Dit verslag is geen woordelijk verslag, noch een volledig. Subjectieve interpretaties en daardoor ook scheeftrekkingen, zullen er wel ingeslopen zijn. 

Waarom de oorlog tegen Irak nog niet begonnen is 
De voorbereiding voor de oorlog is nog niet klaar. In tegenstelling tot de eerste Golfoorlog, zijn buurlanden van Irak minder geneigd om hun grondgebied ter beschikking te stellen van Amerikaanse troepen, en ook die van het Verenigd Koninkrijk. Ondermeer wegens de regimewissel in Turkije spartelt de regering daar tegen om hun grondgebied ter beschikking te stellen. Saoudi-Arabië is dan wel afhankelijk van de Verenigde Staten, maar anti-Amerikaanse gevoelens vieren hoogtij onder de bevolking en het religieuze establishement en men vreest er ook voor het eigen leger. De enige twee landen in de regio die volledige medewerking verlenen aan de US en het VK zijn Qatar en Koeweit. Doordat het niet zo makkelijk was de Amerikaanse en UK-troepen dichtbij Irak te stationeren, liepen de operaties vertraging op, en zijn er momenteel nog niet genoeg troepen aanwezig om al aan een oorlog te beginnen. 
Een andere reden volgens Vanden Bavičre is de omvang van het verzet tegen de oorlog. Slechts ongeveer 50% van de bevolking in de Vs is momenteel maar meer voorstander van een oorlog tegen Irak. Dit terwijl men in de VS traditioneel erg gezagsgetrouw is. 
Ook op politiek vlak is er opvallend veel scepticisme tegenover plannen voor een oorlog tegen Irak. Bijvoorbeeld in Duitsland, waar de SPD en de groenen zich uitspraken tegen een oorlog voor de verkiezingen. Na een overwinning van beide partijen in de verkiezingen, ging Fischer (van de groenen) echter snel de brokken lijmen bij Bush. 
In Frankrijk sprak president Chirac zich oorspronkelijk uit voor een oorlog tegen Irak, maar hij wijzigde zijn mening vermits 75% van de Franse bevolking ertegen is. 
Volgens Paul Vanden Bavičre is dit een teken dat actievoeren wel degelijk zin heeft. 

Waarom tegen de oorlog in Irak zijn? 
Bush ondermijnt de conflicthantering die de Verenigde Naties opbouwde sinds 1945, door de wet van de sterkste toe te passen. Vanden Bavičre zei dat de VN zeker niet over heel de lijn positief is, maar benadrukte wel dat ze positieve verwezenlijkingen bewerkstelligd hebben, zoals het werk dat unesco en unicef verrichten. 
Gaat er een bedreiging uit van Irak? Gedurende verscheidene jaren na het zogezegde einde van de eerste golfoorlog, waren er wapeninspecties, waardoor het merendeel van de Irakese wapens vernietigd werden. Het jarenlange embargo heeft trouwens voor een totale ineenstorting van de levensstandaard gezorgd in Irak. Niemand gelooft dat Irak nog een bedreiging kan vormen en men vindt dan ook geen bewijzen tegen Irak vermits er nog nauwelijks te ontwapenen viel. 
Eigenlijk is de oorlog in Irak nooit geëindigd, vermits de eerste golfoorlog constant doorgegaan is, met af en toe hoogtepunten die wel eens in de westerse media kwamen. Vanden Bavičre haalde ook voorbeelden aan om dit aan te tonen: olie-installaties werden gebombardeerd, voedselvoorraden van de Verenigde Naties vernietigd, dierekudden werden aangevallen, de Vs hebben trouwens altijd geweigerd om toelating te geven om waterinstallaties te herstellen,... De "no fly zones" waren zogezegd bedoeld om minderheidsgroepen in Irak te beschermen, maar in werkelijkheid was dit een excuus om graanoogsten in Irak te vernietigen. Wanneer Irak zich verdedigt tegen aanvallen van Amerikanen en Britten wordt Irak in de westerse pers totaal ten onrechte als agressor beschouwd. En ook het oil for food program is bijlange geen voldoende hulp, ondermeer omdat er daar ook een fors deel van moet gebruikt worden om schadevergoedingen mee af te betalen. 
Gevolgen van het embargo zijn dat 1,6 miljoen mensen overleden door dit embargo. Zelfs volgens unicef zouden er tussen 1991 en 1998 een half miljoen minder kinderen gestorven zijn in Irak moest het embargo er niet geweest zijn. Dit wordt trouwens ook gewoon toegegeven door de VS, want zij vinden dat deze opoffering de zaak waard is. 
Paul Vanden Bavičre vroeg zich dan ook af wie er hier eigenlijk de schurken zijn. 
Ondermeer Marc Bossuyt (een rechter van het arbitragehof), stelde in een rapport gemaakt voor een mensenrechtencommissie dat er in Irak oorlogsmisdaden en zelfs genocide gepleegd worden ten aanzien van de bevolking door de VS en het VK. 
We mogen nog zoveel praten over "westerse waarden" zoals "vrijheid" en "democratie" als ze willen, als het erop aankomt doen we het tegenovergestelde, stelde Vanden Bavičre. 
En over de actuele situatie: Hans Blix, leider van de VN-wapeninspecties in Irak vindt dat Irak niet genoeg meewerkt. Maar iets bewijzen dat men niet heeft is niet makkelijk. Dat Irak wel illegaal wapens ingevoerd hebben, "dat weet iedereen", men is er echter nog niet uit of die raketten verder vliegen dan 150 km (Irak werd toegestaan wel raketten te mogen hebben die minder ver dan 150km kunnen vliegen). Het is dan ook niet abnormaal dat men al maanden zoekt, maar niets vindt. Bovendien, heeft Irak er enig voordeel bij om mee te werken? Als Irak wapenvrij verklaart wordt, zal het embargo opgeheven worden, maar de VS zegd al sinds het begin van het embargo dat het nooit zal opgeheven worden. 

