Eigenlijk is dit een zeer vreemde en vooral “enge” discussie.  Voor mij zit er iets grondig mis in het uitgangspunt, of het artikel van Jan, ik kon in het begin niet inschatten wat dat nu juist was, en ik geef eerlijk toe, ik vind zelf dat ik in mijn tussenkomsten tot nog toe niet tot de kern van de zaak kwam.

In mijn eerste comment stelde ik dat wat Jan vertelde niet meer of niet minder was dan een waarheid als een koe.  Als ik dat zou vinden dan zou ik die regeltjes of principes moeten opnemen in mijn eigen werk, als fotograaf en als mediactivist en dan zou ik ze ook moeten promoten binnen indymedia.  
Wie de discussie een beetje volgde kan niet anders dan vaststellen dan dat ik eigenlijk helemaal niet akkoord ben met Jan.  Het was dan ook verkeerd van mij om te zeggen dat ik die regeltjes een “waarheid als een koe vond”, ik ben het er gewoon niet mee eens.

Jan leid zijn artikel als volgt in
“Is journalistieke 'objectiviteit' onmogelijk of is het noodzakelijk? Ik pleit voor een 'geëngageerde en kritische objectiviteit', zeker op Indymedia. “

Ik denk dat het daar al misloopt
Objectiviteit is een mythe, en dat is geen "dooddoener", het is een gegeven.  Eén van de sterke kanten van media-activisme is precies dat dat het die mythe tracht te doorprikken. 

Toen ik zaterdag aan het vluchtelingen kamp in Steenokkerzeel stond en samen met Raf door de meters hoge omheiningen de vluchtelingen aansprak kreeg ik gewoon de koude rillingen.
In perfect Nederlands : "Ik kom uit Kossovo, ik ben 16 en heb vier jaar in Nederland op school gezeten.  Hier zitten ook een paar kinderen uit Kossovo."
Een andere vluchteling roept ons in gebrekkig Frans toe dat hij al 5 jaar in België is, dat hij nooit een misdaad beging en dat hij niet begrijpt waarom ze hem in "deze gevangenis opsluiten".
Ter plekke probeer ik het kamp vanuit alle mogelijk hoeken te fotograferen, dit is een concentratie kamp en ik wil dat tonen, ... 

Als media activist probeer je naar de wereld  te kijken door de ogen van de verdrukten, de uitgebuitenen, zij die in verzet gaan, ....  Dat wil zeggen dat je constant kant kiest,....
Jan geeft dat trouwens zelf aan, door in één van zijn tussenkomsten in de discussie te stellen dat het misschien goed zou zijn als er meer werd gewerkt met getuigenissen.  Niets is minder "objectief" dan een getuigenis natuurlijk.

De getuigenissen uit Barcelona, de getuigenissen van de betogers in december over het politie geweld, de getuigenissen over de privatiseringen op Belgacom, de getuigenissen over de revolte in Argentinië, de verhalen van Gil uit Zimbabwe of van Anne uit de Philipijnen, de getuigenissen van de betogers in Seattle,...
Het is voor mij één van sterkste punten van indymedia, een stem geven aan die mensen die verzet gaan, een stem geven aan die mensen die in de andere media nauwelijks aan bod komen.  En het is zeker iets dat we verder moeten uitbouwen,...

Het problematische aan Jan zijn tekstje is dat het geen zoektocht is om dat verder te ontwikkelingen.
De vraag is dan wat de principes van Jan wel willen zijn.

As ik Jan begrijp wil hij een aantal principes uitwerken die indymedia om de kwaliteit op te drijven, dat is althans wat hij zelf zegt.
Maar ook daarvoor schieten ze volgens mij gewoon hun doel voorbij.
De belangrijkste problemen die we moeten oplossen op indymedia zijn veel meer hoe we syndicalisten, migranten, studenten, buurtwerkingen,  .... gaan betrekken bij indymedia.
Hoe gaan we ervoor zorgen dat Indymedia niet de website blijft van de paar tienduizenden die op 14 & 15 december betoogden in Brussel.  Hoe gaan we van indymedia ook de website maken van die 100.000 die op 13 december met de vakbonden betoogden.

