Het misbruik van de macht heeft ons niet verrast. Maar de macht van het misbruik is meer dan ongepast.

<>

18 mei.. we zijn er niet bij.

Het is het weer zover, we mogen met zijn allen iets meer dan anders bepalen wat de toekomst van links is in dit land. Wie er grote media-invloed krijgt, of zetels in het parlement. En daarna zullen we toekijken wanneer er over onze hoofden heen wordt beslist en links de dupe wordt van dit alles. 

Overheidsmacht is geen lachertje. In de geschiedenis zijn er talloze schendingen van mensenrechten in opdracht van staatsleiders gebeurd. En er is geen enkele staat geweest die op een degelijke manier leiding heeft gegeven aan een land. Natiestaten zijn dan ook handige onderdrukkingsinstrumenten, die vaak de belangen van de rijksten dienen, of de ambities van eerzuchtigen.

Het bestaan van overheden is er om te kunnen besturen. Zelfbestuur is echter beter. Het streven naar parlementaire macht zou volgens sommigen links versterken, maar parlementarisme heeft bewegingen er vaak toe gebracht hun oorspronkelijke doelstellingen en principes overboord te zetten in functie van het compromis. Parlementaire macht werkt gemakkelijk corrumperend, de evolutie van de groene partijen is in dat opzicht veelzeggend.  

Het is mogelijk en wenselijk om het zonder natiestaten te doen, om iedereen evenveel macht te laten hebben in een fundamenteel democratisch bestel. Om confederaties van kleine gemeenten te hebben waarin het economisch leven op morele principes gebaseerd is en niet op winstbejag. Om discriminatie op basis van huidskleur, geslacht of leeftijd te stoppen en homofobie of inkomensverschillen weg te werken. Wie niet gelooft dat het kan, heeft er vaak baat bij om dat ons te laten geloven, maar we mogen niet meedoen aan het creëren van zo'n vals mensbeeld.

Nee, deze tekst gaat niet over een zoveelste dag met parlementsverkiezingen, maar over een linkse actiedag tegen overheden en parlementarisme, daarbij is jouw steun welkom. Mobiliseer mee het verzet tegen de deelname van bewegingen aan parlementsverkiezingen. Het derde millenium biedt ons kansen voor een 'land van belofte', zet je Westerse en andere vooroordelen overboord. Ook van andere cultuursferen kunnen we iets leren. Heel wat mensen van joodse afkomst leerden ons zin voor links-utopisch handelen, zen-boeddhisten willen ons van de natuur laten genieten, moslims wijzen ons op de gevaren van Westers imperialisme,... Neen aan het grote Westerse gelijk. 

<>

De kadootjes van Spirit.

De partij van Bert Anciaux heeft voor een alliantie met de SP.A gekozen en het hoeft ons dan ook niet te verwonderen dat het programma centrum-links lijkt. Anciaux, die ooit neerschreef dat hij een internationalist én nationalist is, wil ons graag doen geloven dat vlaams-nationalisme en sociale strijd ook in de 21ste eeuw goed samengaan. Maar mij kan hij daar niet van overtuigen. Niet in het minst omdat Hugo Schiltz, waar niks links aan is, één van de bekendste Spirit-leden is. Of omdat het streven naar Vlaamse nationale eenheid vooral de rijkste "Vlamingen" van dienst is momenteel. Van wanneer iemand als Vlaming mag geboekstaafd worden is mij trouwens even onduidelijk.
Spirit pleit voor regionalisme, wat gewoonlijk wordt bekeken als een streven naar de cultivering van de bestaande regionale tradities. In het Vlaanderen van 2003 lijkt me dat geen gelukkig iets. Maar Spirit vindt het belangrijk dat er een federalisering van o.a. ontwikkelingssamenwerking, gezondheidszorg en justitie komt. Dat hiermee de staatkundige besluitvorming op het Vlaamse niveau in plaats van op het Belgische niveau komt, brengt die besluitvorming nauwelijks dichter bij de mensen. Spirit wekt misschien de indruk bij sommigen dat het daarmee een grote stap richting rechtstreekse democratie doet. Bij mij wekt het die indruk niet. Spirit verpakt graag dingen mooi, maar de inhoud is een stuk schraler. 
Ook vinden Anciaux en de zijnen zichzelf progressief als ze het defensiebudget willen terugdraaien zonder de Navo of het Belgisch leger openlijk in vraag te stellen. En het verbod op particulier wapenbezit wordt eveneens als progressief verkocht. In de huidige omstandigheden is het misschien een stap in de goede richting wanneer men de georganiseerde kapitalistische misdaadmilieus een beetje aan banden wil leggen en racistische aanslagen bemoeilijkt. Tegelijkertijd versterkt dit verbod echter het monopolie van leger en politie op het gebruik van fysiek geweld bij immoreel gedrag. Daarmee werkt het ook misbruik van wapenbezit in de hand, vermits het de vorming van progressieve, basisdemocratisch gecontroleerde burgermilities als antwoord op immoreel gedrag onmogelijk maakt en gewapende zelfverdediging in het verdomhoekje plaatst.  
Het lijkt wel kerstmis, bij de eindejaarsfeesten zijn kadootjes ook vaak zo mooi mogelijk verpakt, maar veel meer dan wat materiële aanwinsten is er niet te beleven.