Enkele redenen waarom de VS en het VK op oorlog aansturen 
Olie: Irak heeft momenteel de op een na grootste olievoorraden ter wereld. Bovendien beginnen de olieputten in de VS uitgeput te geraken. Daardoor worden de VS meer en meer afhankelijk van energietoevoer, vermits olie nog steeds de belangrijkste energiebron is. Onlangs waren er vanwege de VS wel plannen om olieboringen te doen in Alaska, maar daar zitten er slechts beperkte voorraden, en er was veel protest tegen vanwege de milieubeweging. Tekenen hiervan waren ondermeer de rol speelden in oorlogen in Afghanistan en Kosovo, om oliepijpleidingen aan te kunnen leggen, om in te kunnen staan voor oliebevoorrading van het thuisfront. 
Israël: wordt beschermd door de Vs,... 
Met het verdwijnen van Sovjetunie, wil de VS vermijden dat er naast hen een tweede wereldmacht komt. Om dit te vermijden proberen ze de belangrijkste hulpbronnen op de wereld, waaronder olie, te beheersen. Het gaat hier dus niet over een strijd tegen terreur, maar wel om wereldbeheersing. 

Dubbelzinnige houding van de Belgische regering 
Het Navo-akkoord uit 1971, waar tegenwoodig zo veel rond te doen is in België, heeft bij wijze van spreken "nooit iemand gezien", zelfs het parlement heeft er geen inzage in, enkel een klein kringetje mensen. De Belgische regering rechtvaardigt de logistieke hulp aan de VS (de haven van Antwerpen dient als een van de belangrijkste Europese doorvoerhavens van Amerikaanse troepen, wapens en ander materieel naar de Golfregio) door te stellen dat België niet onder dat Navo-akkoord van 1971 uitkan. Nochthans hebben er in 1973 landen (noot: ik heb niet begrepen welke landen dit waren) die datzelfde navo-verdrag getekend hadden, geweigerd om wapens naar het midden-oosten te verschepen. Dat was toen blijkbaar geen schending van het verdrag uit 1971. Dit wil dus zeggen dat er iets niet klopt in de verklaringen van Verhofstadt en Flahaut. 
In hoeverre is België nog een democratie of een soevereine staat? Die soevereniteit wordt namelijk afgestaan door het toetreden tot supra-nationale instellingen (zoals de navo, de EU) die de Belgische politiek beheersen (bvb. privatiseringen die opgelegd worden door de EU). De Belgische regering verschuilt zich achter die supra-nationale akkoorden zoals bijvoorbeeld dat navo-akkoord uit 1971 of de privatiseringen. De soevereniteit wordt dus vrijwillig opgeheven. 
Politici zeggen dat men zijn prinipes niet mag verraden door zulke akkoorden niet na te leven, terwijl men die principes constant verraad, bijvoorbeeld door verklaringen tegen oorlogsdeelname af te leggen, maar tegelijkertijd wel toestemming te geven voor de wapentransporten. 
Een diplomatishce truuk die ook dikwijls gebruikt wordt in deze materie is: "als we niet meedoen met wat er gebeurt, hebben we achteraf niets te zeggen", alsof we er nu iets aan te zeggen hebben. Verhofstadt en Michel verklaren momenteel tegen de oorlog te zijn, maar wanneer de VS de oorlog begint zonder steun van de VN, zullen ze snel bijdraaien en andere taal uitslaan. 

Na het info-gedeelte, verzorgd door Paul Vanden Bavičre was er ook ruimte voor vragen uit het publiek. Verschillende vragen werden gesteld over de huidige situatie in Irak en de houding van Belgische politici over de oorlogsdreiging. Een deel van de antwoorden zit in het bovenstaande verslag vervat. Achteraf klonken er enkel maar positieve commentaren over de info-avond. Behalve dan die ene kritische ziel die grapte dat hij het jammer vond dat de middeleeuwen niet aan bod gekomen waren. 

Paul Vanden Bavičre was gedurende ongeveer 30 jaar journalist bij de standaard. Momenteel is hij medewerker van Uitpers, zie ook http://www.uitpers.be. Sinds 1975 ging hij verschillende malen naar Irak.