De kloof tussen arm en rijk is steeds aan het verscherpen, zowel in de derde wereld als in het 'welstellende noorden'. De machtige financiele groeperingen hebben onverkozen beslissingsmacht in transnationale instituten als WTO, World Bank, IMF, GATS, FTAA, ... . De VS en haar bondgenoten hebben "interventies" in democratische landen gedaan om de bevolking te beschermen tegen de "binnenlandse agressie", om de "democratie te beschermen". Wanneer we naar de praktijk kijken gaat het vaak om door de CIA opgeleide doodseskaders, die democratische bewegingen monddood maken door het martelen, terroriseren en uitroeien van deze bewegingen en haar leden. Vanuit de kamer laat de wijze Peter Vanhoutte ons weten, in de context van het Taliban-regime : "soms biedt alleen een militaire actie een antwoord op dergelijke gruwel". Nergens in Agalev-persberichten kan je lezen over de gruwel die de VS hebben veroorzaakt in hun ellenlange lijst van schendingen van de mensenrechten en over de nodige militaire acties die ze zouden voorzien om een einde te maken aan die gruwel. Agalev is heel selectief in het toepassen van haar morele principes. Als die partij er belang bij heeft van de grootste schenders van de mensenrechten te steunen, zal ze dat dan ook niet laten. Het vergrootglas wordt boven de Taliban (we verdedigen dat regime trouwens niet, laat dit duidelijk wezen) gehouden, en alle door de VS georganiseerde moordpartijen, foltercampagnes, steuncampagnes aan fascisten worden onder de mat geveegd of hoogstens goedgepraat.

Wie zich grondig informeert over de economische toestand van de wereld ( 11.11.11 heeft een brochure die officieel cijfermateriaal kort en bondig, zwart op wit presenteert ), kan niet anders dan de conclusie trekken dat het kapitalistische systeem totaal voorbijgestreefd is en bovendien de oorzaak is van al die ellende. Professor Jaques Gouverneur van de Universiteit van Louvain La Neuve toonde op overtuigende wijze aan hoe het economisch mechanisme in elkaar steekt dat de rijkdom (ook in het Westen) van de loontrekkende naar de kapitalisten doet overgaan, de kloof tussen rijk en arm bestendigt en versterkt. De bijkomende monopolisering van produktietakken leidt onvermijdelijk tot een niet te stoppen achteruitgang in het democratisch gehalte van de samenleving. De FTAA heeft al bewezen dat multinationals voorrang hebben op het recht van soevereine staten om hun bevolking te beschermen tegen verregaande milieuvervuiling. Agalev verwijt de taartengooiers van simplisme, maar de pot verwijt de ketel dat ie zwart ziet. The big picture is absent bij Agalev. Je kan geen oorlogsituaties beoordelen zonder er ook de economische machtsverhoudingen bij in rekening te brengen. 

Het is niet voldoende om een partijprogrammaboekje te hebben dat vol staat met mooie woorden. Dat is nuttig om stemmen te winnen bij progressieve mensen, maar dat heeft geen enkel verband met de politiek die in de praktijk gevolgd wordt. Pleiten voor opschorting van bombardementen betekent dat je veronderstelt dat ze daarna hervatten.  Concrete en doeltreffende actieplannen ter armoedebestrijding zijn afwezig of zijn na regeringsdeelname kompleet in een muffe kast opgeborgen. Als je de persberichten van Agalev van de voorbije weken naast elkaar legt (een auteur op Indymedia deed dit onder de titel "hahalev"), dan staan die niet enkel bol van de tegenstrijdigheden, maar ook van hypocriete leugens. Zo konden we op zeker moment lezen dat Agalev tegen de bombardementen was als er maar geen burgerslachtoffers vielen. Op dat moment wist Agalev al van burgerslachtoffers, maar had de partij nog geen enkel teken van kritiek of actie gegeven. Het lezen van al deze persberichten bezorgde iedereen die weet wat logica is, barstende hoofdpijn. 

Aan de ene kant geef ik Stijn gelijk, aan de andere kant maak ik de bemerking dat een gedeelte van de achterban van Agalev zeer nauw aanleunt bij de standpunten van de antiglobaliseringsbeweging en dat je die mensen niet de illusie mag geven dat parlementair werk in een neoliberale ondemocratische context de essentiele economische ongelijkheden zal wegwerken, noch de oorlogsdreiging en de milieuverloedering zal tegengaan. Laten we trouwens niet vergeten dat de politieke groeperingen binnen de antiglobaliseringsbeweging een traditie heeft van gezonde en soms heel hevige discussie, wat helemaal niet slecht is. In die zin vind ik de taart-actie heel terecht en vind ik dat die getuigt van een consequente en bewuste politiek : met de huidige politiek die Agalev voert, was de aanwezigheid van Geysels en de tien Agalev-vlaggen op het Wilsonplein totaal ongepast en getuigde die van een verregaande vorm van arrogantie. Zie ook de totaal verfoeilijke dedain van Vanhoutte voor mensen die op straat komen en voor protestbewegingen.

Doe nu eens jullie ogen open : "De vredesbeweging heeft met AGALEV in de regering een uniek instrument in handen om het beleid te veranderen", zegt Vanhoutte. Ze zijn niet in staat om het vredesplatform te tekenen! Kan je zo'n mensen nu mogelijk nog serieus nemen? Komaan zeg. Trouwens meneer Vanhoutte : JULLIE staan de facto aan wal, de 120 organisaties die het vredeplatform tekenden zijn krachtige stuurlui met een ferm uit de kluiten gewassen slagschip! Lees de kranten van maandag! Zie die foto's op de voorpagina's van de Standaard en de Morgen. De boodschap van o19 is duizendmaal krachtiger geweest dan de som van al jullie flauwe afkookseltjes tijdens gans jullie carriere van regeringsdeelname! 

Bavarois !  Konfituurtaartjes (grote) ! (vraag wel aan de bakker om geen gelatine te gebruiken, dat is geen vegetarisch produkt)