Onveiligheid, we hebben er allemaal weleens mee te maken. De scheidingslijn tussen zich ongemakkelijk voelen en bedreigd is dun bij velen. Politici proberen daar op in te spelen : mooie beloftes doen om onveiligheidsgevoelens weg te werken. 
Of het nu gaat om minder autoverkeer of strengere bestraffing van te snel rijden, een harde aanpak van criminaliteit, betere gezondheidszorg of bestrijding van kansarmoede.. Er zijn nog weinig partijpolitieke figuren die niet allerlei beloftes hebben gedaan die ze daarna niet hebben waargemaakt, met de tirannie van het compromis vaak als excuus voor het in gebreke blijven. 

Veiligheid wordt steeds meer een thema dat speelt in de strijd tussen links en rechts. De campagne rond de komende presidentsverkiezingen in Frankrijk staat vooral in het teken van de strijd tegen criminaliteit. Waarbij regeringsleider en "socialist" Jospin weinig gedegen resultaten aan de dag kan leggen met zijn lopende regeringsperiode. 
Ook de Nederlandse grootsteden kennen genoeg onveiligheid en andere samenlevingsproblemen. Pim Fortuyn speelde rechtstreeks op de bal en boekte spectaculaire verkiezingsresultaten in Rotterdam. Met de komende parlementsverkiezingen is zijn rol nog lang niet uitgespeeld als nieuwe spelmaker in de Nederlandse politieke krachtverhoudingen. 

In navolging van Fortuyns succesformule "Leefbaar Rotterdam" is Filip Dewinter gestart met "Antwerpen leefbaar", een nieuw netwerk van organisaties die Dewinter aan de zo gegeerde burgemeesterssjerp moeten helpen. Ook hier staat het nastreven van meer veiligheid mee centraal. 
Op hetzelfde moment ontstond er in de Antwerpse bestuurscoalitie onenigheid over een nieuw informatiemagazine over preventie en veiligheid. PV Magazine heet het ding. Daarin maken burgemeester Leona Detiège en schepen voor integrale veiligheid Dirk Grootjans duidelijk waar het hen om te doen is : een gratis tijdschrift in de bus van de Antwerpenaars, een extra publicatie over Politie, Preventie en Partners in veiligheid. Met medewerking van de lokale politie wil men de burgers met dit magazine betrekken bij het gevoerde veiligheidsbeleid. Beveiligingsfirma's mogen er hun advertenties in plaatsen, Belgacom en Alfa Romeo ook. De werking van de politiediensten en buurttoezichtnetwerken wordt uit de doeken gedaan. 
De meerderheid van de bestuursleden, Agalev-schepenen op kop, protesteerden. Dit magazine kon binnen drie maanden niet nog eens uitgebracht worden. Waarmee de bestuurscoalitie nog eens pijnlijk duidelijk maakte dat ze helemaal geen gedegen antwoorden heeft op de onveiligheidsproblematiek, want elke partij ziet het anders. 

In PV dichten Detiège en Grootjans veiligheid in de stad een topprioriteit toe (sic). "Wij vinden dat samen met u", wordt er aan de stadsbewoner meegedeeld. Onveiligheid is voor de Antwerpenaar echter niet alleen een kwestie van fysiek gevaar. Verre van dat lijkt me. Veel stadsbewoners zijn misnoegd over hun eigen rol binnen de samenleving, het gebrek aan macht,erkenning of kansen. De leefomgeving is tijdens de laatste twintig jaar sterk veranderd. 
In Antwerpen-stad is er een amalgaam van culturen en subculturen ontstaan, waaarbij conflict en verandering onvermijdelijk zijn. Antwerpenaars verlangen echter vaak naar de cocon van vroeger, die hen afschermde van nieuwe, bevreemdende ervaringen. De nostalgie naar dat verleden is koren op de molen van het Vlaams Blok, dat die nostalgie mee cultiveert. Voor het Blok is multiculturalisme en pluraliteit uit den boze. Het zijn fenomenen die aangestipt worden als boosdoeners. Nochtans zijn samenlevingsproblemen altijd slechts oplosbaar wanneer de betrokkenen uitgaan van de sterke en zwakke punten die elke cultuur kenmerken, en van de verrijkende effecten van inter- en intraculturele uitwisselingen en betrekkingen. 


Hoe politici soms reageren op kwesties van onveiligheid? 
Wel (het blijft natuurlijk een beetje fictief):

- Veel auto's in de stad? Ach, u moet die onveiligheid ook niet overdrijven. 

- Straatgeweld van allochtonenbendes? Ja, inderdaad een probleem met migranten. 

- Weekendongevallen? Tja, de jeugd van tegenwoordig en de alles-kan-alles-mag samenleving.. 

- Uw zoon in de psychiatrie beland? U bent bang dat het opnieuw gaat gebeuren? Ik ken een goede therapeut. Maar hij is wel duur.. 

- Drugs? Het begint met een onschuldige joint en het eindigt met heroïne. 

- U kan de rekening van het ziekenhuis niet betalen? Hebt u al aan een lening gedacht? 

-U bent afgetuigd door uw man? Dat mag niet aan het licht komen. Het zou onze partij een slechte naam bezorgen. Hij is nu al jaren lid. 

- U weet niet meer van welk hout pijlen maken? Misschien moet u deskundige hulp inroepen. 

- Te weinig geld voor onderwijs? Ach, die leerkrachten zijn nooit tevreden. 

- Mensen hebben geen houvast meer. Vroeger was het beter, toen mensen nog durfden dromen en geloven in een leven na de dood. 

- De rol van de Oosteuropese maffia in deze stad? Men heeft ze daar geen manieren geleerd in die landen. Nu moeten wij het oplossen. 

- Prostitutie? Het kan toch niet dat het allemaal open en bloot gebeurt. 

- Terroristische aanslagen? Ach ja, de islam. 

- Kinderporno op internet? Ook al zoiets dat in Oost-Europa veel gedaan wordt. 

- Dutroux? Gelukkig zit die nu voor altijd achter slot en grendel. Gevangenisstraffen mogen wat vaker levenslang zijn. 

- Netwerken? Ik weet het nog zo niet. 

- Kapitalistische uitbuiting? Niks aan te doen. 

- Sexuele perversie? Een probleem van alle tijden. 

- Kernwapens op Kleine Brogel? Dat is niet officieel bekendgemaakt. Trouwens, kernwapens vormen een goede afschrikking. 

- Inbraak bij u thuis? Hebt u al aan een alarmsysteem gedacht? U kan het toch missen, het geld daarvoor. 

- Ecologische rampen? Dat is nog niet voor morgen. 

- Deportaties van vluchtelingen die u kent? We kunnen ze niet allemaal binnenlaten. 

- Oorlogen en armoede in het land van herkomst? Het wordt onderzocht.