafhankelijk van overheidssteun.
·	Op zoek binnen verschillende ideologieën trachtten wij de stem te vertolken van de allochtonen, maar dan echt vertrekkend vanuit de noden van die mensen.  Wij schuiven de islam als inspiratiebron naar voor.
·	Er kan samengewerkt worden met andere partners (bewegingen) zolang de identiteit en de eigenheid van de moslimgemeenschap maar voorop staat.  Het begrip ontvoogdingsstrijd is belangrijk.

De islam als inspiratiebron.
Wij hebben geleerd dat de islam op binnenlands en internationaal gebied wordt gediscrimineerd, deze godsdienst wordt gediaboliseerd en dat komt de voltallige arabische gemeenschap niet ten goede.  De islam verenigt ons en leert ons veel: de islam is een godsdienst die de liefde predikt en het respect voor ieders eigenheid.  Binnen onze godsdienst kennen wij niet de hiërarchie die er bestaat in bijvoorbeeld de katholieke kerk.  Wij hebben geen soort paus.  Er zijn de gelovigen en de imams.  Daarboven staat er geen instituut dat alles in zogezegde goede banen moet leiden.  Wij hebben geen probleem met de erkenning van de scheiding tussen kerk en staat, dit probleem bestaat alsdusdanig niet bij ons.  Wie de islam goed kent en predikt, weet dat onze godsdienst per definitie losstaat van wat wij de ‘wetgever’ kunnen noemen.  Wij erkennen niet de door de overheid in het leven geroepen organisaties die pretenderen de islamieten in België te vertegenwoordigen: zoals UMIVA en de Moslim-Executieve.  Zij zijn slechts strohalmen waar het beleid zich aan wil vast houden.

Binnenlandse thema’s. 
De AEL bestaat nu 3 jaar en wil drie belangrijke thema’s naar voor schuiven:
·	Werkgelegenheid: Afdwingbare, verplichte quota voor allochtonen.  Niet zoals in het VESOC-akkoord.
·	Onderwijs: Er is een grote achterstand bij allochtone jongeren wat betreft taal en opleiding.  Vooral de taalachterstand is een probleem, samen met de cultuurshock die vele jongeren dagelijks ondergaan (thuis is het bijvoorbeeld suikerfeest, maar op school wordt er niks gedaan).  De scholen zouden zich moeten aanpassen aan de kinderen/jongeren, toch doen de concentratiescholen dit niet, zelfs niet wanneer de school voor 99% uit allochtone kinderen bestaat.  Het is niet gezond te moeten vaststellen dat de allochtone kinderen op woensdag, zaterdag en zondag naar de Arabische les moeten en hun Belgische vriendjes naar de jeugdbeweging kunnen. Wij verdedigen een aangepaste pedagogie voor moslimkinderen.  Is dit niet mogelijk dan pleiten wij voor de oprichting van moslimscholen die echter open staan voor iedereen.  Naar het model van Canada en Denemarken waarbij de allochtone jongeren de eerste drie jaar in het Arabisch gedoceerd worden (met optievak Nederlands) en vanaf het vierde jaar in het Nederlands (met optievak Arabisch).  De studie van de Koran maakt vanzelfsprekend deel uit van de aangeboden lessen.
De AEL, die 3 jaar bestaat, is zijn structuur aan het opbouwen.  Wij hebben geen bureau waar er klachten kunnen behandeld worden, het is meer militantenwerk.  Maar rond onderwijs bereiken ons toch veel misverstanden en ontgoochelingen.  Onze leerlingen gaan naar Belgische scholen, waar zij weinig respect genieten van de inrichtende macht.  Sommige 12 à 13-jarigen worden gewoon uitgelachen als zij zeggen de humaniora te willen volgen: “Zoudt gij niet beter iets met uw handen doen?”.  In dit kader moeten de eerste generatie ouders aangeschreven worden en betrokken bij het beleid: zij gaan er – als gast – nog teveel vanuit dat het de fout van de kinderen zélf is als er iets mis gaat op school.  Vanuit de zaal werd het voorbeeld aangehaald van een Mechelse school waar de leerlingenbegeleiding het schoolreglement had vertaald in het Arabisch: de directeur voerde het project af: “Zo gaan we er nog meer aantrekken!”.  Rond al deze dingen heeft de AEL een werkgroep opgericht die zich bezighoudt met onderwijs.  Wij willen met een stevig dossier naar buiten komen om onze zaak te verdedigen.   
