Misschien kreeg u ze ook al, de ongeveer wekelijkse mails van 'Politics.net'. Het betreft, zo lezen we op de site, een onderneming die "de grootste onafhankelijke politieke informatiesite van België (Nl/Fr) worden" wil. "Het vrij verstrekken van politieke informatie, nieuws en actualiteit. 24/24 uur. (...) Politicsinfo.net is de enige professionele site van België waar alle politiek gecentraliseerd wordt. De redactie werkt autonoom onder een redactiestatuut en onder de leiding van een eind- en hoofdredactie. 7 fulltime medewerkers en een 10-tal freelancers werken 7 dagen op 7 aan Politicsinfo.net."

Deze site - waar het moet gezegd, vaak een rechts-populistisch tintje aan kleeft (veel aandacht voor Vlaams Blok bv.) - heeft nu een samenwerking aangegaan met De Standaard, La Libre Belgique, Politicsinfo.net en Msn.be. De vier "brengen hun kennis en deskundigheid samen en bieden de Belgische surfer vanaf 25 februari op hun websites de meest uitgebreide informatie over de federale stembusgang van 18 mei 2003. "

Die websites zijn:
www.standaard.be/verkiezingen
elections2003.lalibre.be
www.politicsinfo.net
www.msn.be/verkiezingen2003 

Op 23 februari publiceerde Politics.net een 'dossier' (beter gezegd: een lang artikel van Evelyne Letawe, vertaling Kristof Vereecke ) over "Indymedia, berichtgeving in de kantlijn". Het bleek te gaan om een tekst die vooral de internationale ontwikkeling van Indymedia schetste, met op het eind wat Belgische informatie. 

Na het principe en de geschiedenis van Indymedia als alternatief medium uiteengezet te hebben wordt onde het titeltje "Tegenwoordig is het moeilijker" uitgelegd dat "vanaf 11 september en sinds het stijgende succes van het initiatief, de zaken er moeilijker op geworden zijn. (...) De complexiteit van de situatie sinds 11 september en het Palestijnse conflict, met een sterke ideologische polarisering tot gevolg, heeft de uitwisseling van standpunten vergiftigd. Dit betekent dat het principe van de open publicatie in het gedrang komt. Onophoudelijke disputen tussen verschillende strekkingen en personen, zware beschuldigingen van antisemitisme, zionisme en revisionisme radicaliseren de debatten maar al te vaak. "

Vervolgens beweert de auteur (de  auteurs ?): "Het is onmogelijk geworden om bepaalde onderwerpen aan te snijden. Deze controverses hebben gezorgd voor de ondergang van bepaalde nationale onderdelen van Indymedia. Het werd voor de bezoekers namelijk onmogelijk om zijn/haar standpunt te uiten zonder te kiezen voor een kamp. Zo heeft bijvoorbeeld Indymedia Frankrijk in de zomer van 2002 de webstek moeten sluiten. Niet alleen het feit dat de discussies zich bevonden op het niveau van een kermisattractie maar ook conflicten tussen de administrators onderling lagen aan de basis van de sluiting."

En het gaat verder met: "Voor iemand met slechte bedoelingen, is het inderdaad zeer gemakkelijk om het functioneren van Indymedia te ondermijnen. Het volstaat om de site te bezoeken en er illegale (bijvoorbeeld racistische) teksten op te publiceren of om een discussie te doen omslaan door middel van een bewust foutieve inbreng."

Tot slot wordt (door Kristof Vereecke ?) ingezoomd op "Indymedia België".

Hier lezen we o.a. dat het "lijkt alsof bepaalde personen die zich uitdrukken op en deelnemen aan Indymedia, hun volledige en onvoorwaardelijke sympathie voor het AEL en Abou Jahjah verkondigen.  De alliantie tussen het AEL en de PVDA (Partij van de Arbeid, een communistische partij met, volgens sommigen, stalinistische neigingen) is daar niet vreemd aan. Nochtans staat niet iedereen achter Abou Jahjah. Vandaar dat de site de laatste weken hopen kritiek en controverse te verwerken kreeg. Het is maar al te zeer de vraag hoe Indymedia België de situatie zal kunnen stabiliseren. "

In het laaste luik - "Often imitated, never duplicated" wordt de aandacht gevestigd op "nog een andere element dat extra verwarring creëert. Enkele personen vanuit extreemrechtse hoek hebben onlangs besloten om een website te lanceren die men het etiket ’Canada Dry’ kan opkleven. De naam: Altermedia Info.

De lay-out: drie kolommen naast elkaar, net zoals alle Indymedia websites. De toon van de titels: "De verdovende kreet van de stemlozen"

Volgens de auteur(s) is het een site die makkelijk met die van Indymedia verward kan worden. "Ziehier de geboorte van een rechtse Indymedia, een site die inspeelt op de verwarring die ze creëert. Bovendien past deze site het principe van "open publicatie" niet toe. Het is met andere woorden onmogelijk om iets aan de inhoud te wijzigen of bij te dragen zonder de tussenkomst van de administrators. Na wat graafwerk komt al snel aan het licht dat deze site, die bestaat in de Verenigde Staten, Frankrijk, Spanje, Griekenland, Roemenië en België, naar eigen zeggen is opgestart door David Duke, een uitgangsbord van extreemrechts in de V.S. "

Het "dossier" op Politics.net sluit af met "twee tips bij een bezoek aan sites (en de kopieën) die gebaseerd zijn op "open publicatie". Hou uw ogen goed open. En geloof nooit onmiddellijk wat u leest. "

Daarna volgen nog enkele weblinks.