Platformtekst De Verenigde Staten bereiden zich sinds maanden voor op een grootschalige militaire interventie in Irak. De Bush-administratie, gevolgd door Blair en Sharon, achten deze invasie noodzakelijk om te voorkomen dat Irak massaal vernietigingswapens produceert die het kan gebruiken tegen de VS en haar bondgenoten. VN-inspecteurs hebben in 1998 voor het afronden van hun inspectietaken evenwel verklaard dat Irak niet meer over de nodige militaire capaciteit beschikt om een reële bedreiging te vormen voor de vrede in wereld. Door het embargo heeft Irak zich bovendien niet kunnen herbewapenen. Er werden evenmin bewijzen gevonden dat Irak steun zou verlenen aan het internationaal terrorisme. Het Belgisch platform veroordeelt scherp de plannen van de Verenigde Staten om een bloedig conflict met Irak aan te gaan. Diplomatieke onderhandelingen met Irak, onder gezag van de Verenigde Naties, moeten leiden tot een oplossing gebaseerd op een rechtvaardige en duurzame vrede in de regio. Alleen de wereldwijde naleving en versterking van de internationale verdragen inzake nucleaire, biologische en chemische wapens kunnen een oplossing bieden. Het probleem van de massavernietigingswapens moet in overeenstemming met Resolutie 687 van de Veiligheidsraad op regionaal niveau worden aangepakt. De Verenigde Naties heeft hier een belangrijke opdracht: in de verschillende landen van het Midden-Oosten moeten de bestaande stocks van massavernietigingswapens opgeruimd worden en de lopende programma's voor de aanmaak van deze wapens stopgezet. Wij dringen er daarom op aan: 1. dat de Belgische regering en de Europese Unie naar een diplomatieke oplossing zoeken voor het huidig conflict. De toelating van neutrale wapeninspecteurs op Irakees grondgebied vormt daar een onderdeel van. We eisen dat België en de Europese Unie zich op een overtuigende manier inzetten voor de ontmanteling van alle massavernietigingswapens in het Midden-Oosten zoals bepaald in resolutie 687 van de VN. 2. dat de Belgische regering en de regeringen van de andere Europese lidstaten alle overwegingen van de Verenigde Staten om een militaire confrontatie met Irak aan te gaan krachtig verwerpen. 3. dat België op geen enkele wijze - zelfs logistiek - steun verleent aan oorlogshandelingen tegen Irak en in de regio. Ons land moet al zijn politieke en diplomatieke macht aanwenden om ook de andere Europese partners te overtuigen om verdere oorlogsvoering te verhinderen en niet deel te nemen aan een militaire invasie. 4. dat de Belgische regering bij de andere Europese lidstaten en de Veiligheidsraad aandringt op een opheffing van het embargo tegen Irak. Het huidig embargo tegen Irak - zoals uit VN-rapporten afdoende is gebleken - treft in de eerste plaats de burgerbevolking. Het komt erop aan maatregelen te nemen die de levensomstandigheden van de Irakese bevolking verlichten Mijn persoonlijke bedenkingen bij deze tekst. "VN-inspecteurs hebben in 1998 voor het afronden van hun inspectietaken evenwel verklaard dat Irak niet meer over de nodige militaire capaciteit beschikt om een reële bedreiging te vormen voor de vrede in wereld. Door het embargo heeft Irak zich bovendien niet kunnen herbewapenen." "1. dat de Belgische regering en de Europese Unie naar een diplomatieke oplossing zoeken voor het huidig conflict. De toelating van neutrale wapeninspecteurs op Irakees grondgebied vormt daar een onderdeel van. We eisen dat België en de Europese Unie zich op een overtuigende manier inzetten voor de ontmanteling van alle massavernietigingswapens in het Midden-Oosten zoals bepaald in resolutie 687 van de VN." Hier zie ik een tegenstelling in redeneren. Voor de rest kan ik me hier wel achter scharen. Sommige organisaties willen nu niet meer tekenen omdat de naam van Blair erin staat. Bij deze wil ik een oproep doen aan de mensen van STOPUSA. Het is voor iedereen duidelijk dat de organisatoren van STOPUSA rechtstreeks gelieerd zijn aan de PVDA. Mochten drie Agalev'ers morgen een betoging organiseren tegen ik weet niet wat, dan zal men ook zeggen dat ze het doen voor hun partij. En ik denk niet dat wat hier door enkelen geschreven wordt in discussies, door alle leden van de PVDA gedeeld wordt. Net zomin als basisleden van Agalev alles goedkeuren wat hun top doet. Ik weet dat het niet leuk was voor de mensen van irak.be en de AIB om niet uitgenodigd te worden op een voorbereidende vergadering i.v.m. protesten tegen een oorlog op Irak. Maar daarom alle NGO's op één hoop te gooien, is niet correct. Vele NGO's hadden bedenkingen bij de eerste platformtekst en die is nu gewijzigd. Een andere kritiek die ik hier veel lees, is het feit dat in 1991 er ook twee kampen waren, eentje tegen oorlog en tegen embargo en eentje tegen oorlog maar voor embargo. "dat de Belgische regering bij de andere Europese lidstaten en de Veiligheidsraad aandringt op een opheffing van het embargo tegen Irak." Dit staat in de nieuwe platformtekst. Terugvallen op discussies van meer dan tien jaar geleden helpen niemand, ze kosten iedereen energie en leiden onze aaandacht af van wat belangrijk is, namelijk samenwerken tegen de komende oorlog. Er is een fout gemaakt in het verleden, die fout heeft aan meer dan 1.000.000 mensen het leven gekost, ik denk dat iedereen daar wel uit geleerd heeft en ik denk dat mensen die tien jaar geleden riepen embargo ja, het soms wel moeilijk hebben om in de spiegel te kijken. Ik denk ook dat men de NGO's niet moet overladen met alles wat er fout gelopen is, dat embargo is internationaal afgekondigd. Is het niet zo dat we moeten leren uit onze fouten? Ikzelf werkte tijdens de bombardementen van 1991 in een fabriek en zat toen in geen enkele vereniging en toch werd ik hier al ergens verwten dat het ook mijn fout is dat dat embargo er is. Laten we een beetje serieus blijven. Aan de organisatoren van STOPUSA: De ordewoorden van 10-11 zijn dezelfde als die van 17-11. De platformtekst is ook al radicaler dan de eerste. Zou het niet mogelijk zijn dat jullie toch meelopen op 17-11? Ik denk er bijvoorbeeld aan dat jullie een apart blok kunnnen vormen in de betoging, zoals in andere betogingen gebeurd. De betoging is er één tegen de oorlog, dus kan iedereen toch zijn eigen slogans meenemen en roepen? Wat nu zijn er twee, wat voor de nodige verwarring zocht. En het kost dubbele energie, dubbele verspilling van papier, verwarring bij goedbedoelende mensen die tegen een oorlog tegen Irak zijn. Die platformtekst is niet iets wat ik als individu 100% kan ondersteunen, maar ik vind er een aantal dingen in waar ik kan inkomen. Is dit niet de bedoeling van zo'n tekst? Dat hij uitnodigend is voor een meerderheid van organisaties die samen willen op straat komen? En politieke recuperatie? Goh, een betoging waar Dyab Abou Jahjah inloopt, zou Verhofstadt daar ook in lopen? Dus Dyab Abou Jahjah, kom de zeventiende.