·	Huisvesting: Wij krijgen vaak het verwijt dat wij aan gettovorming doen.  Dit terwijl wij ook wel zin hebben om bijvoorbeeld in de stadsrand te gaan wonen, daar worden wij echter geconfronteerd met het feit dat men geen Marokkanen wil hebben in de buurt en dus niet verhuurd.  In het kader van de racismewet willen wij de bewijslast bij de discriminator leggen en niet bij het slachtoffer.  Een huis is volgens ons niet zomaar een bezit, maar het heeft een sociale waarde.
·	Integratie: Wij zeggen radicaal neen tegen het actuele discours van “integratie”.  Het lijkt meer segregatie of assimilatie waar wij naartoe moeten.  De jongeren van vandaag spreken de nederlandse taal, hebben al heel wat ‘Westerse’ waarden overgenomen, maar worden wél verder gediscrimineerd op de woningmarkt, binnen het onderwijs en op vlak van werkgelegenheid.  Ook religieus worden wij gediscimineerd: er is in Antwerpen slechts 1 moskee erkend, al de rest moet werken onder vzw-wetgeving.  Met de nieuwe vzw-wet ziet er dat helemaal niet rooskleurig uit voor bepaalde moskeeën.  
Wij willen niet dat er nog langer gepraat wordt over ZIJ en WIJ, wij willen dat men praat over ONS.  Wij willen ook kunnen zeggen dat het ONZE openbare dienstverlening is.  ONS onderwijs.  
Gelukkig zijn er ook enkele gelijkenissen tussen de Belgische en de “Arabische”-gemeenschap: de situatie van de bejaarden bijvoorbeeld, de lage pensioenen,… en ja, ook staken doen we samen.
De geassimileerde Marokkaan heeft geen voeling meer met zijn cultuur, heeft zijn familie in Marokko al 10 jaar niet bezocht en weet niets af van de reële problemen die de modale Marokkaanse familie heeft.  Zij zijn vaak gesitueerd binnen een andere gemeenschap en hebben helemaal niet zoveel contacten meer met de Marokkaanse gemeenschap.  
Hierbij moeten wij zeker de rol aanhalen van allochtone politici op lijsten zoals Agalev, SP.a en CD&V.  Zij halen opvallend veel stemmen, maar vertolken hoegenaamd niet wat er echt leeft bij de allochtone gemeenschap.  Als zij verkozen zijn, vertolken zij opeens de stem van gans het “volk”.  Hoewel hét volk volgens mij niet bestaat.
·	Criminaliteit: Wij willen niet langer een symptoom aanpakken, maar de oorzaken: werkgelegenheid, onderwijs en huisvesting.  De criminaliteit wordt ‘gemaakt’ door de uitsluitingsmechanismen.  Voor vergelijkbare feiten worden allochtonen trouwens tot 10 maal meer aangehouden en berecht als autochtonen.  
·	Moslimfundamentalisme: Wordt gelijkgesteld aan extreem-rechts en heeft alsdusdanig niets te maken met de ontvoogdingsstrijd die de AEL voert.
·	Homosexualiteit: Wij beschouwen homoseksualiteit niet als de norm.  Net zoals de katholieke kerk dat niet doet.  Maar wij gaan een homoseksueel of lesbienne hiervoor niet discrimineren.  In de islam leren wij dat wij altijd respect moeten opbrengen voor iedereen.  Persoonlijk zal ik tegenover een homoseksueel steeds mijn mening brengen, maar ik zal hem tegelijkertijd met respect behandelen en hem zelfs verdedigen als hij in het nauw wordt gedreven; zo leert de islam ons.

Internationaal.
