Tien jaar geleden werd de wereld meegesleurd in de golfcrisis. Op 6 augustus 1990 kondigt de veiligheidsraad van de Verenigde Naties een economische blokkade af tegen Irak om het te verplichten zich terug te trekken uit Koeweit (Resolutie n° 661). Een moorddadige oorlog nam de redenen voor deze sancties weg. Resolutie 687 van de veiligheidsraad (april 1991) heeft ze toch bevestigd, en eiste dat Irak eerst zijn massavernietigingswapens moest ontmantelen en de productie ervan onmoglijk maken. Hoewel sinds lang ook aan deze eisen is voldaan, blijven de sancties nog steeds gelden.

Sinds 1991 zijn in Irak méér dan 1 miljoen mensen, voornamelijk kinderen, omgekomen als gevolg van het embargo.. Twee opeenvolgende verantwoordelijken van de humanitaire hulp van de Verenigde Naties hebben trouwens ontslag genomen uit protest tegen deze maatregelen, omdat ze naar hun mening in strijd zijn met het handvest van de VN. We willen hun noodkreet mee onderschrijven, en voegen ons bij het toenemend aantal personen en organisaties die weigeren het lijden van het Iraakse volk nog langer aan te zien.

In het kader van het internationaal jaar van de vrede, afgekondigd door de Verenigde Naties, roepen we op voor

de onmiddellijke en onvoorwaardelijke opheffing van alle economische en commerciële sancties van de VN tegen Irak, die oorzaak zijn van dood, ziekte, honger en miserie van het Iraakse volk ;

de onmiddellijke stopzetting van de luchtaanvallen van de Verenigde Staten en Groot-Brittanië tegen Irak, aangezien het gaat om illegale, arbitraire, eenzijdige, en dus ontoelaatbare oorlogsdaden;

de onmiddellijke opheffing van de ‘no fly’-zones in het noorden en zuiden van Irak, die een flagrante schending zijn van de souverneiniteit en de territoriale integriteit van Irak, en van het internationaal recht ;

een concrete solidariteit met het Iraakse volk, slachtoffer van een onrechtvaardige oorlog en embargo.