Waarde kameraad,

Op 1 januari 2000 werd een nieuwe syndicale internationale opgericht: de Union Network International, internationale van de commerciële bedienden en diensten van de 21e eeuw, met zetel in Zwitserland. Het heeft 5,5 miljoen leden in meer dan 800 vakbonden van 140 landen. Het gaat fundamenteel over de sectoren communicatie, post, ontspanning, handel, elektriciteit, financien, grafische industrie enz. www.union-network.org
Dit netwerk behoort niet tot ICFTU (International Confederation of Free Trade Unions) of WCL (World Confederation of Labour) maar is onafhankelijk. De Cubaanse vakbondsfederatie CTC is er (nog) geen lid van.

Eind augustus 2005 houdt de UNI een congres in Chicago (VS). Voor dat congres legden de Britse vakbonden een motie voor met als doel Cuba te ondersteunen, met name tegen het embargo en voor het aanhalen van de banden met de Cubaanse vakbonden.

Afgevaardigden van de Nederlandse, Franse en Belgische vakbonden (o.a. BBTK-SETCa en CGSP) hebben er echter amendementen op voorgelegd die de originele inhoud van de motie compleet omkeren. 

Van 9 tot 29 juli 2005 verbleef een groep van 25 syndicalisten (21 uit België, 2 uit Nederland en 2 uit Frankrijk) in Cuba. Tijdens hun rondreis met haltes in verschillende steden bezocht de groep behalve een reeks culturele instellingen ook scholen, wijken, fabrieken en gezondheidscentra en had ontmoetingen met zowel vertegenwoordigers van de vakbond (CTC, SNTAP), van de staatsorganen (poder popular) en van vrijwilligersorganisaties (Comités ter Verdediging van de Revolutie - CDR) als met de modale Cubaan op de werkvloer als in de straat.

Vanuit onze syndicale wereldvisie, onze kennis van de Cubaanse realiteit en op basis van wat wij gedurende drie weken gezien, gehoord en gevoeld hebben kunnen wij, leden, militanten of afgevaardigden van de ACOD ons onmogelijk akkoord verklaren met de ingediende amendementen, en wij betreuren ten zeerste  dat die ook in onze naam werd neergelegd.

Op dit ogenblik weten wij niet of de amendementen al of niet werden aanvaard, maar wij vinden het wel belangrijk dat er tegen gereageerd wordt.  De reactie zal daarenboven ook bruikbaar blijven voor toekomstige initiatieven of standpunten over Cuba.

Zonder volledig te kunnen zijn willen we toch een paar woorden ten gronde zeggen over de inhoud van de amendementen.

Hoewel de amendementen de nefaste effecten van het VS-embargo niet ontkennen, klagen ze in essentie aan dat de Cubaanse regering de rechten van de mens, de vrijheid van vereniging (o.a. van de Cubaanse regering onafhankelijke vakbonden) en de persvrijheid zou beknotten en roepen ze op om daarover campagnes te voeren.

Wij zijn van mening dat die aanklachten ongegrond zijn en dat de voorgestelde amendementen en voorstellen een inbreuk betekenen op de soevereiniteit van de Cubaanse staat. De beperkingen waarnaar verwezen wordt kaderen volledig in de "speciale periode" die nog versterkt wordt door het VS-embargo.

Onze persoonlijke ervaringen bevestigen dat de Cubanen akkoord gaan met de wijze waarop hun participatieve democratie functioneert en dat zij willen vasthouden aan het socialistische karakter van hun samenleving.

Wij hebben de inspanningen gezien van de Cubaanse regering, in samenwerking met de vakbonden, op het vlak van gezondheidszorg en onderwijs (twee essentiële domeinen van het welzijn én van de democratie, want ondervoede en ongeletterde mensen hebben noch het ene noch het andere) en de nefaste gevolgen van het embargo op het dagelijkse leven van de Cubanen. 

De Cubanen werken aan oplossingen voor de problemen, en wij denken niet dat zij blind zijn voor hun eigen tekortkomingen en fouten. Maar zij eisen terecht het respect voor hun maatschappelijke, economische en politieke keuzes.

Vanuit onze syndicale visie kunnen wij onze Cubaanse vakbondscollega's alleen maar steunen.

Als bijlage gaan de motie en de amendementen voor het UNI-congres en ook ons voorstel van reactie ten aanzien van beide. Wij vragen uw inzet om die reactie te laten onderschrijven door uw centrale of comité en om haar via onze structuren aan de UNI te laten meedelen.

Kameraadschappelijke groeten,


Standpunt ten opzichte van de motie over Cuba en het ingediende amendement op het wereldcongres van de UNI in augustus 2005:

(naam van de instantie, de centrale of het comité) heeft kennis genomen van de resolutie nr. 15 over Cuba en de amendementen daarop die voorgelegd werden op het wereldcongres van de UNI in augustus 2005.

(naam van de instantie, de centrale of het comité) herinnert er aan dat Cuba al meer dan veertig jaar het slachtoffer is van militaire agressie, economische blokkade en diplomatieke vijandigheid. Toch weet het eiland in deze zeer moeilijke omstandigheden zijn puike verwezenlijkingen op het vlak van onderwijs, gezondheidszorg, arbeidsomstandigheden en sociale zekerheid te vrijwaren. 
De laatste jaren is de agressie sterk toegenomen. Ondanks herhaalde veroordelingen in de Verenigde Naties verscherpten de VS de blokkade en vaardigden bijkomende strafmaatregelen uit. Een militaire aanval is in de huidige omstandigheden niet uitgesloten. De Europese Unie neemt een minder harde houding aan maar weigert nog steeds normale betrekkingen te onderhouden en weigert hen al vele jaren het ACP statuut toe te kennen. Daarom is solidariteit meer dan ooit noodzakelijk. Syndicalisten kunnen daarin een specifieke en belangrijke rol spelen.
Elk land moet soeverein kunnen beslissen over zijn interne zaken, zonder inmenging van buitenaf. Wij eisen daarom dat de blokkade onmiddellijk wordt opgeheven. En wij vragen ook de normalisatie van alle diplomatieke, culturele, economische en wetenschappelijke betrekkingen van de Europese Unie met Cuba. Wij roepen op te ijveren voor de vrijlating van de vijf Cubanen die in de VS onterecht veroordeeld zijn voor terrorisme, terwijl ze alleen terroristische aanslagen wilden voorkomen.

(naam van de instantie, de centrale of het comité) steunt daarom de resolutie en verwerpt de amendementen.

UNI		pag.3