·	De Arabische beschaving: De Marokkaanse gemeenschap is in België het sterkst vervreemd van hun eigen cultuur.  Dit willen we o.a. tegengaan door op internationaal niveau de Arabische beschaving (van Marokko tot Irak) als éénheid te beschouwen.  Ook de niet-islamieten en minderheidsgroepen binnen die Arabische wereld behoren tot onze doelgroep: we willen de verdeeldheid tegengaan.  Bijvoorbeeld voor de Berbers willen we de erkenning van hun eigenheid en de gelijke behandeling.  Dit wil zeggen dat wij deze gemeenschap ook promoten en verdedigen binnen de organisatie en naar de buitenwereld toe.  Daarnaast zijn allen, (niet-)islamieten, allochtonen en autochtonen die de visietekst onderschrijven, welkom binnen onze organisatie.
De taal is een belangrijk aspect, maar is niet de kern van de zaak.  Ook niet-Arabieren behoren tot onze doelgroep.  Het belangrijkste is om minderheidsgroepen een stem te geven tegenover hun respectievelijke regimes die niet of nauwelijks de echte stem vertolken van wat er leeft bij de bevolking.
·	Criminalisering van de AEL en de internationale situatie: De gebeurtenissen op 11/9/01, de kruistocht die Bush voert en het overheidsfalen tegenover migranten zorgen voor negatieve perceptie van moslims en arabieren bij de bevolking.  Wij mogen er vanuit gaan dat de arrestatie van Abou Jahjah wel eens zou kunnen ingegeven zijn door de NAVO: uit schrik voor de uitdeining van het anti-US-protest.
·	Israël: Wij erkennen de staat Israël niet.  Het is een opgelegde, illegaal gemaakte staat.  Wij zijn wél voor een ééngemaakte Palestijnse staat met een democratische grondwet waar zowel joden, palestijnen als christenen naast elkaar kunnen leven.  De internationale situatie en de polarisering door de media slagen er echter in om de islamitische gemeenschap verder op te zetten tegenover de joodse en christelijke gemeenschap.
·	Irak: Geen enkel Westers land heeft het recht om te interveniëren.  Geen wapeninspecteurs en stop van het embargo.  De NAVO uit België, België uit de NAVO is een slogan die ook door ons gedeeld wordt.

De rellen in Borgerhout en de rol van de media.
·	De gebeurtenissen: Ik heb direct na de moord contact gehad met de vader van het slachtoffer.  Op de vraag wat ik het beste kon doen, antwoordde hij om tot kalmte aan te manen en uit respect voor het slachtoffer naar huis te gaan.  Ik heb dit heel de avond tot na middernacht gedaan, telkens opnieuw.  Elke cameraploeg trok meer volk aan, waarna ik opnieuw moest beginnen met de jongeren tot kalmte aan te manen.  Dyab was op dat ogenblik op weg naar een vergadering in Brussel; we beslisten om zoveel mogelijk AEL-militanten naar de jongeren te sturen en ze aan te manen tot kalmte.  Toen Dyab met enkele AEL-ers aankwam op de Turnhoutsebaan werd hij onmiddellijk geïsoleerd van de rest van de jongeren.  In een gesprek met Lamine, hoofdcommisaris, vroeg hij om de jongeren hun verontwaardiging om de moord te laten uiten door een betoging toe te laten.  Toen er echter plotseling met peperspray werd gesproeid werd Dyab kwaad en dreigde hij met een grondwettelijk recht: een betoging organiseren waar duizenden op af zouden komen.  De seconden dat Dyab terecht kwaad werd, werden uitgezonden.  Ondertussen werd er volop gechargeerd en daagden enkele politiemannen de jongeren uit door “makak” en “gij, vuile bruine” te roepen.  Zij hoonden met hen.  Na veel overleg en discussie met de imam is Dyab er in geslaagd om de jongeren af te leiden naar de moskee, alwaar de imam hen toesprak.  Tijdens de charge van de politie zag ik dat Verreycken (Vl.Bl.) geamuseerd toe zag en zat te grappen met enkele politieagenten.  