Ik denk dat we de eerste stappen aan het zetten zijn, er staan een paar zeer goede verslagen en getuigenissen van syndicalisten op de website, er wordt gewerkt aan dossier over privatiseringen, ...
Maar het zal zeker nog een lange zoektocht worden om daar te komen.
Maar dit is dus niet het uitgangspunt van de tekst van Jan.

De vraag die Jan wil beantwoorden is de volgende :
"Moeten we bewust de waarheid gaan manipuleren en er prat op gaan dat we de propaganda van het 'systeem' slechts met tegenpropaganda te lijf willen gaan? Moeten we daarom blind blijven voor de fouten van zij die beweren onze medestanders te zijn?"

Jan vraagt of we de waarheid mogen manipuleren.
Natuurlijk niet want dat heeft niet meer te maken met informatie, zo iets noem men "desinformatie".  Een goed voorbeeld daarvan was het verhaal van couveuses in Koeweit bijvoorbeeld, een verhaal dat volledig werd verzonnen om de komende oorlog tegen Irak goed te praten.
Dat kan niet de bedoeling zijn van Indymedia of mensen die informatie posten op Indymedia.  Bovendien lijkt me dat totaal overbodig: deze samenleving vermoord dagelijks om en bij de 100.000 mensen (door honger, armoede, ziekte, ....), het is heus niet nodig om daarover te liegen de "waarheid" is al shockerend genoeg.

Jan vraagt zich af of we propaganda van het 'systeem' slechts met tegenpropaganda te lijf willen gaan.
Wat is dan propaganda?
We zijn gewoon om daar negatief over te denken en om ons daar allerlei "vieze" dingen bij voor te stellen, maar de term is helemaal niet negatief.  Propaganda dat wil zeggen het propageren van een bepaald gedachtengoed, of met andere woorden het verspreiden van ideeën, ...  Indymedia staat daar vol van natuurlijk de kritieken op Europa, de teksten over privatiseringen, de teksten van Attac, de bijdragen van Pinkje, teksten over homorechten, .... allemaal "propaganda".
In de discussie heb ik dat op een beetje provocerende manier proberen duidelijk maken, proberen iedereen uit zijn kot te "lokken" zou je kunnen zeggen.
Jan en Gunther die zetten zich duidelijk af tegen de leiders, Gunther die is zelfs zeer duidelijk "Anarchisme en Marx" zo eindigd één van zijn comments hij post zelf een hele reekst citaten om zijn gedachten goed te staven.  Stijn en Jan hebben een uitgesproken visie op  de evaluatie van het Marxisme.  En als ik Jan een beetje provoceer rond de kwestie "individu <=> collectief" dan slaat hij haast tilt (ik word plots een dictatoriale gek in Jan zijn comment).  Dat geeft voor mij gewoon aan dat zij elk ook een set van ideeën hebben, en dat zij indymedia ook gebruiken om die te propageren.
Daar is volgens mij ook niets verkeerds aan.

Jan vraagt ook of we "blind moeten blijven voor de fouten van zij die beweren onze medestanders te zijn? "
Waarover heeft Jan het dan in godsnaam?
Wil hij ons waarschuwen voor bepaalde mensen uit de vakbondsleiding, wil hij ons waarschuwen voor bepaalde mensen uit de NGO wereld (de nieuwe misionarissen), wil hij ons waarschuwen voor al die politici die zeggen in de beweging tegen globalisering hun roots terug ontdekken (zoals AGALEV, CD&V en SP.A beweerden), ....
Het had gekund hé, maar de voorbeelden die worden aangerijkt gaan allemaal een andere richting uit.

Na het lezen van de discussie ben ik er nog meer van overtuigd dat dit absoluut niet het soort discussie is waar onze energie moet naartoe gaan.
Ik denk dat het veel prangender en belangrijker is om meer mensen aan te zetten om mee werken, hun verhalen op de website te zetten. 

De vraag is dus volgens mij veel meer : Hoe gaan we meer mensen betrekken, in plaats van hoe gaan we bepaalde mensen "uitsluiten".

Groeten

	                     han