·	De verslaggeving: Toen ikzelf wat later op de avond aankwam bij Dyab zat onze werkgroep veiligheid er verslagen bij; zij hadden net het nieuws gezien.  Ik had de hele avond niets anders gedaan om de jongeren tot kalmte aan te manen, ze naar huis te sturen en ze te vragen om respect te tonen voor de dode.  Bij het zien van het nieuws was het alsof er een koude douche over mij heen ging.  Men berichtte over de dader die niet als racist mocht bestempeld worden; ook al weten wij dat er herhaaldelijke klachten werden ingediend tegen hem.  Bovendien hoorden wij Detiège, de politiecommissaris Lamine en de politiewoordvoerder Bastiaensens mededelen dat de rellen begonnen toen de AEL arriveerde.  We hoorden zelfs zeggen dat wij de jongeren omkochten om toch maar zoveel mogelijk keet te schoppen.  Men was duidelijk op zoek naar een manier om Dyab gevangen te nemen, toen dit effectief ook gebeurde hoorden we dat er wapens en afluisterapparaat gevonden werd. Dit is niet waar!  Niet moeilijk dat je het vertrouwen in de media kwijtraakt.  Op de duur maakte ik de afspraak met elke journalist dat, als hij niet schreef wat ik gezegd had, hij niet meer moest terugkomen.
Na de arrestatie van Dyab beseften vele journalisten dat ze te ver waren gegaan.  Geen enkele journalist heeft de beide partijen gehoord; enkel aan de stem van de politieke partijen en de politie werd gehoor gegeven.  Buitenlandse journalisten waren verbaasd over het amateurisme bij veel van de Belgische journalisten.  Enkel die gasten van indymedia hebben onze stem voor een belangrijk stuk vertolkt.
Objectief het nieuws volgen is moeilijk…  Objectief nieuws maken is ongetwijfeld nog veel moeilijker, dat heb ik aan den lijve ondervonden.  
·	In de nasleep van de gebeurtenissen werden de bankrekeningen van Dyab, zijn broer en onze penningmeester geblokkeerd.  De blokkering van de AEL-rekening niet: daar stond blijkbaar niet genoeg geld op.  Een bewuste treiterij om de top van onze beweging aan te pakken dus.
Verkiezingen en de vredesbeweging
·	Minimumplatform: Wij hebben nooit de intentie gehad om alleen naar de verkiezingen te stappen.  Het zijn de militanten en sympathisanten van onze beweging die aanleiding gegeven hebben tot het vormen van een eenheidslijst in samenwerking met communisten, trotskisten, ecologisten en antiglobalisten.  Wij komen samen rond een minimumplatform dat o.a. ook de basis is van het front dat zondag 19/1 gaat betogen tegen de oorlog in Irak: de VS-regering is het probleem, niet Irak.  Het grote verschil met de organisatoren van de betoging van 17/11 ligt hem in het feit dat er ergens verwezen wordt naar een resolutie dat Irak moet ontwapenen en dat Saddam het grote probleem is.  Wij zeggen dat het aan het Iraakse volk is om hierover te beslissen.  Wij zijn tegen de wapeninspecties, tegen het embargo en verdedigen de Palestijnse verzetsstrijd.  Dit front is vergelijkbaar met het front dat in Palestina leeft: daar strijden de militante moslimgroeperingen samen met de marxisten, de christenen, e.a. … .  De politieke lijst zal een pluralistische lijst worden waar autochtonen en allochtonen zich thuis kunnen voelen.  Ieder die de ontvoogdingsstrijd van de AEL ondersteunt kan aansluiten bij deze beweging.  Er kan over bepaalde andere punten gediscussieerd worden maar het minimumplatform moet geaccepteerd worden.

Voor verslag:
"Get up! – Politieke Vorming" is een initiatief van Christenen voor het Socialisme – Jongeren.

P.S.: De gestelde vragen werden grotendeels in het verslag opgenomen. Het voorstel om de gestelde vragen apart te beschouwen achteraan het verslag is een idee voor de volgende keer... .